1865 Moord op Lincoln

Op 14 april 1865 ging president Abraham Lincoln ’s avonds naar een toneelvoorstelling in Ford’s Theatre, in Washington D.C. Zijn presidentiële loge zou bewaakt worden door politieman John Parker. Deze Parker verliet al snel zijn post om aan de overkant van de straat drank te halen. De deur van de loge was gesloten maar niet op slot. Tijdens het derde bedrijf kwam John Wilkes Booth, een fanatieke pro-zuidelijke acteur, de loge binnen en schoot met een pistool op het hoofd van Lincoln. Tegelijkertijd werden er elders in de stad aanslagen gepleegd op leden van de regering. Beekman was een van de aanwezigen in het theater.

“Ik zat al om half zeven op mijn plaats, met zicht op de presidentiële loge toen hij om half acht arriveerde met zijn vrouw, mevrouw Harris (de dochter van senator Harris), en majoor Henry R. Rathbone. Generaal Grant en diens vrouw hadden de stad rond zes uur verlaten. Toen de president door het theater naar zijn loge liep, speelde het orkest ‘Hail to the Chief’ en het publiek stond op en juichte hem toe. Tegen mijn vriend zei ik ‘Hij is de gewoonste man die ik ooit heb gezien’ maar toen hij dankte voor het applaus door te buigen en te glimlachen veranderde het zijn gelaatstrekken zodanig dat ik zei dat het de meest hemelse glimlach was die ik ooit op iemands gezicht zag. Hij zat in de rechterhoek van de loge, in een schommelstoel, met zijn hoofd op zijn hand, zijn elleboog leunend op zijn stoel, op het oog afgemat en blijkbaar diep in gedachten verzonken.

Tegen het einde van de tweede scène in de derde acte van het toneelstuk, ongeveer twintig minuten over tien, hoorde ik een pistool afgaan, en ik zei tegen mijn vriend, ‘dat is vreemd, in het stuk wordt niet geschoten’, en net toen ik dat zei, gooide Wilkes Booth die ik kende als Edwin Booth (de acteur), zijn been over de presidentiële loge, zwaaiend met zijn dolk, en riep met luide stem, ‘Sic Semper Tyrannis’, het motto van de staat Virginia, dat betekent ‘zo vergaat het tirannen altijd’. Een spoor van Booth bleef haken in de vlag die de presidentiële loge versierde en hij viel op zijn knie, een afstand van zo’n drie meter, waardoor hij met zijn been trok toen hij over het podium rende, nog steeds theatraal zwaaiend met zijn dolk. Hij verdween achter gordijn voordat iemand in het publiek zich had gerealiseerd wat er gebeurd was.

Toen hoorde ik een vrouw schreeuwen en iemand riep luid ‘de president is neergeschoten’ en daarna was er chaos. De man die naast me zat, beklom als tweede het podium, ik was de derde. Ik merkte een arts op van het leger die naast me stond en die bezorgd omhoog keek naar de presidentiële loge, en ik zei tegen hem, ‘Wilt u daarheen?’ en hij zei, ‘Ja’. Ik droeg hem op zijn voet in mijn hand te zetten en de andere voet op mijn schouder, en ik duwde hem omhoog in de loge van de president, die zich ongeveer drie meter boven het podium bevond. Niemand kon de loge in van de andere kant omdat Booth de deur gebarricadeerd had toen hij eenmaal binnen was, door een plank dwars te zetten waarvan een deel in de muur vastzit en het andere deel tegen de deur.

De president was in het hoofd geschoten, achter zijn linker oor, vertelde de chirurgijn me later.

Iedereen rende het theater uit nadat het bericht de ronde deed dat de er samenzweerders in Washington bevonden en dat al de leden van de regering gedood waren. Ik zei tegen mijn vriend dat ik wilde blijven totdat de president naar buiten zou worden gedragen en dat deed ik, zijn elleboog grijpend, zijn arm optillend en mijn andere hand op zijn pols leggend. Ik kon aan zijn zwakke polsslag aflezen dat het schot fataal was en ik zei dat tegen mijn vriend. Ze droegen hem naar de overkant van de straat waar hij de volgende ochtend stierf om twintig minuten na zeven, een kleine negen uur nadat hij was neergeschoten.”

John Wilkes Booth, de moordenaar van Lincoln, werd een paar dagen later bij zijn arrestatie dodelijk gewond. Hij was verrast hoe weinig sympathie er was voor zijn daad. Hoewel er veel is gespeculeerd over de vraag of de zuidelijke regering betrokken was bij een samenzwering, is dat nooit aangetoond. Booths directe handlangers werden op 7 juli 1865 opgehangen.

Bron

Magazine Article door Daniel Dean Beekman, aanwezig in de Lewis A. Warren Lincoln Library, geschreven in 1915.