Paul Rosenmöller en Mei Li zijn ‘lijsttrekkers’ voor de Eerste Kamer verkiezingen. 

Ik zie beide graag in de Eerste Kamer maar de absurditeit van deze Provinciale Staten verkiezingen wordt er alleen maar groter door. Belachelijk dat we via de Provinciale Staten mogen/moeten/kunnen ongedaan maken wat de enige werkelijke parlementsverkiezingen, die voor de Tweede Kamer, tot stand hebben gebracht.

In lage opkomst, verkeerde onderwerp, niet levende dubieuze indirecte verkiezingen gaan we over het lot van dit kabinet beslissen. Kan het absurder?

Als de Eerste Kamer werkelijk lijsttrekkers heeft, werkelijk politieke macht uitoefent, kunnen we daar dan voor kiezen? Of beter, kunnen we dat orgaan gewoon afschaffen, zoals D66 ooit wilde? Overigens werd er al bij de grondwetswijzingen in de jaren 1910 over het afschaffen gepraat. 

Dat wil alleen maar zeggen dat het niet zal gebeuren. Niet dat het niet nog steeds noodzakelijk is.

Onze enige echte parlementaire stem wordt straks ongedaan gemaakt door de stem voor een provinciaal orgaan waar, laten we eerlijk zijn, geen kiezer wat om geeft. De ondermijning van onze democratie komt niet alleen uit de uiterst rechtse hoek maar ook uit de koker van deze gevestigde belangen.