Zion National Park &

Parken in Utah

Alle reisgidsen bieden redelijk uitgebreide informatie over Zion National Park, aangezien het een van de populairste bestemmingen is voor de toerist die een grote westelijke toer maakt. Zoals gebruikelijk steekt het Utah Handbook van Moon Publications met kop en schouders boven de rest uit. De recente gids van Lonely Planet maakt Utah onderdeel van de Southwest. De Moon gids biedt meer achtergrond, de Lonely Planet Gids biedt veel praktische informatie. Ook de Insight Guide van het Zuidwesten biedt veel informatie, vooral ter voorbereiding van uw reis.
Algemene informatie verkrijgt u bij:
Superintendent Zion National Park, Springdale UT 84767; tel: (801)772-3256.

Weer
Het seizoen voor Zion kent tussen de 4th of July en Labor Day (eerste weekend van september) zijn toppunt, maar het kan op elk tijdstip tussen april en oktober knap druk zijn. Zoals de mormoonse kolonisten al ontdekten, is het weer in Zion er een van extremen. Tussen begin december en eind februari komt slechts zeven procent van alle bezoekers naar Zion, in de bovengenoemde topperiode maar liefst de helft van de jaarlijkse aantallen. ’s Zomers is het warm en droog. ’s Nachts kan het behoorlijk afkoelen. In augustus kan het flink regenstormen, waardoor droge canyons ineens wilde stromen worden.
De herfst is misschien de beste tijd voor Zion. De aspen op het Kolob Plateau tonen dan hun mooiste kleuren en het weer is„ optimaal. Het weer in de lente is wisselvalliger en minder„ betrouwbaar. ’s Zomers verdient het ook aanbeveling om anti-muggen middelen mee te nemen.

Zion Canyon
Zion bestaat uit twee gedeelten. Het belangrijkste deel is Zion Canyon, langs de Virgin River. Hier zijn de bekendste en de mooiste punten te zien en hier trekken ook de meeste toeristen naar toe. Weinig bezoekers nemen de moeite om naar het noordwestelijk deel te gaan, waar de zijcanyons van het Kolob Plateau het beeld bepalen. Ook hier rijzen de kliffen van rode zandsteen honderden meters boven de canyonbodems uit, waar esdoorns en espen de riviertjes omzomen.
Door Zion Canyon loopt een scenic drive die de North Fork van de Virgin River volgt langs de meest spectaculaire punten van het park. Wie wil wandelen kan hier op talloze punten vertrekken – anders dan in de Grand Canyon klim je hier eerst en is de terugtocht dus minder verrassend en vermoeiend. Als de weg eindigt kunt u verder wandelen naar de Virgin River Narrows in Upper Zion Canyon.
De Zion Mt. Carmel Highway is voor de meeste mensen het punt van binnenkomst, omdat dit de weg is die van de Grand Canyon en Bryce Canyon leidt. Het is een weg met uitzonderlijk mooie uitzichten maar hij is ook smal en steil, en hij draait alle kanten op. De tunnel die de uiteindelijke toegang tot het park biedt, is smal en kan alleen onder begeleiding gepasseerd worden (voor tien dollar).
Het visitors center ligt aan Highway 9 vlak bij het begin van Zion Canyon, ruim een kilometer van de south-entrance bij Springdale. De Parkrangers zijn de juiste personen om vragen te stellen over de bewandelbaarheid van de trails, wat wel en niet aan te raden is. Het middengedeelte van het park is te bereiken via de Kolob Terrace Road die begint bij het dorp Virgin. De eerste dertien kilometer zijn keurig geplaveid en daarna liggen nog drie kilometer met gravel die naar Lava Point voert. Vanwege de sneeuw is deze weg niet begaanbaar tussen november en mei. Het is mogelijk om in noordelijke richting het park weer uit te rijden maar dat gaat dan over een zandweg die de neiging heeft een modderpoel te worden als het ook maar een beetje regent.

