Lezers van het tijdschrift Amerika dat ik van 1993 tot 2003 uitgaf zullen de naam Wim Roefs misschien koppelen aan de inzichtrijke en gedreven artikelen die hij daarin publiceerde. Roefs woonde sinds jaar en dag in Columbia, South Carolina, en was een van de grootste kenners van zuidelijke cultuur en een uitgesproken waarnemer van de Amerikaanse politiek.

Ik ken weinig mensen die met zoveel compassie en tegelijk zoveel kritisch inzicht konden spreken en schrijven als Wim Roefs. En schrijven kon hij. Een mooi voorbeeld is het verhaal over BBQ en de specifieke varianten daarvan in South Carolina. Mijn bezoek met Wim aan een van die BBQ tenten ben ik nooit vergeten. Het was een voorrecht om hem samen met de toen al begenadigde fotograaf Jan Banning op reportage te sturen. 

Jaren geleden schreef Wim al over de samenzweringsidioterie in Amerika. Op de site staan ook nog mooie verhalen over Horatio Alger en Lincoln Steffens. 

In 2006 richtte hij in Columbia een galerie op die vooral lokale kunstenaars promootte. De journalistiek verdween, althans uit mijn gezichtsveld.  Maar voor Amerika had Roefs al mooie stukken geschreven over toen bepaald ondergewaardeerde schilders als Jacob Lawrence en musea in het zuiden waar kunst door zwarte Amerikanen wel op waarde werd geschat. Zo schreef hij over het Hampton Museum in Virginia. Wims galerie die een monument in Columbia werd, was wat je mag noemen to put you money where your mouth is. In de memorial artikelen in de lokale pers wordt hij terecht gefêteerd.

Het is een eer om hem te herdenken door te wijzen op zijn mooie artikelen. Niet alles uit Amerika staat on line maar uit het bovenstaande (voer Wim Roefs in in de zoekfunctie) krijgt u een goed idee. Ik herinner me dat hij voor Amerika naar Las Vegas ging. Al grappend met de stewardess noteerde hij dat ze hem toevoegde ‘I hope you get lucky’. Als goede Amerikaan en onstuitbare levensgenieter had hij daar andere associaties bij dan de brave dame. Het leverde opnieuw een prachtig artikel op.