Eric Swalwell, een afgevaardigde uit Californië, is de eerste van de bottom feeding Democraten die bij zijn verstand komt. Hij heeft een einde gemaakt aan zijn campagne voor de Democratische nominatie.
U had nooit van hem gehoord? Kan kloppen. Swalwell was verstandiger in het zich terugtrekken dan het beginnen van de campagne. Zijn belangrijkste bijdrage aan de recente debatten was het direct praten over de olifant in de kamer: de leeftijd van Joe Biden. Te oud, vond Swalwell. Punt gemaakt, nu vertrekken.
Dezelfde dag dag Swalwell bij zijn verstand kwam (of zich realiseerde dat zijn doel bereikt was, such as it was, naamsbekendheid in Californië – er valt een senaatszetel open als Harris president of vp zou worden), kondigde Tom Steyer, een rijke man zonder ervaring behalve het oproepen tot impeachment van Trump, zijn kandidatuur aan.
Hopelijk wordt Swalwell snel gevolgd door de andere ‘vanity candidates’, lui die genieten van de aandacht en verder irrelevant zijn. Ernstiger is dat de Democraten zo goede kandidaten voor senaatszetels zichzelf buitenspel zien zetten. O’Rourke had een goede kans in Texas in 2020, nu niet meer zo. Hickenlooper is de beste kandidaat in Colorado, Bullock in Montana. Ze denken dat ze hun deelname aan de senaatsrace kunnen uitstellen, ik denk dat ze daarmee fout zitten – hoewel Marco Rubio in 2016 liet zien dat je alle kanten op kant waaieren en dan nog gewoon senator blijven, maar hij zat er al, een groot verschil.
Het verhaal is eenvoudig. Er zijn nog maar vijf kandidaten over die serieus meedoen: Biden, Sanders, Warren, Harris en Buttigieg. Van hen zijn Biden en Sanders losers, te oud, te has been. Dus zijn er maar drie die op het hoogste niveau spelen. Okay, ik voeg er Booker en Klobuchar aan toe maar dan hebben we het ook wel gehad.
Wel interessant om te speculeren waar de aanhangers van Biden en Sanders heen zullen gaan. Die van Sanders vallen goed te voorspellen: zij komen bij Warren. Biden is problematischer. Een aantal Biden aanhangers zal niet in staat zijn de debataanval van Harris te laten gaan en haar te steunen. Toch vermoed ik dat zij de meeste van zijn aanhangers zal opstrijken, met mogelijk Klobuchar als alternatief. Het is moeilijk ruimte te zien voor Booker, zeker als Harris door blijft stijgen.
Ik sluit niet uit dat Buttigieg ergens vleugels krijgt. Het perspectief van een jonge intelligente energieke man is aantrekkelijk, vergeet al dat geneuzel over minderheden – er zijn blanke mannen die gewoon goede kandidaten zijn. Dat stelt me in staat om die oude wijsheid naar voren te brengen: ‘Republicans fall in line, Democrats fall in love’. Trump bewijst dat je zelfs als porno president de gelederen gesloten kunt krijgen, Clinton bewees dat als er geen liefde is maar opgedrongen steun, dat niet voldoende is.
Het idee dat de Democraten hopeloos verdeeld zijn en razendsnel zich moeten verenigen lijkt nu overal post te vatten. Het is en blijft onzin. Vier jaar geleden was Trump maar net opgedoken en deden 16 kandidaten mee voor de Republikeinse nominatie. Maar het is een manier om veel artikelen over de horse race te schrijven.