Misschien heeft u gehoord van het rapport van speciale onderzoeker Durham die 7 miljoen heeft besteed om te kijken of de FBI politieke motieven had in het onderzoeken van de banden van de Trump campagne met de Russen. Hij concludeert dat dit niet zo was maar dat de FBI steken had laten vallen bij het opzetten van het onderzoek. Geen aanklachten (twee processen liepen al uit op vrijspraak) en niet al te veel advies. Volgens Durham had de FBI een aanzet tot onderzoek nooit tot onderzoek moeten laten promoveren. De CIA en andere spionnen bureaus waren nergens bij betrokken.

Als u de Washington Post leest, dan ziet u een editorial die stelt dat er niets in staat, dat het een verspilling was, en dat Durham zelf een politiek gemaniplueerd type was. De krant ziet ‘niets behalve een proces dat niet deugde’. Als u de Wall Street Journal leest, in ik doe dat voor u, vaak met lange tanden, dan ziet u een editorial die verkondigt dat Durham totale corruptie van de FBI en zijn companen heeft laten zien. Voor de goede orde haalt de Murdoch krant ook Hillary erbij en het Mueller onderzoek dat volgens de Trumpies nog steeds een ‘hoax’ is, een spookonderzoek. Daar zul je nooit zien dat Mueller zei dat Trump waarschijnlijk feiten had gepleegd die nader onderzoek verdienden maar dat hij aarzelde een president aan te klagen.

So far, so normaal. De twee werelden in Amerika die de feiten totaal anders zien. Ik moet zeggen dat het hoofdartikel van de Washington Post meer overeenkomt met mijn eigen gevoel over het Durham rapport. De WSJ lult altijd maar een eind weg en zorgt er altijd voor dat iets zo wordt uitgelegd dat Hillary en Biden er slecht uit zien. Een opiniestuk over rechter Clarence Thomas en zijn rijke vrienden: kijk naar je eigen. Zie Hunter.

Er was geen deep state samenzwering. Zoals die er nooit was. Niet dat Trump erover zal zwijgen. Never mind dat het FBI onderzoek dit al in 2019 had geconcludeerd.

Maar oer Biden gesproken. En de schuldengrens die moet worden opgerekt. Een normaal proces dat regelmatig plaats moet vinden omdat de VS tegen de grenzen van zijn uitgaven mogelijkheden onder de geldende omstandigheden aanloopt. Gebeurde een paar keer onder Obama toen de Republikeinen hem chanteerden (de overheid is ook twee keer dichtgegooid door de Republikeinen, wat niet goed afliep voor hen want burgers houden daar niet van). Ook onder Trump werd het schuldenplafond verhoogd – zonder problemen van de Republikeinen die door belastingverlagingen de tekorten flink hadden verhoogd.

Er wordt nu onderhandeld. Voor de ruggegraatloze Kevin McCarthy is het al heel wat dat hij mag praten met de president. Net als Gingrich in 1995 zat hij te zeuren dat hij niet met voldoende respect werd behandeld. Zo zielig!

Maar ik vrees dat het simpele feit dat er onderhandeld wordt een nederlaag is voor Biden. Hij had gewoon een streep in het zand moeten trekken en moeten zeggen: niet onderhandelbaar, verhoog gewoon die grens en daarna praten we over de begroting. Ik laat me niet chanteren. The Atlantic heeft een analyse van Bidens slapte.

Maar dat is niet des Bidens, vrees ik. Nu gaat het slecht aflopen. Niet voor Amerika maar voor de Democraten.

Abortus is een brisant onderwerp voor de Republikeinen. In de domste staten hebben ze nu abortus helemaal of zo goed als verboden. In North Carolina werd gisteren een twaalf weken grens aangenomen, grofweg het eerst trimester dat wij in Europa kennen (behalve in achterlijke katholieke landen). De catch in NC is dat er ook allerlei bemoeilijkende voorwaarden worden gesteld in die eerste twaalf weken. Daardoor (maar vooral door welke grens dan ook) is het onbespreekbaar voor Democraten.

Ik moet zeggen dat twaalf of vijftien weken mij niet zo slecht lijken. Voor hard liners pro choice onacceptabel, voor conceptie is leven idioten idem. Toch ligt hier de oplossing nu het Supreme Court zijn verantwoordelijkheid heeft afgschoven naar de staten.

Het zou mij ook niet verbazen als dit een probleem wordt voor de Democraten. Ik bedoel dit: nu is abortus een onderwerp waarmee de Republikeinen niets goed kunnen doen als je vindt dat een beschaafd land een beschaafde regeling moet hebben. Als ze zo slim zijn om ergens rond die twaalf of vijftien weken te gaan zitten, slaan ze het onderwerp uit handen van de Democraten. Ik denk dat de Republikeinen, lui als DeSantis, zo gefixeerd zijn op dit onderwerp op rechts, dat ze voorlopig er alleen maar last van hebben.