Ik heb de hoop opgegeven dat Trump iets kan doen dat zijn fanatieke of belangenbehartigende achterban de ogen kan openen. 

Zijn bezoek aan Frankrijk zou zelfs de meest partijdige waarnemer beschaamd moeten laten vaststellen dat deze president van president zijn geen kaas gegeten heeft.

Los daarvan vond ik het interessant dat de verkiezingen hun sporen hebben nagelaten. De psycho zag er moe uit, was geïrriteerd, sloeg belangrijke bezoeken over en werd door Macron de oren gewassen. De enige die aardig tegen hem deed en die hij met een Prodent glimlach begroette was zijn grote vriend Wladimir, die, naar het schijnt, opzettelijk te laat kwam zodat iedereen op hem moest wachten.

Ik heb altijd het vermoeden gehad dat Trump zijn presidentschap niet gaat overleven. Gewoon, slechte gezondheid, ongezond leven, een narcist die zijn koninkrijk ziet verbrokkelen. Ik zie hem nog wel dood neervallen, of waarschijnlijker, dood in zijn leunstoel voor een batterij televisies.