REIS AMERIKA HENRI EN ANGELIQUE 31aug t/m 19sept 2002
Vertrek 31aug Vlucht Amsterdam -New-York New-York Los Angeles Nr DL 81
Henri zaterdagmorgen om 4,15 uur opgestaan, koffie gezet en de spullen in de auto gezet. Rieky was inmiddels ook klaar, toen samen koffie gedronken. Toen kwam Mien want die zou ons mee weg brengen, dat was gezelliger voor Rieky. Dus om 4,45uur vertrokken we naar Mill, daar gingen we Angelique ophalen, die stond al heel zenuwachtig te wachten, want die had moeite met afscheid nemen van Pascal en de hond Want die zou over een week bevallen en dat was ook spannend.
Om 5,30uur in Mill aangereden naar Schiphol, we waren om 7,15uur en hebben toen koffie gedronken, daarna zijn we ingecheckt, en afscheid genomen van Rieky en Mien. De bagage werd goed gecontroleerd, paspoort controle en toen op weg naar het vliegtuig De Delta Airlines. Op weg naar New-York, daarna de overstap naar Los Angeles. In het vliegtuig troffen we mensen uit Asten Fam Loomans. We hebben gezellig met ze gepraat over de reis die we gingen maken. In LA aangekomen. Toen naar het Furama hotel, Lekker opfrissen en daarna een stukje wandelen, en op tijd naar bed want het was toch een vermoeiende reis geweest. Want we moesten s`morgens weer vroeg opstaan.
Dag 2 Zondag 1 september Los Angeles 29 Palms route 400km De wekker liep om 7.00uur af, dus opstaan, koffie drinken met een donut. Daarna de spullen gepakt en bij de receptie gewacht op de man van het verhuurbedrijf, die kwam ons ophalen.
Hij was goed op tijd, rond 9uur maar Henri was kei zenuwachtig of ze wel de goede motors zouden krijgen, GL 1800 en een Suzuki 800 intruder, maar daar aangekomen stond er precies wat we gereserveerd hadden. Dus druk gemaakt om niks. De motoren gepakt met de tassen, papieren getekend, en toen kon het grote avontuur beginnen
We gingen op weg naar het noorden, naar het Los Angeles Nationaal Forrest daar aangekomen bij een Bikerranch op weg nr. 2 koffie gedronken en wat rond gekeken, en er bleven motoren op en af rijden, die hielden daar bijna allemaal een stop voor koffie en een praatje, en gingen dan weer verder.
Toen gingen we richting Yoshua Tree en 29 Palms. Na een rit door het prachtige natuurgebied met z`n bossen en bergen zijn we op zoek gegaan naar hotel 6 wat we al bij het verhuurbedrijf geboekt hadden, daar hebben we de spullen neer gelegd en zijn toen met een motor naar Yoshua Tree Nat`l Park gereden.
We hebben daar wat foto`s gemaakt en ongeveer 10 mijl het park ingereden en zijn toen weer terug gegaan want het werd al donker.
We hebben toen gegeten, en zijn toen naar het motel gegaan, de route voor morgen gemaakt, en het dagboek bij gewerkt, daarna tv gekeken of er bij het nieuws iets op kwam van de brand, in `t LA Nat`l Park omdat we al iets van een grote brand gezien hadden, maar niet wisten waarvan.
Toen gingen we maar weer slapen, tot morgen.
Dag 3 Maandag 2 september van 29Palms naar Kingman route 403km.
Angelique was veel te vroeg wakker, al om 4uur ze had nog last van de Jetlag toen heeft ze de tv maar aangezet, en daarna een stukje gewandeld, om 7uur liep de wekker af, dus opstaan en weer de spullen op de motor vastmaken en vertrekken.
We reden om 7,45uur aan richting Parker weg nr. 62. Bij Parker richting Lake Havasu City, het was er flink heet, we hebben de Parkerdam bezocht en de dam overgereden en toen naar
Kingman maar eerst kwamen we nog in Topick om zo via Outman, Route 66 naar Kingman te rijden.
