In 1759 reisde dominee Andrew Burnaby uit Engeland een jaar lang door Amerika. Hij bezocht de kolonies en hield een dagboek bij van wat hij meemaakte. In de Massachusetts Bay Colony werd hij getroffen door de praktijk die ‘bundling’ of ‘tarrying’ werd genoemd, waarin jonge stellen met trouwplannen een nacht samen in bed doorbrachten zonder hun kleding uit te trekken – ‘bundled’. Soms werd een plank gezet tussen het stel. Dit gebruik kwam veel voor in New England maar was ook elders in de kolonies wel te vinden. De dominee is niet zo naïef om te denken dat er tussen de huwelijkspartners alleen maar gepraat wordt.

“Een heel bijzondere vorm van vrijage, die soms plaatsvindt onder de laagste groepen in deze provincie, en die Tarrying wordt genoemd, heeft aanleiding gegeven tot deze overpeinzing. Als een man onder de indruk is van een jonge vrouw, en haar wenst te trouwen, dan stelt hij dat voor aan haar ouders (zonder wier toestemming geen huwelijk in deze kolonie kan plaatsvinden); als zij geen bezwaar hebben, staan ze hem toe om met haar een nacht ‘to tarry’ [letterlijk: zich met haar op te houden], om zijn voorstel aan haar te doen.

Het oude stel gaat op hun gewone tijd naar bed en laat de jongeren alleen om de zaken te regelen zoals ze dat kunnen; die gaan, nadat ze zo lang aan tafel hebben gezeten als ze proper achten, ook samen het bed opzoeken, maar zonder hun onderkleding uit te doen, om schandaal te voorkomen. Als de partijen het eens zijn, dan is alles in orde; de aankondiging wordt bekend gemaakt en ze trouwen zonder veel oponthoud. Als ze het niet eens zijn, dan gaan ze uiteen, om elkaar misschien nooit weer te zien; tenzij, in een ongelukkige situatie die zelden voorkomt, de afgewezen schone zwanger blijkt te zijn, en dan is de man gedwongen haar te trouwen, op straffe van excommunicatie.”

Bron

Travels through the Middle Settlements in North America in the Years 1759 and 1760 door Andrew Burnaby (origineel gepubliceerd in 1775, opnieuw in 1960).