Alle koppen praten over ‘oorlog’. Het gaat over de handelsoorlog tussen Europa en Amerika, de aanstaande handelsoorlog tussen China en Amerika. Het zijn in zekere zin virtuele oorlogen, het gaat om geld en je kunt er geld op zetten dat er twee verliezers zijn: de wereld en Amerika.

De echte oorlog is vorige week in Iran begonnen. De regering-Trump voert een regelrechte economische oorlog tegen Iran, je kunt het geen andere naam geven. De doelstelling is de legitieme regering in Iran ten val te brengen. De gedachte dat een land dat zeven jaar moest vechten tegen de door Amerika gesteunde Saddam Hoessein zomaar zal buigen voor de vermeende macht van Amerika, lijkt me geheel passen bij het neocon denken dat met Bolton opnieuw zijn intrede heeft gedaan.

De verliezers hier zijn de bewoners van Iran die een gang naar een gematigd regime gedwarsboomd zien, ten faveure van de hardliners die altijd wel hebben gezegd dat je met de duivel geen deals moet maken.

Het is een oorlog, laten we er geen doekjes om winden. Amerika dwingt de rest van de wereld, Europese bedrijven, banken, om zich te voegen naar wat de psycho en zijn kornuiten opleggen. Ik vermoed dat er in Europa weinig ruggengraat zal bestaan om zich te verzetten – de Amerikaanse connectie is te belangrijk. Is dat macht? Ja, maar geen macht die blijvende kracht heeft. Het is de laatste stuiptrekking van een wereldmacht, de doodsreutels van de naoorlogse wereldorde.

Na ik erover denk, dit is niet alleen Trumps werk. Verwerpen van multilateraal denken en doen begon met kleine Bush en zijn neoconservatieve bende onder leiding van Dick Cheney. De wereldorde werd onderuit geschoffeld op 9/11 en de man die Amerika de doodsteek toebracht is Bin Laden.