Outman is een historisch country dorpje met loslopende ezels, prachtig dorpje om gezellig rond te kijken. Daarna zijn we doorgegaan naar Kingman Motel6 opgezocht, daar konden we lekker zwemmen en zonnen, daarna eten bij Route 66 Diner Pizza, `n pizza besteld die bleek veel te groot te zijn want Angelique had geen honger, de barjuf was wel gezellig..
Na het eten weer terug naar het motel nog even alles voor morgen klaarmaken, en dan maar weer slapen.
Dag 4 Dinsdag 3 september van Kingman naar Wickenburg route 321km.
We waren net als andere dagen vroeg wakker, nu om 6uur en we zijn om 7uur aangereden,
Richting Hackberry een visitor punt, op Route66 we waren er om 8uur, we waren de eerste,
De koffie stond al klaar, de mensen die het hier runnen hadden 2 jaar hard gewerkt, en het zag er dan ook prachtig uit, al waren ze toch nog niet helemaal klaar met bouwen.
Na een paar uurtjes rond te hebben gekeken, kochten we wat kaarten voor thuis, foto gemaakt met Angelique en de bazin en afscheid genomen, en toen zijn we weer gaan rijden, richting
Seligman daar aangekomen stopten we bij een cadillac, foto`s gemaakt, en toen naar de barbier die in 2000 Henri zijn haar had geknipt, hij is bekend van de tv als er iets van route66 op tv komt staat hij er meestal ook op. We troffen daar een man ene Jim Taylor met een nieuwe Chevrolet Camaro met 250 mijl op de teller, we mochten `n keer in de auto zitten en toen meteen wat foto`s genomen. Hij had zelf 3 jaar in Nederland gewoond, hij nodigde ons zelfs uit om in zijn huis te komen slapen, maar dat vond Angelique toch maar niets, en daarbij was het nog vroeg op de dag, zodat we dan ook niet veel verder kwamen.
Na het gesprek met Jim zijn we gaan eten, eieren met bacon en pancakes Henri vond het heerlijk. Daarna even tanken en weer op weg, naar Prescott een prachtige weg door de bergen leidde ons daar naar toe.
We kwamen in Wickenburg via de weg nr. 89 daar aangekomen hebben we een motel gezocht, de prijs gevraagd, maar bij de 3de was de prijs oké namelijk 39 dollar incl. tax
Er was ook een zwembad, en daar hadden we wel zin in een duikje, want het was 32% en dus konden we wel een afkoeling gebruiken, en meteen wat rusten.
Na deze ontspanning zijn we op zoek gegaan naar eten, daarna nog wat gewandeld en een paar blikjes bier gekocht, toen terug naar het hotel, om de dag van morgen weer voor te berijden, want het zou een zware lange dag worden,
Welterusten en tot morgen.
Dag 5 Woensdag 4 september Wickenburg naar Tucson 595km.
Om 7uur aangereden, richting Phoenix via Glendale naar Buckeye, het was ontzettend heet, dus het was wel afzien, en veel drinken we hadden 2 gallons water bij, want we gingen richting Pipe cactus nat`l monument en daar was het 42% heet, we reden door het Air Force Ranch gebied, midden in de woestijn lag een wit vliegtuigje.
Bij Origan Pipe cactussen keken we onze ogen uit, dit hadden we nog nooit gezien zo groot nl. 6a7mtr lang.
Daarna zijn we doorgereden naar Lukeville de Mexicaanse grens, er was een tankstation dus daar maar meteen tanken, wat gedronken en weer de zelfde weg terug de nr. 85, we werden nog door de grenspolitie aangehouden, en werden ondervraagd, papieren laten zien, en toen na 15min mochten we toch weer doorrijden, eerst weer even wat drinken en toen maar snel weg, richting Tucson de nr. 86 op langs de weg stonden wel 100 kruisjes van dodelijke slachtoffers, dat was geen fijn idee,
In Tucson aangekomen een motel gezocht, dit was moeilijk in zo`n grote stad, maar na 3 keer vragen hadden we er een, Days-inn 48 dollar.
