Als u echt gedeprimeerd wilt raken, lees dan onderstaande artikelen over de tientallen Democraten die zich warmlopen voor 2020. Wel goed om een paar dingen in het achterhoofd te houden:
-
de Senaat is niet de beste plek om als platform te gebruiken. Sinds JFK in 1960 is alleen Barack Obama erin geslaagd om direct vanuit de Senaat het presidentschap te winnen. Een van de redenen: senatoren hoeven niets te besturen, of in mooier Amerikaans: ’they don’t have to run anything but their mouth’.
-
De Democraten die deze week wonnen, deden dat op lokale onderwerpen, op afkeer van Trump en met als enig terugkerend thema health care. Mijn idee is dat ze op overheid moeten runnen, een effectieve overheid en waarom die nodig is om Amerika een plezierig land te houden, verenigd voor iedereen.
-
Ik blijf het zeggen: dump de bejaarden.
-
Daarbij hoort het enthousiasme dat Beto O’Rourke losmaakte in Texas. Hij deed en doet me denken aan Obama in 2007. Je zag meteen dat er iets gebeurde. Geen ervaring? Het onderstaande artikel refereert terecht aan Abraham Lincoln die ook enkel een termijn als Afgevaardigde in Washington meemaakte en twee keer verloor als senaatskandidaat in de tijd dat die nog door staatscongressen werd gekozen. Zijn campagne toen, tegen Stephen Douglas, gaf hem landelijke bekendheid. Een beetje als Beto nu. Zie ook mijn Lincoln biografie, een handleiding voor politici die kunnen verenigen wat nauwelijks verenigbaar lijkt (alleen maar 5 sterren besprekingen – nooit in de NRC besproken, natuurlijk).
De artikelen waar ik het hierboven had staan Politico:
Over de lol die de Republikeinen aan al die bezige senatoren gaan beleven