Hunter Biden is nu in Californië aangeklaagd voor federale belastingfraude. Hij verdient het, lijkt me. Maar het was onnodig om uitgebreid te vertellen waaraan de man zijn geld heeft besteed, zoals het onnodig was om eerder dit jaar in het Congres zijn pornofilmpjes af te spelen, verkregen van de laptop die achterbleef bij een reparateur. De porno dankten we aan Marjory Taylor Greene, een typerende Trumpie zonder pricnipes en inhibitie. De lijst van bestedingen danken we aan de speciale aanklager David Weiss, indertijd door Trump benoemd en door de regering Biden ongemoeid gelaten in zijn onderzoek.
Republikeinen krijgen zo het schandaaltje waar ze op uit waren, maar ze moeten onderkennen (of zouden dat moeten doen) dat deze regering zijn werk doet of in elk geval aanklagers hun werk laat doen.
Wat mij betreft is het prima dat Biden wordt onderzocht en zo nodig vervolgd. Anders dan de Trumpies vind ik dat de rechtsstaat zijn werk moet doen. Als dat vervolging oplevert en als een normaal proces veroordeling oplevert, so be it. Een tamelijk zielig typ zijn is geen excuus.
Natuurlijk straalt het af op de oude man, of in elk geval zal het in de loop van de landelijke campagne straks een rol gaan spelen. Maar dat deed het toch al, of Hunter nu vervolgd zou worden of niet. Dat was inmiddels al onvermijdelijk. Niet vervolgd: politieke spelletjes. Wel vervolgd: criminele familie. De viervoudige aangeklaagde dictator in de wachtkamer zal er ongetwijfeld baat bij hebben Hunter eindeloos op te spelen en eindeloos te babbelen over de Biden crime family. Bewijs is onnodig, vraag maar aan de afgevaardigden die nu blijkbaar serieus overwegen een echte impeachment procedure tegen de president in te zetten, al is onduidelijk waarvoor.
Het leuke is dat door het vertrek van Kevin McCarthy (over zielepoten gesproken: de man zonder ruggengraat kreeg wat hij verdiende) en het afzetten van George Santos, de Trumpistische oplichter, hebben de Republikeinen, in elk geval tot half februari maar 216 afgevaardigden, een meerderheid van twee. Ik moet nog zien dat alle Republikeinen meegaan in een officiële start van een impeachment procedure. Dit Republikeinse Congres heeft letterlijk niets tot stand gebracht behalve open deuren opentrappen.
Ik vond de verhalen over de hoorzitting waarin Elise Stepanek, de overambitieuze, voormalig gematigde Trump aanbidster die nu de vierde machtigste Republikeinse afgevaardigde is, drie vertegenwoordigers van universiteiten in een valstrik liet lopen, onthullend en schokkend. Niet omdat zogenaamd deze mensen oproepen tot genocide van Israël (niet door Israël) zouden tolereren, maar omdat er geen conversatie meer mogelijk is over een wrede oorlog die een lange voorgeschiedenis heeft. Kun je niet Israëls optreden verwerpen zonder als pro-Palestijns of anti-semitisch te worden betiteld?
Ernstiger en nog onontkoombaarder is hoe dit op de lange termijn zich gaat ontrollen. Er is iets fundamenteels veranderd in de positie van Israël in de wereld en dat gaat niet meer goed komen (met dank aan Nethanyahu – het slechtste dat Israël ooit is overkomen). Ik weet niet in hoeverre het land zich dat al realiseert, maar het zal straks bijzonder onaangenaam blijken. Met positie in de wereld bedoel ik hoe mensen naar Israël kijken en in hoeverre dat al of niet respect en/of ondersteuning oplevert. Ik zal niet de enige zijn die met afschuw toekijkt en tegelijk denkt: dit heeft zo’n eigendynamiek gekregen dat je er niets zinvols meer over kunt zeggen. Sommige drama’s moeten zich in alle volledigheid ontrollen.
Terug naar de bejaardenveldslag. Biden zegt nu dat hij alleen maar kandidaat is (zou zijn) omdat Trump tegenover hem staat. Volgens mij is dat onzin en gevaarlijke onzin zelfs. Biden kan gewoon niet afscheid nemen en gaat een prijs betalen, net als wij allemaal. Over drama’s die zich volledig moeten ontrollen gesproken…
Robert Kagan schreef in de Washington Post een mooi stuk over hoe Amerika onontkoombaar rollatert naar een dictatuur. Hij verwoordde wat veel mensen zien gebeuren en het is goed dat iemand als Kagan het doet, een betrouwbare conservatief, geen roeptoeter. Ruth Marcus haalt in dezelfde krant uit naar Trump acoliet J.D. Vance, de Trumpistische senator van Ohio die Kagan probeert te besmeuren. Ik moet zeggen dat Vance bij elk optreden verder door de man valt. Ik had gehoopt, misschien zelfs verwacht, dat hij zijn intellect zou gebruiken om een serieuze rol in de senaat te gaan spelen. Het lijkt er niet op.