Daarna even douchen, en eten bij Mac`Donalds, toen weer naar het motel, alles weer klaar maken voor morgen, dagboek bijwerken,, en weer slapen, slaap zacht.
Dag 6 Donderdag 5 september Tucson naar Clifton 402km.
Om 7uur liep de wekker af en om 8uur zaten we alweer op de motor, richting Clifton de Freeway nr. 10 tot Vail en toen richting Tombstone de nr. 82 op. Tombstone is een prachtig cowboystadje mooie winkeltjes, postkoets, een gunstore en heel veel mooie kleding en laarzen. We zijn ook naar een gevecht wezen kijken, maar dat was niet zo interessant, maar de omgeving waar dit gevecht gespeeld werd, was wel heel leuk, met al die huisjes e.d. We hebben lekker gegeten in Longhorn, prachtig restaurant. Na enkele uren in Tombstone te zijn geweest reden we richting Benson weg nr. 80, na overleg wat we zouden doen zijn we doorgereden naar Sofford, vandaar naar Clifton, weer op zoek naar een motel, deze keer was het snel gevonden, want er was er maar een, en het volgende zou pas na 3uur rijden zijn, dus toen maar snel geboekt. Het was Motel Rode Inn, het kostte 53 dollar, daarna snel even douchen en toen zijn we maar wat gaan wandelen, naar het oude verlaten Clifton, dit was het oude dorpje waaruit het nieuwe grote Clifton van nu is ontstaan, er was een kopermijn, maar daar kwamen we morgen door. Dat was de dag van vandaag weer en nu maar weer naar de kamer, en zorgen voor morgen, en dan weer lekker rusten, tot morgen. Dag 7 Vrijdag 6 september Clifton naar Payson 450km.
We werden vroeg wakker, om 6,30uur en om 7,30uur zijn we aangereden richting Payson de nr. 191 op. Nu konden we zien hoe groot die kopermijn was, het ging om een open mijn een afgraving waar we ongeveer 45min door gereden hebben, voor dat we er weer uit waren. Daarna richting Springer ville de nr. 191 een prachtige rit door de bergen van Apache nat`l Forrest van ongeveer 4 uur rijden, voor iedereen aan te raden zo mooi. Van Springer ville naar Show low en Payson de nr. 260 een groene vallei, prachtig om te rijden en ook de natuur in Payson was prachtig, daarna weer een motel gezocht, maar dit was echt duur omdat het bijna weekend was nl. 63 dollar, het motel was Budget inn. Dat was het weer voor vandaag, tot morgen.
Dag 8 Zaterdag 7 september Payson naar de Grand Canyon 322km.
We werden rond 6,45uur wakker we hebben koffie gedronken en zijn om 7,30uur aangereden. Richting Flagstaff weg nr 108 weer een prachtige weg door de bergen, de wegen in Amerika zijn trouwens over het algemeen heel goed. In Flagstaff konden we de weg naar de Grand Canyon niet goed vinden, we vroegen het bij een tankstation, die waren er op voorbereid want ze hadden kaartjes van de route klaar liggen, omdat de meeste het van daaruit niet goed konden vinden, we hebben daar meteen koffie gedronken en een donut gegeten, ook maar weer getankt, en toen weer verder. We kwamen ook nog langs een Flinstonepark, de lucht begon donker te worden en toen besloten we maar om alvast het regenpak aan te doen, achteraf viel het best mee. Om 11,30uur kwamen we in de buurt van de Grand Canyon aan, we hebben eerst een motel genomen, de Seven myl lodge de prijs was redelijk, omdat we toch bijna in de Grand Canyon waren, ongeveer 7 mijl ervoor, we moesten 60 dollar betalen, spullen binnengelegd, en de lucht klaarde weer op en toen zijn we naar de Canyon gereden, en hebben daar foto`s gemaakt, het is een prachtig gezicht, je moet het gezien hebben, om te begrijpen dat dit allemaal in de grond is, als je er aan komt gereden zie je niets, pas als je er voor staat, natuurwonder. Onder in de Canyon kun je `n weg zien en op plaatsen de rivier, weer foto`s gemaakt en daarna zijn we naar het Imax theater gegaan prachtig het is net of je zelf door de Canyon loopt of vliegt, Henri, ons pap dus, heeft dit nu al voor de derde keer gezien, en nog vind hij het mooi. We stonden op om naar buiten te gaan, maar het regende zo hard, en waaide het ging echt te keer, dus dronken we eerst nog maar een lekker bakje slappe koffie, want in Amerika kennen ze geen sterke koffie zoals bij ons, maar ja het wend. Toen het weer was opgeklaard zijn we naar het motel gegaan, hebben ons opgeknapt, en zijn toen naar een steakhouse gegaan, het was er niet druk, het was heerlijk, maar wel duur, nl.60 dollar voor 2 pers. Toen weer terug naar het motel weer alles voor morgen klaarmaken, tv kijken en gaan slapen.
