Wat ook de inhoud mag zijn van Trumps belastingplan (details onbekend), het heeft één geheel voorspelbaar gevolg: de tekorten lopen op.

Republikeinen doen dit altijd. Ze verlagen belastingen voor de rijken en de ondernemingen en jagen de begroting in het rood met het argument dat de economische groei die zal volgen de inkomsten van de overheid drastisch zal verhogen.

Het is moeilijk te geloven dat Republikeinen enige geloofwaardigheid hebben op dit terrein. Reagans belastingverlagingen leidden tot tekorten, kleine Bush’s cadeautjes voor de rijken leidden tot enorme tekorten, Clintons belastingverhogingen leidden tot … economische groei.

Een andere mythe die de Republikeinen steeds verkondigen is dat een belastingpauze voor grote ondernemingen (Apple, Google, Starbucks, u weet wel, die sociaal voelende bedrijven die weigeren honderden miljarden in de VS terug te brengen omdat ze dan belasting moeten betalen) zal leiden tot enorme investeringen. Eduardo Porter laat in de NYT genadeloos zien dat deze stelling, ook gebruikt door kleine Bush in 2004, volstrekte onzin is.

De toenmalige tijdelijke verlaging liet geld terugstromen. Ra ra waar de ondernemingen het voor gebruikten: inkoop van eigen aandelen zodat de koers omhoog ging en de beloning voor management het dak door ging (25 % stijging van 2004 op 2005).

Ik moet me haast verontschuldigen voor het steeds maar herhalen dat de Republikeinse beloftes en vergezichten leugens zijn, maar het is niet anders. De feiten spreken voor zich. Trump probeert een nieuwe leugen te slijten.

En houd ook even dit in de gaten. Trump zal een belastingverlaging graag geven in de vorm van een check. Hier, cadeautje van Trump. Liever dan in de vorm van een lager percentage voor armen of iets dergelijks. Dit was de truc die kleine Bush ook uithaalde.