Ik kreeg een mail van de nieuwe voorzitter van de PvdA, mevrouw Vedelaar, dat ze een flinke draai om hun oren hadden gekregen in het rapport dat een commissie uitbracht over Kamerlid Moorlag. Hij kan goed functioneren, het partijbestuur hing aan de bel voor een onzinonderwerp en bracht daarmee grote schade toe aan de partij (dit laatste zei het rapport niet).

De afzender van de mail was Hans Spekman zag ik toen ik per ongeluk een antwoord wilde sturen. En inderdaad, het lijkt erop dat de PvdA niets heeft geleerd, niets heeft opgestoken van het recente debakel. Dat mevrouw Vedelaar een variant is op het Spekman type voorzitter, blijkbaar opgejaagd en/of ondersteund door een disfunctioneel partijbestuur.

De schade is groot, niet alleen aan Moorlag en de PvdA, maar ook aan Vedelaar. Wie neemt haar nog serieus, of als je haar serieus neemt, wie accepteert haar oordeel nog?

En draaikont Asscher bleek gevoelig voor druk van dit partijbestuur. Eerst wel, toen niet zijn eigen kamerlid een hart onder de riem stekend.  Van je partijleider moet je het hebben.

Het meest recente persbericht meldt dat de hele fractie meent dat Moorlag kan blijven en dat Asscher dat altijd al vond. Heb ik ergens een afslag gemist of wordt hier het verhaal achteraf opgepoetst? Vanochtend vertelde de Volkskrant een ander verhaal.

De PvdA blijft een dood lichaam, nog kronkelend maar onthoofd.