Dag 9 Zondag 8 september Grand Canyon naar Torry 675km.
We zouden er vandaag een lange rit van maken, dus om 5uur opstaan, om nog in de Canyon de zonsopkomst te kunnen zien, we reden om 5,30-uur aan, het was wel wat bewolkt Maar om het tussen de wolken te zien had ook wel iets, maar ja als het helderder was zou het Natuurlijk mooier zijn geweest. We rijden richting het oosten van de Canyon om daar nog een keer de Canyon in te kijken, en dan gaan we door naar Tuba City waar de Navajo en Hopi indianen reservaat is, en waar vele kraampjes staan met eigen gemaakte spullen, dat is hun bron van inkomen. Dus echt handel in sieraden, we waren nog te vroeg dus er was nog bijna niets open. We zagen veel loslopende zwerfhonden gezien er lagen ook geregeld dode honden op de weg, Je moest uitkijken waar je reed. Bij Kajenta links de 163 op naar Monument Valley weer prachtige wegen en bergen en rotsen Die voorkomen in de indianenfilms, zo mooi alles heel rood van kleur en apart silhouetten, natuurlijk ook weer foto`s gemaakt, toen door naar Mexican hat toen bij de 261 linksaf, we gingen vrij hoog naar boven, het was een hele slechte weg, met steentjes en kuilen, toen we daar boven kwamen, was het uitzicht prachtig, er kwam nog een canadees aan met een 1500 SE en een aanhanger, even mee gepraat, ook hij vond het fantastisch.
Daarna de weg weer verder vervolg, richting Glenn Canyon de nr. 95 van daaruit naar Hankville, daar hebben we getwijfeld of er zouden stoppen of door zouden rijden.
Het werd al erg donker maar we zijn toch maar doorgereden, het viel toch nog mee, wel erg veel wind maar aangekomen in Torry, hadden we een blokhut om te overnachten, hij was wel klein maar we hadden toch wel plaats genoeg, het kostte maar 30 dollar, dus hielden we wat extra over, we zijn toen lekker gaan eten. Toen dit alles was gebeurd, zijn we weer naar de blokhut gegaan nog even tv gezien, de route voor morgen weer klaar gemaakt, en dagboek bijgewerkt, dat deden we wel elke dag, en moe en voldaan van de lange dag, gingen we toch maar weer slapen. Tot morgen Dag 10 Maandag 9 september Torry naar Zion route 402km.
Weer om 7uur ging de wekker, dus weer op tijd uit de veren, we zijn er al aan gewend, met de 10de dag, de tassen weer op de motor vastsjorren, maar eerst even een bakje koffie en een lekkere donut, gehaald aan de overkant van de straat bij een bakker, lekker vers. Toen fijn buiten op een bankje onder de waranda, bij de bakker voor de winkel gezeten. Na 20min zijn we richting Dixye Nat`l Forrest weg nr. 12 gereden, die moet je ook gereden hebben als je in Amerika bent, zo prachtig, door Escalante Bryce Canyon en daarna de nr. 9 op, toen door Zion Nat`l park, we hebben eerst nog Bryce Canyon nog bekeken met z`n rode rotsen, je kunt telkens op een andere plaats kijken, en je raakt niet uitgekeken zo mooi. Bij de ingang van de Canyon is een mooie shop, aan beide zijde`s van de weg, dus er was genoeg te snuffelen, we hadden nu genoeg gezien en zetten de reis weer voort, we gingen richting Zion eerst de nr. 89 en daarna de nr9 op, op die spilsing hebben we een motel genomen, de Golden Hills. We kwamen daar Jos Martens tegen met z`n vrouw ze kwamen uit de Neerkant 10 km bij ons thuis vandaan, zij hadden de Three Flags gereden, dat is Mexico, Amerika en Canada in 4 dagen, we hebben even gepraat en zijn toen de spullen van de motor af gaan halen. Daarna zijn we nog met een motor naar Zion gereden, ook weer een prachtig park met rotsen. Toen we terug reden hebben we wat bier gehaald, en verder hebben we gezellig gepraat met Jos en de vrouw. We gingen rond 12uur naar bed want de volgende dag moesten we toch weer om 7uur opstaan. Welterusten.