Kolob Canyons
Het noordwestelijke gedeelte van het park wordt bereikt door de Interstate 15 naar Cedar City bij exit 40 te verlaten. De Kolob Canyons Road loop ongeveer negen kilometer het park in. Ook hier is een visitors center (tel: (801)586-9548). De Zion Canyon Road is verreweg het drukst bezochte deel van het park, de andere twee wegen zijn voor verdere exploraties en de meeste toeristen komen hier helemaal niet terecht. Is het de moeite waard om bijna zeventig kilometer te rijden voor nog een uitzicht? Probeer het. In elk geval komt u er minder mensen tegen. Langs de weg zijn verscheidene trails. De Taylor Creek Trail is ongeveer vier kilometer lang en gaat heen en weer door het riviertje – houdt u rekening met natte voeten.
De Lee Pass Overlook is het startpunt van de la Verkin Creek Trail die ongeveer tweehonderd meter daalt over zo’n elf kilometer naar de Kolob Arch. Dit is de grootste boog in het park en een van de twee die claimt de ‘grootste boog van de wereld’ te zijn (in verderop gelegen Arches National Park zegt men over de Landscape Arch hetzelfde). De wandeling heen en terug, samen ruim twintig kilometer, is voor een geoefende wandelaar gemakkelijk te doen in een dagtocht. Voor backpacking kunt u nog verder het park in (zie verderop).

Wandelpaden
De Court of the Patriarchs Viewpoint Trail is meer een wandelpad, net als de populaire Gateway to the Narrows Trail van ongeveer anderhalve kilometer. U kunt verder wandelen maar dan wordt het een backpack pad, waarbij ook een rivier doorwaad moet worden. Weeping Rock Trail is ook een kort pad dat gemakkelijk bewandelbaar is.
Naar Emerald Pools voert een pad naar de laagste waterpoel. Een korter pad voert nog zeventig meter hoger naar de hoger gelegen waterpoel.
Via Sandbench Trail klimt u bijna tweehonderd meter in drie kilometer. Het pad heeft prachtige uitzichtpunten maar wordt ook gebruikt door paarden. Hidden Canyon Trail klimt sterker en voert naar een smalle schaduwrijke canyon.
Wie hoogtevrees heeft kan beter niet Angeles Landing Trail opgaan, dat in vier kilometer een hoogteverschil van vijfhonderd meter overwint. Het pad is steil en gaat aan beide kanten scherp naar beneden. Het is de moeite waard, maar weet waar u aan begint (zie ook de foto bij het artikel).
Een alternatief is Observation Point Trail dat ongeveer zeven kilometer lang is en een hoogteverschil overwint van bijna zevenhonderd meter. Het uitzicht is fantastisch maar de minder waaghalserige wandelaar zal zich hier beter op zijn gemak voelen. Neem een uur of zes voor de hele tocht.
Bij de Zion Mt. Carmel Highway kunt u wandelen in de buurt van Checkerboard Mesa (zie foto bij artikel), zowel op het officiële Canyon Overlook Trail als op minder goed aangegeven paden. Het uitzicht is weer fantastisch.
Backpacking
Park rangers zijn, als altijd, uw beste bron van informatie over de meerdaagse wandeltochten. De beroemdste trip is die door de Narrows. De wandeling voert bijna dertig kilometer door canyons langs de North Fork van de Virgin River. Op sommige plaatsen komen de wanden bijna tegen elkaar, terwijl ze honderden meters oprijzen. Zoals in het artikel wordt verteld, hoort zwemmen en zeker waden tot de onderdelen van deze tocht.
Meestal wordt de route gevolgd die begint bij Chaimberlain’s Ranch, buiten het park (een zandweg van dertig kilometer die noordwaarts voert van UT 9), naar het Gateway of the Narrows Trail aan het eind van Zion Canyon, zodat de wandelaar met de stroom van de rivier meeloopt. Het pad is alleen begaanbaar tussen juni en oktober en is vaak gesloten tussen eind juli en begin september vanwege flash floods, die het tot een levensgevaarlijke plek maken.
Voor backpacking (en altijd voor de Narrows) heeft u een vergunning nodig die u gratis verkrijgt bij de visitor centers. Meestal krijgt u ze zo mee, behalve bij de Narrows, waar soms enige wachttijd bestaat. Rangers vertellen u waar u wel en niet mag kamperen. Zion heeft meer dan genoeg water maar het is niet betrouwbaar om te drinken. U dient de normale voorzorgsmaatregelen te nemen.

