Ik heb altijd moeite Donald J. Trump aan te horen maar kan iedereen aanbevelen om de tien minuten van zijn landelijke toespraak aan te horen. Geconfronteerd met een teleprompter en iets dat hij moet lezen, voorlezen, blijkt de man een hopeloze performer.

Dat niet alleen, zijn door de superracist Stephen Miller en would be opvolger Jared Kushner geschreven speech droeg alle kenmerken van een Trumpiaans festival van ontkenning, verschuiving van schuld en in het algemeen, blustering bullshit zonder enig plan of geruststelling. Een totaal ongeloofwaardige oproep tot gezamenlijkheid, boven de partijen, negen uur later gemarkeerd door dezelfde partijdige tweets als altijd. Dit is de man die naar het Center voor Disease Control gaat met een campagnepet op.

De ban op reizen vanuit Europa lijkt me totale nonsens. Als alle verhalen juist zijn dan is Amerika al zodanig geinfecteerd dat een ban nu niets meer uithaalt. Het verhaal dat de infecties door Europa zijn veroorzaakt is even grote onzin. Washington State had er niets mee te maken. De ban leidt alleen tot grotere paniek en grotere economische schade.

´Ik wil alleen maar meer doden voorkomen´, zei Dr. Trump gisterenin een half uur gewauwel in zijn stoel in het Oval Office, dezelfde superspecialist die vorige week nog ontkende dat er een probleem was. Ondertussen horen we niets, althans niets positiefs over het gebrek aan testmateriaal, het geklungel van sommige deskundigen (drive through testen zouden in de VS niet wenselijk zijn omdat het contact met de doktoren zo belangrijk is … duh, een huisarts bestaat niet in de VS, mensen rennen meteen naar emergency) en het gebrek aan ziekenhuisplekken.

Fox News blijft onzin verkondigen maar het goede nieuws is dat veel kijkers erachter komen dat de wereld om hen heen er niet zo uitziet als Hannity en Ingraham hen willen wijsmaken. De conservatieve columnist van de Washington Post (elke krant moet zo iemand hebben, voor de balans, weet u) draaide zich in alle bochten om te betogen dat de speech van Trump de ware leider liet zien. Murdochs New York Post ging nog verder. Het is lachwekkend.

Het was aan de hopeloze kwezel Mike Pence om in diverse programma´s de speech en de maatregelen (en de onduidelijkheid die die veroorzaakte) weer recht te praten. Dat lukte niet. Hij verdient de ondergang met Trump volledig.

Bernie Sanders maakte een vergelijking die ik al eerder had gemaakt: dit is het equivalent van de Tweede Wereldoorlog. Niet om al te dramatisch te doen, maar deze crisis zal in de VS leiden tot een grootscheepse herordening van sociale voorzieningen. Het zal lang duren voor de economie hersteld is – de volgende Democratische president zal het voor zijn kiezen krijgen. Maar het biedt ook een uitgelezen mogelijkheid om in november groots te winnen en het land definitief te veranderen.

Reken er maar op dat de Republikeinen, die nooit iets anders kunnen bedenken dan belastingverlagingen, op alle mogelijke manieren dwarsliggen net als in 2008 en 2009. Helpen van luchtvaartondernemingen vinden geen bail out (herinner u hoe ze het redden van de autoindustrie en de bankwereld toen noemdn), het begrotingstekort explodeert door de voorgestelde belastingverlagingen voor wie werkt, de payroll taxes (wie niet werkt is aan de goden overgelaten).

Misschien dat zo´n oorlogssituatie de Republikeinen zal dwingen akkoord te gaan met ziekteverlof – iets wat elk beschaafd land al decennia kent. Hun reactie, godbetert: er anti-abortus wetgeving aan koppelen. Daar zal Pelosi wel raad mee weten.

Ondertussen is de meest gehoorde frase in de Amerikaanse politiek: ´out of an abundance of caution´. Ted Cruz, hyocriete hielenlikker van Trump, gebruikte het toen hij zichzelf isoleerde omdat hij op de conservatieve jamboree (hoe ironisch..) met een besmet type had gepraat. De voorzitter van de commissie die een Russische leugenaar wilde dagvaarden om Hunter Biden op de bast te zitten, stelde dat uit met dit argument.

Trump, u gelooft het niet, is een complexe persoon. Hij is een germafoob die weigert te geloven dat de coronacrisis hem persoonlijk zou kunnen aangaan. Die vrolijk handen blijft schudden.‌ Die weigert massabijeenkomsten af te gelasten totdat zijn staf het hem oplegt. Waarom? Het is zijn levensbloed.‌De psycho kan niet zonder de kick van de theatervoorstellingen die zijn rallies zijn. Hij heeft de adoratie nodig.

Het bevestigt wat ik altijd al dacht maar steeds maar niet zag gebeuren: dat deze Trump een hopeloos miserabel, ongelukkig mannetje is als de zaken niet gaan zoals hij wil. Hij mag en kan niet doen waar hij goed in is: verkondigen dat de Democraten en de media de schuld zijn van alles wat niet goed gaat. Hij moet in zijn Witte Huis blijven, eenzaam en alleen, ongetest, hangend voor zijn staatsomroep die hem vertelt hoe goed en groots de president is.

Dat moment is nu gekomen. Het is een zielig mannetje, hopeloos overklast door de werkelijkheid. Hij ligt wakker over november en dat is misschien het enige realisme dat hij kan opbrengen.