Dag 11 Dinsdag 10 september Zion naar Las-Vegas 362km.
Dus om 7uur eruit, koffie drinken met Jos en de Vrouw, afscheid genomen en op weg naar Las Vegas, weer door Zion Nat`l park gewoon doorgereden, want dat hadden we gisteren al bekeken. Aangekomen in La-Vergin daar naar de supermarkt voor wat eten en wat denk je donuts met koffie, buiten stond een mooie bank gemaakt van een karrewiel, dus daar lekker in de zon gezeten, en onze koffie en donuts verorberd. Opgestapt de freeway nr. 15 op naar Las Vegas, we kwamen daar rond 3uur aan op de Strip, we reden hem eerst helemaal af om daarna terug te gaan naar het hotel Sahara wat we enkele dagen daarvoor al geboekt hadden, er was een heel mooi zwembad bij, en dit allemaal voor maar 30 dollar, door de week is het hier niet zo duur, hoe meer mensen er komen hoe duurder het wordt, dus in het weekend scheelt dat heel veel. We gingen dus na aankomst ons lekker opfrissen, en toen aan de wandel want er is ontzettend veel te zien, we zijn tot 23,15 uur bezig geweest, dus toen maar weer naar bed, onze oogjes waren zo moe van de lichtjes en de drukte, dat ze wel rust hadden verdiend. Dus weer welterusten slaap zacht.
Dag 12 Woensdag 11september Dagje Las Vegas rustdag
We werden tot onze schrik pas om 10,30uur wakker, even bijkomen opfrissen en op weg naar het eten, dat kon nergens beter zijn dan in het hotel namelijk buffet met alles er op en er aan, echt heerlijke dingen en voor weinig geld, het kostte 5 dollar p.p. Na het volladen van ons buikje zijn we naar het zwembad gegaan, lekker zwemmen maar vooral zonnen en luieren, ( Henri had z`n enkels verbrand, daar heeft hij dage last van gehad, hij kon z`n hoge schoenen niet meer aanhebben, gelukkig had hij lage schoenen bij, ) S`avonds zijn we weer de Strip opgegaan, Casino`s in en uit naar het gokken kijken en zelf nog gespeeld, natuurlijk verloren, maar dat hoort erbij, om 21,00uur kregen we honger en zijn toen naar Circus circus gegaan voor het buffet, maar dat was lang niet zo goed als in ons hotel, maar dat weten we voor de volgende keer weer. We hebben dus wat foto`s gemaakt, de sfeer was aangepast aan 11 september van vorig jaar met de aanslag op `t World Trade Center, sommige shows gingen daarom ook niet door, op de strip wordt normaal bij heel veel hotels buiten een voorstelling gespeeld, maar daardoor ging het bij sommige niet door. Toen we het allemaal weer wat gezien hadden gingen we weer naar onze kamer, weer alles voor morgen klaarmaken, en daarna weer slapen. Dag 13 Donderdag 12 september Las Vegas naar Bischop route 482km
Om 6,45uur opgestaan spullen gepakt en om 7,30uur uitgecheckt, motoren klaar en naar richting Dead Valley gereden, na enkele mijlen getankt en water gekocht, want dat zouden we nodig hebben, in die hitte.
