De naam Anasazi komt van het Navajo woord voor de 'ancient ones'. Over de Anasazi is relatief weinig bekend. Ze ontwikkelden zich van een hunter-gatherer volk tot landbouwers maar vestigden zich pas rond 500 AD definitief, later dan de Hokam en Mogollon die ook in het Zuidwesten van de VS woonden. Van de Mogollon namen de Anasazi de pottenbakcultuur over, net als de grote, gemeenschappelijk kiva's.

Als zogenoemde dry farmers moesten de Anasazi rekening houden met geringe regenval, maar ze wisten die geringe hoeveelheid water optimaal te gebruiken. Vanaf ongeveer 750 bouwden ze nederzettingen in pueblo's, boven op de mesa's. De dorpen evolueerde naar grote constructies met veel gemeenschappelijke pleinen en kiva's. Vanaf 1000 bereikte de Anasazi cultuur zijn hoogtepunt, zowel in bevolkingsaantallen als in geografische reikwijdte. Ze legden wegen paden en wegen aan, en voerden een bloeiende handel, vooral in hun speciale potten met zwart-op-witte patronen en in turquoise.

Rond 1200 verhuisden ze naar de natuurlijke grotten in de valleien. Niemand weet precies waarom. Evenmin weten we waarom de Anasazi uiteindelijk hun woningen verlieten. Aanvankelijk dachten historici dat oorlogen de reden waren maar daarvoor is nooit enig bewijs gevonden. Archeologen geloven nu dat mogelijk de Anasazi aan hun eigen succes ten onder gingen. Hun manier van verbouwen leverde zoveel op dat ze een groot aantal mensen konden voeden. Maar dat leidde tot een overbevolking in dit kwetsbare gebied, met geleidelijke ontbossing, overbejaging en uitputting van de grond. Jaren van droogte en slechte oogsten kunnen geleid hebben tot dorpsruzies die de zaak nog verergerden. Het kan ook zijn dat ziekten hun tol eisten, op een lagere waterspiegel. Tegen het einde van de dertiende eeuw verlieten de Anasazi het plateau en in 1600 waren ze geheel verdwenen. Ze kwamen nooit meer terug.