Inaugurele redes zijn zwaar overschat. De laatste waar u zich iets van herinnert, is die van John F. Kennedy en als u hem terugkijkt, ging hij helemaal over buitenland, over de Koude Oorlog.

FDR hield een mooie, maar de kampioen is Lincoln. Zijn redes waren kort, inspirerend en in 1865, barmhartig en grootmoedig.

Donald Trumps rede zal niet in de boeken gaan. Het was een korte versie van zijn campagne speech. Zonder voorstellen, zonder plannen maar bomvol met negatieve kwalificaties van het land. Slecht voorgedragen – je merkte soms dat hij een woord erbij moest halen dat hij op de teleprompter over het hoofd had gezien – en met de gebaren van de campagne die haast een tik lijken: handje open, duim en wijsvinger samen, handje open, duim en wijsvinger samen.

America First als thema is, laten we zeggen, nogal ongelukkig. Charles Lindbergh, pro Duitse nationalist is 75 jaar later dan toch president geworden. 

Ik denk dat het een goede introductie was op het presidentschap van Trump: eindeloze campagne, kretologie, negativisme. Wat mij zal benieuwen is hoe lang hij dat vol kan houden. 

Hij voert nog steeds campagne, maar nu tegen zichzelf.