Dus gingen we naar richting Pahrump de nr. 160 toen de nr 78 Shoshone en vandaar richting Dead Vally Jtc nr. 127 het was flink warm 37% .
In Dead Valley jct. wat rondgekeken weer getankt, en toen naar Furnace Creek gereden.
Daar was Henri al eens geweest, dus daar konden we lekker eten, `n buffet dus dat was weer even heerlijk, zeker ook om binnen te zijn omdat het daar koeler was dan buiten, want daar was het snikheet.
Na het eten weer aangereden, naar Panamint Springs, wat foto`s gemaakt, en weer wat drinken, want dat was ook weer nodig, anders droog je uit, toen verder naar Bischop.
In Dead Valley zijn we nog verkeerd gereden, we wilden naar Badwater, het heetste en laagste punt van Amerika, maar op mijn kaart stond dat de weg niet door liep, dat vonden we wel jammer, maar ja de volgende keer beter.
In Bischop aangekomen een motel gezocht met zwembad, dus lekker even zwemmen, daarna weer wandelen en in de hoofdstraat op een bankje naar de prachtige vrachtwagens zitten kijken die voorbij kwamen. Ze zijn beautyful echt van die stoere bakken.
Toen we er genoeg van hadden zijn we weer naar onze kamer gegaan, en alles weer klaargemaakt voor morgen, en weer snel naar bed zodat we morgen fit zijn.
Dag 14 Vrijdag 13 september Bischop naar Mariposa 402km.
Om 7uur opstaan zoals gewoonlijk. Henri had koffie gezet, met een beetje teveel water, maar ja in Amerika is dat gewoonte, dus we deden het er deze keer ook maar weer mee.
We zijn richting Yosemity nat`l park via de Tioga pas, in Liveening bij het begin van de pas even een breakfest eten Henri vond het heerlijk maar Angelique vond het maar niets, dus toen hebben ze iets anders klaargemaakt, want ze kon geen eieren meer zien.
Na het eten gingen we richting Yosemiti park over prachtige wegen aangekomen bij een groot meer, met helder water, dus toch weer foto`s maken voor het album, lekker `n zak treets oppeuzelen.
Daarna gingen we weer verder naar de Halfdome dit is een halve berg, hij is echt aan een kant recht, het was allemaal zo mooi, we troffen nog een paar Nederlanders die daar kampeerden, lijkt ons ook wel leuk.
Daarna zijn we weer doorgereden naar Mariposa de nr. 120 op en daarna een mooie bergtocht over de J 132 het was weer prachtig, daar aangekomen gingen we een motelletje zoeken, we kwamen bij Mother Lodge het kosste wel 70 dollar dus duur, alles was er duurder, zelfs de benzine die was 2,30 dollar de gallon, is ongeveer 4 liter benzine, op andere plaatsen rond de 1,75 doller per galon.
We hebben een pizza gekocht en koffie, en hebben dit op straat opgegeten, want daar kwamen heel veel BMW`s motoren langs, er was een treffen maar wij mochten niet op het terrein gaan kijken , omdat we geen pas daar voor hadden logisch he! We mochten natuurlijk met onze Goldwingpas er niet op, haha!
Dus toen er verder niets meer te zien was, zijn we maar weer naar onze kamer gegaan, nog wat tv kijken, route voor morgen dagboek bijhouden, en dus de weerberichten bekijken, want dat is ook elke dag belangrijk. Angelique vond de route van vandaag, de mooiste scheurroute lekkere bochtjes rijden.
We gaan voor de afwisseling maar weer slapen, dus tot morgen.
Dag 15 Zaterdag 14 september Mariposa naar King-City 370km.
Weer om 7,15uur opgestaan koffie gedronken, en toen richting Bootrade, daar bij een winkeltje gestopt, met leuke dingen van vroeger, de verkoper deed voor, zoals ze vroeger goud zochten, met de zeef, het was heel mooi om dat eens te zien, hoeveel werk er ze toen voor moesten doen, om een klein beetje goud over te houden.