Kamperen
Bij de south entrance zijn twee kampeerplaatsen die door de national park service worden gerund: de Watchman en South. Watchman is het gehele jaar geopend, South tussen maart en oktober. In het hoogseizoen zijn ze bijna altijd ’s middags al vol.
Lava Point heeft een klein kampeerterrein zonder veel voorzieningen (geen water bijvoorbeeld). Wie per se warme douches wil en wat meer luxe is er de Zion Canyon Campground buiten het park, in Springdale – tegen vergoeding mag iedereen er overigens een douche nemen.
Zion Lodge ligt midden in Zion Canyon en heeft ongeveer tachtig motelkamers en veertig cabins. Reserveringen zijn noodzakelijk; tel: (801)586-7686, fax: (801)586-3157. Er is ook een„ restaurant – het enige in het park.
De Rough Guide USA (die ik altijd even raadpleeg voor zijn tegendraadse commentaar) geeft de aanbeveling om in plaats van de lodge buiten het park te verblijven in de Cliffrose Lodge, 281 Zion Park Boulevard, die tussen de bomen ligt aan de Virgin River ongeveer een kilometer van de south entrance, in Springdale; tel: (801)772-3234. Zion Park Boulevard is zo’n beetje de strip van Springdale, u vindt er meer motels en restaurants. Algemene informatie over Zion: www.nps.gov/zion

Nationale parken

Met Californië heeft Utah de meeste nationale parken (5) op zijn grondgebied van alle staten, met uizondering van Alaska.. Stuk voor stuk zijn ze de moeite waard, en dan hebben we het nog niet eens over de nationale monumenten (zes) en de state parks.

Arches National Park
Met meer dan 1500 door de natuur gevormde stenen bogen is dit de grootste verzameling ter wereld. Een weg in het park leidt langs de mooiste en bekendste punten zoals Balanced Rock, Skyline Arch, Double Arch and Fiery Furnace. Naar Delicate Arch moet u wandelen – ongeveer vijf kilometer heen en terug. De toegang tot het park ligt vijf mijl ten noorden van Moab.
Arches National Park, Box 907, Moab UT 84532 tel. (801)259-8161.

Bryce Canyon National Park
Een bizar gezicht: duizenden pilaren en pilaartjes in rood gesteente, met een witte top alsof er een tentje op staat. Zonsopgang en zonsondergang zijn de beste momenten van de dag om hier te komen kijken. Een weg leidt langs de bekendste punten; er zijn talloze paden voor wandelen en hiking (Amerikaans voor serieus wandelen, namelijk flink bergop). Bryce Canyon Lodge, met 114 kamers, is een National Historic Landmark, geopend van mei tot oktober. Ook kampeerplaatsen zijn ruim aanwezig.
Bryce Canyon National Park, Bryce Canyon UT 84717, tel. (801)834-5322.

Canyonlands National Park
Minder bekend dan zijn grote broer de Grand Canyon, maar volgens velen wel zo mooi. De twee rivieren die het landschap hebben uitgeslepen, verdelen het in drie gedeelten: Island in the Sky, The Needles en The Maze. Alle mogelijkheden voor hiking, biking en whitewater rafting. Toegang tot het park op twee punten: 40 kilometer ten noordwesten van Moab en 80 kilometer ten noordwesten van Monticello. De visitor centers zijn het gehele jaar open.
Canyonlands National Park, Moab UT 84532, tel. (801)259-7164.

Capitol Reef National Park
Een wildernispark van zandsteen en rotsen. De weg voert langs de mooiste punten, maar de echte liefhebber gaat natuurlijk hiken – vooral in de lente en de herfst, als het weer daarvoor ideaal is. Cathedral Valley kan alleen via een onverharde weg bereikt worden. Omdat het park nogal ver ligt van de bewoonde wereld, doet u er goed aan met een volle tank benzine te vertrekken.
Toegang 17 kilometer ten oosten van Torrey, 55 kilometer ten westen van Hanksville. Kamperen of motel in Bicknell of Torrey.
Capitol Reef National Park, Torrey UT 84775, tel. (801)425-3791. www.nps.gov/care

Nationale monumenten

Cedar Breaks National Monument
Miniatuur Bryce Canyon, nogal hoog gelegen zodat tot juni sommige wegen onbegaanbaar zijn. PO Box 749, Cedar City, UT 84720, tel. (801)586-9451.
Natural Bridges National Monument, Box 1, Lake Powell, UT 84533, tel. (801)259-5174.