Trump zelf droeg de afgelopen week zijn steentje bij door op een softball vraag van hielenlikker Sean Hannity of hij een dictator zou zijn (voorgestelde antwoord: nee natuurlijk niet, is allemaal bangmakerij van links) antwoordde dat dit heel goed mogelijk was. In elk geval de eerste dag zijn Trump die immigratie en olieboringen nu heeft gedefinieerd als belangrijkste onderwerpen.
Hoe zo eerste dag? Trump heeft een programma klaarliggen om Amerikaanse democratie te ontmantelen, zoals Victor Orban, vriend van de haatzaaier in Nederland, het gebruikte in Hongarije. Hij heeft acolieten klaarstaan die de belangrijke departementen gaan overnemen, zoals de onfrisse Kash Pattel die hij in de laatste maand van zijn presidentschap al dicht bij de militaire macht plaatste en die nu CIA directeur zou worden. Ik kan iedereen het artikel aanbevelen over generaal Mark Milley die in december en januari 2020/2021 lettelijk wakker lag van de mogelijkheid dat Trump een staatsgreep zou plegen. Als het zo doorgaat krijgt Trump de kans om dat te doen.
Ik moet steeds meer aan 1932 denken. Ja, ik weet het, historie herhaalt zich niet maar parallellen zijn onmiskenbaar. Ook hier een zielloze en normen uithollende elite die de kanker in hun midden tolereert omdat het hen zelf de macht geeft. Hitler kon binnen een jaar na zijn staatsgreep in 1923, nu honderd jaar geleden, weer verder gaan met zijn lange termijn project. De elite strafte hem nauwelijks, tolereerde hem, reed de tijger die ze dachten te kunnen temmen. Trump werd niet gestraft voor zijn leugens en zijn coup, kon meteen verder en nu heeft de elite de controle verloren.
Niet Trump is het probleem, ik blijf erbij. De Republikeinse politieke elite is het probleem. Van het Huis, nu geleid door een evangelische nationalist die in de bijbel het antwoord vindt op welke vraag dan ook, hoeven we weinig meer te verwachten. In de senaat zit die andere bejaarde, Mitch McConnell, nu ook in het kamp van geen steun meer Oekraïne, daarmee Trumps isolationisme verder versterkend.
Ik ben nog steeds niet overtuigd dat Trump daadwerkelijk de genomineerde wordt – misschien duikt er nog net op tijd gezond verstand op. Chris Christie deed het goed bij de debat afgelopen woensdag, het is te laat, denk ik, om nog in New Hampshire te kunnen doorbreken. Maar hij kan nog wel schade toebrengen aan Trump, zijn belangrijkste taak. Autoritaire bullebak DeSantis maakte geen indruk, Nikki Haley cruist richting Iowa, New Hampshire en dan South Carolina, haar thuisbasis. Een niet geschifte Republikein gaat Biden gewoon verslaan.
De jaren dertig liggen ook niet zo ver weg in Nederland. Iedereen, inclusief onze eigen rechtsstaat fundamentalist, praat nu met de haatzaaier. Krijgen we een zwart op wit verklaring van Wilders dat hij zijn programma opzij zet? Zelfs als het Omtzigt zou lukken dat los te krijgen, wat zegt het dan? Wat is het woord van deze man waard? Zegt het dat Wilders’ verkiezingswinst niets te maken had met zijn programma? Of dat hij zich gedeisd houdt tot hij de kans krijgt te breken op een van pas komend onderwerp. Nieuwe verkiezingen, nog meer stemmen …. de vergelijking dringt zich op. Omtzigt speelt nog steeds met vuur. Mijn verwachting: een kabinet van deze vier partijen, officieel buitenparlementair, waarbij de fractieleiders allemaal in de kamer blijven zitten. Programma op hoofdlijnen. Kan Wilders voldoende personeel vinden om een kabinet te bemannen? Fleur Agema eerste vrouwelijk premier? De breker betaalt en dat zou de enige reden kunnen zijn waarom een dergelijk kabinet best lang kan blijven zitten.
Ook hier een drama dat zich volledig moet ontrollen. Pas bij de volgende verkiezingen weten we meer.