Daarna zijn we doorgereden over de nr. 41 naar de Pacific ocean daarna over de nr 145, we kwamen in een landbouwgebied met pistache noten, maïs, katoen, druiven en tomaten, echte grote vlaktes, het was mooi om te zien de verandering van de gebieden, er waren veel kunstmatige kanalen aangelegd, daar moest het water door gepomt worden, voor de bevloeing van de akkers.
Na ongeveer 75 mile te hebben gereden, zijn we gaan eten bij Mac Donalds, vond Angelique lekkerder.
Daarna weer richting King-City via nr 198 onderweg gestopt bij een koeienranch, dit was bij San-Lucas kruising weg nr 198-nr101 het was echt heel groot, er liepen wel duizenden koeien, foto`s gemaakt, en toen maar weer doorgereden
Toen gingen we weer richting King-City over de freeway 101, op zoek naar Motel 6 wat we van tevoren geboekt hadden, er was weer een zwembad bij, dus dat was weer heerlijk met die hitte.
S`avonds maar weer bij Mac Donalds eten want dat lag er langs, en we hadden geen zin om verder naar eten te zoeken, dus lekker makkelijk.
Daarna maar weer naar ons Motel, weer het een en ander bijwerken, en maar weer rusten voor de volgende etappe.
Dus weer tot morgen. Dag 16 Zondag 15 september King-City naar Visalia route 420km.
We werden net zoals gewoonlijk, weer om 7uur wakker gemaakt door de wekker, koffie gedronken en richting de Westkust gegaan, we zouden door de bergen rijden, maar die weg was niet makkelijk te vinden, we reden door het gebied van Hunter Ligett Mill res, we kwamen bij een poort en vroegen de weg naar de kust nr1 we zaten op de goede weg , maar moesten onze paspoorten laten zien, en toen kregen we een brief mee, voor onderweg, voor het geval er controle zou zijn, dan moesten wij die brief laten zien, want we zaten in een militair gebied.
Het was weer een prachtige weg, het was zo hoog zodat je de oceaan kon zien, geweldig uitzicht, daarna weer langzaam naar beneden, want het was een hele bochtige weg, met veel zand en stenen, bij de kust aangekomen de nr. 1 naar het zuiden, het was weer een mooie weg, maar er kwam veel nevel, het was dus opletten, aangekomen bij het dorpje Cajucas even de markt opgelopen, wat rond gekeken en weer verder de nr. 1 gevolg, tot de Morro Bay en zijn toen weer het binnenland ingegaan de nr. 41 daar was het lekker warm.
We moesten toen we weer aan het rijden waren, de motor goed vasthouden, want het begon heel erg hard te stormen.
Na deze vermoeiende rit kwamen we in Visalia aan bij Motel super 8 prijs 59 dollar, even opfrissen, en toen een pizza eten, even in een winkel gekeken met T shirts en broeken, maar we hadden niks gekocht.
Daarna maar weer naar het Motel, dus maar weer tot morgen.
Dag 17 Maandag 16 september Visalia naar Bakerfield route 344km.
We werden om 7,30uur wakker, Henri was vergeten de wekker te zetten, kan gebeuren.
Om 8,15uur reden we richting Seouoia nat`l Forrest weg nr. 245 weer een prachtige bergrit, opeens moesten we stoppen want er stond een auto op de weg, daar waren een paar cowboys, een ratelslang aan het doodslaan, de ratel kregen we mee als souvenier, wel leuk.
Toen weer doorgereden en gestopt bij de Ponderosa ranch voor koffie, er werd daar veel gewaarschuwd voor brand, omdat het zo dor en droog was, toen we de koffie op hadden, reden we weer weg `n paar mile verder werden we opgehouden door cowboys met koeien, en 5 Border Collies, even foto`s maken, Angelique moest toch even de honden aaien, en mistte toen haar eigen hond weer een beetje, die had trouwens 5 jonge hondjes gekregen, en daar ging het allemaal heel goed mee, Trouwens je zag dit bijna niet meer, maar de cowboys dreven de koeien de weg over , het bos in, het was net een film.
We gingen weer verder, en zagen een paar Seouoia bomen van ongeveer 60mtr hoog, dus daar moesten weer foto`s van gemaakt worden.
