Ik had het verkeerd met mijn analyse van Trumps waarschuwing aan Venezuela. Ik dacht dat hij indirect steun gaf aan mogelijk opstandelingen in het leger die Maduro aan de kant zouden willen zetten. De VS zou hen niet dwarsbomen (en misschien steunen).

Veel te ingewikkeld, zo’n verklaring voor wat Trump zegt. Het was gewoon gebabbel. Hij was een dag eerder gebriefd over Venezuela waar iemand ongetwijfeld iets gezegd of gevraagd heeft over militaire opties. Trump kan zijn mond niet houden, dus ratelde hij er vrolijk op los – zonder dat hem een vraag gesteld was. Blijkbaar zat het ergens in zijn ‘dit is belangrijk’ deel van zijn verwarde geest, vlak bij ‘neonazi’s zijn mijn supporters’.

Vicepresident Mike Pence (nooit een kwaad woord over zijn baas) is op zijn trip in Zuid-Amerika, waar ze Trump toch al een gevaarlijke gek vinden, gedwongen om plooien glad te strijken. Het is sowieso een wat bizarre trip voor Pence aangezien hij niets te bieden heeft, er geen verdragen gesloten worden of afspraken gemaakt worden. En vrijwel alle landen ergeren zich aan Trumps dreiging van het terugdraaien van de opening naar Cuba.

Kortom, ik maakte de fout te denken dat Trump had nagedacht over wat hij zei. Fout, fout. Dat doet hij niet, dat doet hij nooit.