Okay, op naar 2024. De kandidaten.

Trouwe lezers  weten dat ik al lang geleden en met enige regelmaat heb voorspeld dat noch Biden noch Trump in 2024 kandidaten zullen zijn. Biden omdat hij te oud is en zijn partij hem eigenlijk niet wil (althans dat zeggen veel kiezers desgevraagd), Trump omdat hij een loser is die niet op tijd van het toneel verdween.

Wat Trump op 15 november ook zal aankondigen (een aankondiging om aan te kondigen of een oproep om op 6 december in Georgia te laten zien dat je hem als kandidaat wil), het verandert niets aan de fundamentals. Trump is in 2024 niet verkiesbaar. Gewoon, geen meerderheid, zelfs niet met ontkenners op belangrijke verkiezingsplekken. Ik moet eraan toevoegen dat Trump wel grote negatieve macht blijft houden. Als hij zijn achterban aanraadt om niet op een bepaald iemand te stemmen (DeSantis bijvoorbeeld) dan raakt de GOP zoveel kiezers kwijt dat ze niet kan winnen.

McConnell wist altijd al dat Trump een loser is. Hij hoopte alleen op Trump om zijn positie als meerderheidsleider te herwinnen. Moscow Mitch is te sluw om niet te weten dat Trump verder een blok aan het been zal zijn. Op dit moment blijven we hopen dat hij minderheidsleider blijft. Gerechtigde straf voor zijn lafheid in januari 2021.

Okay, verkiezingsjunkies, wie staan er dan klaar om zich te kandideren? Een paar opmerkingen.

Vroege aankondigingen zijn niet verstandig, vroeg werk in belangrijke staten wel. Ik herinner er nog maar aan dat in 2015 gouverneur Scott Walker van Wisconsin zogenaamd onverslaanbaar zou zijn. Hij haalde niet eens de feitelijke verkiezingen. Hetzelfde gold in 2020 bij de Democraten voor Kamala Harris en Elizabeth Warren, die beide al vastliepen voordat er gestemd werd.

Vroege koplopers wil ook niets zeggen. Ted Cruz, de duivel in de gedaante van een politicus, won in 2016 in Iowa. Dat zijn we vergeten na de Trump golf. En toen zou Jeb Bush het establishment gaan redden. Trump buldozerde er dwars doorheen. Cruz haalde de conventie, zei dat hij niet op Trump zou stemmen en stopte na diens verkiezing zijn neus op de bekende plaats.

Het gekakel over Ron DeSantis is niet meer dan dat. Zijn overwinning in Florida was groot maar wat zegt dat? Dat Florida nu diep rood is? Dat zijn tegenstander al bij voorbaat had verloren? Persoonlijk denk ik dat de Trumpistaanse nonsens van DeSantis (don’t say gay, het oppakken van twintig arme ex-gevangenen die dachten dat ze mochten stemmen) altijd voor de Bühne waren. Komend jaar zullen we een meer bedachtzame DeSantis zien.

De mogelijke kandidaten dan.

Republikeinen 2024

Ron DeSantis, gouverneur Florida – sterk, naamsbekendheid, betrouwbaar conservatief, Trumpie in naam

Chris Sununu, gouverneur New Hamphire – minder sterk in naamsbekendheid, betrouwbaar conservatief, nooit verleid door Trump onzin + belangrijke voorverkiezingsstaat

Larry Hogan, tot januari gouverneur Maryland – zie Sununu

Mike Pompeo, oud minister van Buitenlandse Zaken – Trumpie, geen geweldig minister, Pompeo lijkt op pompeus

Glen Youngskin, gouverneur Virginia – post Trump Trumpie voordat het zover was. Ik weet niet of hij wel wil.

Tim Scott, senator van South Carolina – zwarte Republikein, betrouwbaar conservatief, moet werken in een partij waar racisme normaal is.

Mike Pence, oud vicepresident – teveel Trump bagage, zou ik zeggen. 

Nikki Haley, oud gouverneur South Carolina, VN ambassadeur – Republikeinen willen ook wel een vrouw, ze heeft voldoende afstand van Trump gehouden, maar is al weer een tijdje uit beeld.

Chris Christie, oud gouverneur New Jersey – zelfingenomen, in 2016 opgeveegd door Trump en daarna weer uitgekotst.

Ted Cruz, senator Texas – ik zet hem erbij voor de vorm, ik denk dat hij zich hopeloos gecompromitteerd heeft, zowel in DC als in Texas. En hij moet in 2024 ook worden herkozen.

Persoonlijk denk ik dat gouverneurs een betere kans hebben dan de rest. Sununu en Hogan zouden de Republikeinen weer op een normaal conservatief patroon zetten. DeSantis is niet zo Trumpie als hij het heeft doen voorkomen.

 

Democraten 2024

Pete Buttigieg, minister van Transport – gay, getrouwd, twee kinderen, geweldige campagne in 2020, goed minister van Transport, duidelijk in het midden van de partij

Gavin Newsom, gouverneur Californië – ervaring, elitair geacht (witte wijn in het kwadraat), gaat de rest van het land een Californiër kronen?

Chis Murphy, senator Connecticut – effectief senator, profiel op wapenwetgeving, geen landelijke bekendheid

Cory Brooker, senator New Jersey – zwart, goede senator, goede campagne in 2020, zou het zijn jaar kunnen worden?

Sherrod Brown, senator Ohio – betrouwbare progressief, goede banden met vakbonden en boze blanke kiezers. Helaas te oud.

Roy Cooper, gouverneur North Carolina – sleeper kandidaat. Goed gouverneur in een zuidelijke staat.

Amy Klobuchar, senator Minnesota – vrouw, zou het dan toch? Redelijk goede campagen in 2016.

Kamala Harris, vicepresident – slechte campagne in 2020, matig profiel als vice-president, top als Biden omvalt.

Gretchen Whitmer, gouverneur Michigan – herkozen en populair in een staat in het midden westen, abortusrechten, persoonlijkheid.

Ook hier geldt, denk ik, dat gouverneurs de voorkeur verdienen. Buttigieg komt met andere ervaring, op federaal niveau, dat kan helpen. Ik weet niet hoever de ambities van Whitmer reiken, maar op papier is ze ongelooflijk aantrekkelijk. Brooker was goed in 2020 maar ik vermoed dat zwart zijn geen pre is in 2024 (sorry, is niet racistisch bedoeld maar onderkent het racisme in de VS).