Daarna verder naar Bakersfield Motel 6 46 dollar, even wat eten, toen zijn we naar buiten gegaan, en weer gekeken naar de prachtige vrachtwagens, want langs het Motel was een grote parkeerplaats voor de vrachtwagens, prachtig om te zien, ze zijn zo groot, met veel verlichting er op, dus weer foto`s maken.
Daarna maar weer naar het Motel en weer slapen, tot morgen.
Dag 18 Dinsdag 17 september Bakerfield naar Los Angeles 80km.
We werden om 7uur wakker, we hadden niet zo goed geslapen, we hadden wat luidruchtige buren, maar ja!
Even koffie drinken, en op weg naar LA voor de laatste etappe, jammer via weg nr 185 naar de freeway nr 5 rond 11,00uur stonden we op de Hollywood boulevard, dat was wel mooi, we hadden de letters van Hollywood in zicht, voor de foto.
Even weer koffie drinken en tanken, toen hebben we op ons gemak de boulevard afgereden. Hier en daar even een foto maken.
Bij de Walk of fame `n foto gemaakt, van enkele bekende sterren, toen kwamen we in Beverly Hills, bij het bekende Beverly Hills Hotel een foto gemaakt, nog even wat prachtige huizen bekijken, en terug via de Hollyw.Blv. richting het verhuurbedrijf, we hebben wel moeten zoeken, en toen we het hadden was er niemand, wel had hij een briefje gehangen, met telefoonnr, dat we rond 5uur terecht konden, of konden bellen, en wij waren er al om 1uur dus moesten we ons nog een tijdje vermaken.
Zijn we maar weer gaan eten, dat moet toch ook op z`n tijd, en toen maar even op de kaart kijken, welke richting we op moesten, naar het Furama hotel, we hadden het snel gevonden. Daar aangekomen alles voor de laatste keer van de motor afgehaald, en toen keken we elkaar aan, en zeiden, jammer he! Dat het afgelopen is. Maar ja wie weet misschien nog wel eens.
Toen hebben we ons nog lekker gedoucht, alles inpakken, kaartjes weer aan de tassen maken, voor de vliegreis, toen zijn we om 4uur teruggereden naar het verhuurstation, daar weer wat foto`s gemaakt, en alles ingeleverd, dat ging vrij snel we hadden gelukkig geen schade gehad, hij vroeg of het allemaal goed was gegaan, en een fijne reis hadden gehad, en hoeveel mile we hadden gereden, we zeiden ongeveer 4200 mile.
Daarna heeft hij ons terug gebracht met de Jeep, en we hebben hem nog bedankt, handen geschud, en dat was het dan.
Nog even naar de Foodmarkt voor wat te eten fruit en koffie, we hebben buiten op een bankje gezeten, auto`s kijken, toen weer terug naar het hotel, we moesten de volgende ochtend weer vroeg op.
Dag 19 Woensdag 18september Los Angeles- New York- Amsterdam
Om 4uur liep de wekker af, nog een beetje inpakken, en naar de ingang van het hotel, daar stond het busje al klaar, dus instappen en op weg naar het vliegveld.
Daar werd alles weer gecontroleerd,wij de bagage en de paspoorten.
Toen alles inchecken, en nog een uurtje wachten, voor we in het vliegtuig konden stappen, we vlogen dus via New York daar overstappen, we hadden daar 2uur tijd om nog wat te shoppen, nog wat souvenirs gekocht en toen weer instappen voor het volgende gedeelte van de reis.
Het was donderdagmorgen 19 september dat we om 8uur in Amsterdam landen.
Pascal en Rieky stonden al te wachten, toch weer fijn om ze te zien.
Op weg naar huis was het wel even wennen, met al die drukte op de weg, alles zat zo vol.
We waren rond 12uur thuis, we hadden een prachtige reis gehad, en het is voor herhaling vatbaar. We hadden alles bij elkaar 6630km gereden, dus gemiddeld 390km per dag.
Dit was het verhaal van Henri en Angelique in 2002 Vakantie in Amerika