Het optreden van Sywert van Lienden bij Buitenhof droeg alle kenmerken van een zorgvuldig voorbereid media optreden. Vooral ‘de groene zeep moet in de aanbieding zijn’ was een formulering waarover flink is nagedacht. Een media adviseur van de Leugen BV van Van Lienden heeft daar weer veel aan over gehouden.

Het interview liet veel te wensen over. Van Lienden begon Twan Huys te kietelen door te zeggen dat hij bereid was zich te onderwerpen aan de meest gevreesde interviewer van Nederland. De man die Hoekstra en Hirsi Ali zo genadeloos fileerde….

Ik ben geen deskundige op het gebied van het opzetten van BV’s, CV’s (ik dacht dat daar eerst sprake van was) en andere manieren om geldstromen zo voordelig mogelijk te regelen. Vele vragen bleven hangen. Huys probeerde nog wat bruto netto maar het gaat om een veel groter bedrag dan je dacht – volgens Van Lienden was de vennootschapsbelasting er al afgetrokken.

Het kon niet teruggestort worden omdat dan een private equity investor het geld zou opstrijken. Hoezo? Het kan aan mij liggen maar daar begreep ik weinig van. Valuta risico – pakte goed uit – had denk ik wel anders afgedekt kunnen worden, zodat het voordeel niet naar de do gooders ging.

Wat te doen met het geld? Van Lienden zou er alleen maar aankomen als hij tot de bedelstaf gebracht werd – daarmee de mogelijkheid voor prive gebruik gewoon openlatend. Goede doelen, onder zijn leiding. Gegeven de geheugenstoornissen waarmee ook de media te kampen hebben, kunnen we de do gooder binnen niet al te lange tijd weer in onze amusements opinieprogramma’s zien. Geld rondstrooiend. Zonder winstoogmerk. Zonder eigenbelang.

De contacten binnen het CDA bleven ook onhelder. Een soort Limburgse constructie in Den Haag. Briefje naar die, telefoontje naar deze en daar ben je bij de premier, onze geheugengestoorde leider. Ze wisten ervan.

Van Lienden zei dat hij van de daken had moeten schreeuwen dat er winst gemaakt werd, abject veel winst. Dat deed hij niet. Huys had effectieve clips die lieten zien dat Van Lienden gewoon aan alle kanten stond te liegen en pretendeerde dat het allemaal liefde werk oud papier was. Hij ‘had een moreel kompas’ laten opstellen. Tja, lastig als je zelf niet je morele verantwoordelijkheden kunt vaststellen, maar misschien wel weer heel geschikt om het CDA programma te schrijven.

De val van publieke personen is altijd lelijk. Maar de val van iemand die zich voordoet als publieke weldoener en al jaren surft op media aandacht voor zijn creatieve maar niet erg relevante plannen is extra lelijk en tegelijk wel voldoening gevend. Van Lienden heeft nooit iets om niet gedaan. De meeste mensen doen dat niet maar hoeven niet die pretentie op te houden. Hij was influencer voordat de term geboren was en verdiende er goed aan.

De vriendjes van Van Lienden die een paar miljoen minder opstreken (waarom eigenlijk?) waren oprechter. Moet je aan hen vragen, zei hij in opdracht van de media adviseur (idem vragen over wat politici dachten, inclusief de heilige Omtzigt). Een van hen hield het gewoon voor zichzelf. Vreemd dat je eigenlijk meer voelt voor zo iemand dan voor deze zelfingenomen zielepoot, glijdend en glibberend over de groene zeep van zijn zelfverrijking.