Honderden jaren geloofden de Indianen die hier woonden dat Enchanted Rock, de 640 acre rotsbult, een heilige plaats was. Het hielp waarschijnlijk dat het krimpen en uitzetten van de steen in de miljoen jaar oude rots angstwekkende geluiden maakte. Maar het was ook de rots zelf, die hier als een vreemd, buitenaards lichaam in de omgeving ligt, die heeft bijgedragen aan dergelijke gedachten. Bij zonsopgang en zonsondergang kan de rots soms een rare rode gloed uitstralen.

De paden zijn goed gemarkeerd maar je hoeft je er op dit granieten oppervlak niet echt aan te houden. In minder dan een half uur loop je naar de top. Daar staat een eenzame eik, naast poelen van gras en prickly pears, die uit de barsten in de rots klimmen. Het pad rondom de Rock is een kilometer of zeven maar ik vond het leuker om erop dan eromheen te klimmen.

Als het ’s zomers erg druk is op de rots leidt men bezoekers naar de Willow City Loop, een weg van ongeveer twintig kilometer ten noordoosten van de stad van die naam. Langs deze weg, die voert door ranchgebieden die normaal niet toegankelijk zijn, ligt het mooiste gebied van de Hill Country. Granieten richels schieten omhoog uit de aarde, er zijn stukken dicht bos, en grote velden met alle soorten bloemen. Als de weg een riviertje kruist, staan er waarschuwen voor flash floods. Geen overbodige waarschuwing. Zijn plezierige uiterlijk ten spijt is dit een erg hard land, zoals de emigranten ontdekten. De toplaag kan zo maar wegspoelen.