Trumps offensief tegen de World Health Organization is zo overduidelijk een poging om zijn eigen falen te verhullen dat ik vermoed dat het tegen hem zal werken. Niet dat Trump-fans dit zullen doorzien, maar hoe langer de psycho tegen de WHO ageert voor wat het al of niet in januari deed, hoe meer de vraag gesteld zal worden wat hij deed in februari en maart. Je zou denken dat zo’n doorzichtig benoemen van een zondebok nergens tractie zou krijgen maar let op, de staatsomroep speelt deze kaart al weken.
Met zijn oproep om diepgaand onderzoek te doen naar het falen in de coronacrisis heeft Trump een belangrijk punt. Het congres moet een onderzoek instellen naar het falen van de regering-Trump, zoals de 9/11 commissie dat deed. Ik vrees dat het pas na de verkiezingen zal plaatshebben maar misschien is dat beter anders krijgen we alleen maar gezeur over een nieuwe heksenjacht, een hoax.
De super narcist ontkent nu dat hij zijn naam op de cheques wil hebben die Amerikanen krijgen voor de coronacrisis (niet gefinancierd door hogere belastingen en de signatuur van een belastingontduiker). Het is wat ik in de Hitler-biografie ook steeds tegenkwam: mensen handelden in de sfeer waarin ze dachten dat de grote baas beleid wilde. Trump is een narcist, ergo zijn staf doet alles om hem van dienst te zijn. Ergo: u krijgt dit geld van Trump. Nog afgezien van de leugen vertelt het ook hoe aftands het Amerikaanse financiële systeem is. Welk land werkt nog met cheques?
Ook inmiddels duidelijk: in de 2 triljard superfinanciering van het bedrijfsleven zat 150 miljard verstopt voor de rijken. Hadden de Republikeinen erin gestopt omdat ze het vergeten waren in de wet van 2017 te stoppen. Grote profiteurs: de psycho en Jared Kushner.
Next up: Trump die verklaart dat de 28.000 doden een schijntje zijn vergeleken bij de 100 tot 250.000 die een paar weken geleden werden voorzien. Minder doden dankzij … u raadt het.
De machtsgreep van de psycho, de claim dat een president absolute macht heeft, kan doen wat hij wil, is niet de eerste keer dat Trump er blijk van heeft gegeven geen idee te hebben wat de grondwet zegt. De knikkebollende kwezel achter hem, vice-president Pence, een fervent verdediger van staatsrechten toen hij in een andere positie zat, was het er helemaal mee eens. Bij de staatsomroep verslikten ze zich. Een commentator vroeg zich af hoe conservatief (reactionair) Amerika gereageerd zou hebben als Obama iets dergelijks had geroepen, onder wat voor omstandigheden dan ook. De Republikeinen, een verrassend zwijgzame groep dezer dagen, hielden zich gedeisd.
Volgens een artikel in de NYT zou Trump hebben gespeeld met de gedachte een call in radio show van twee uur te beginnen. Alleen de wens om zijn goede vriend, de homofobe racist Limbaugh, niet in de weg zitten zou hem hebben weerhouden. Het hoefde ook niet, Trump vond de dagelijkse televisieshow van twee uur als alternatief. Jammer voor hem dat journalisten niet zo gemakkelijk te bedotten zijn als bellers. De daily show is geleidelijk aan tegen hem gaan werken. Zo hoort dat. En die luisteraars van Limbaugh? Ach, die zijn toch niet te redden van hun eigen domheid.
Trump wil zo snel mogelijk alles weer open gooien, zegt dat het slechtste achter ons ligt. Mocht hij willen. De coronacrisis in de door Republikeinen geleide staten in het midden van het land en in Florida is pas net begonnen. Zoals New York niet beperkt kon worden tot New York, zo zal de rest van het land de rest blijven infecteren.
In de New Yorker een mooi portret van de man die meer dan wie dan ook, meer dan Trump, verantwoordelijk is voor de val van Amerika als beschaafd land: Mitch McConnell, Moscow Mitch. Klik hier.
Het Amerika dat McConnell gemaakt heeft was zichtbaar in Michigan. Daar gingen Trump-aanhangers in pick-up trucks (natuurlijk) de straat om de vrouw waar Trump in zijn angst voor sterke dames bang voor is, gouverneur Gretchen Whitmer, toe te roepen ‘lock her up’.
Elizabeth Warren zegt dat ze bereid is als vice-president kandidaat voor oude Joe te functioneren. Hoe serieus zou ze zijn? Tamelijk, denk ik, ondanks haar leeftijd die beide Democratische aanvoerders boven de zeventig brengt. Warren kan rekenen. Haar kans om op eigen kracht president te worden is nul. De kans om via het vice-presidentschap het Witte Huis te bereiken is aan zienlijk groter. 9 vice-presidenten volgden hun dode bazen op. Het was de calculatie die Lyndon Johnson in 1960 overhaalde om zijn machtige leiderschap van de senaat in te ruilen voor de wachtkamer van JFK. In 1963 was het zover. Joe Biden haalt het einde van zijn presidentschap niet, Warren (en alle andere kandidaten) weet dat dit een buitenkans is om via deze omweg het presidentschap te verwerven.
Het schijnt dat Sanders aanhangers tegen Warren zijn omdat ze in de campagne met hun favoriet de degens kruiste. Hoe dom kun je zijn? Warren staat van alle kandidaten het dichtst bij de progressieve agenda van Sanders. Bernie maakte een grote fout door kandidaat te zijn als onverkiesbare man en hield daardoor Warren van een mogelijke nominatie met zijn agenda. Als zijn aanhang die fout nu nog eens verdubbelt door Warren aan te vallen … Tja.
Ik heb geen mening over de aanrandingsaanklacht tegen oude Biden. Het verhaal is door serieuze journalisten serieus genomen en serieus onderzocht. Het resultaat is voorspelbaar: onduidelijk bewijs, verschuivende verhaallijnen en een klager die, laten we zeggen, niet al te betrouwbaar overkomt als Poetinfan. Als er niet meer komt dan wat we nu hebben, zal het voor Biden geen gevolgen hebben. Het mag overigens onrechtvaardig lijken dat een Democraat in het tijdperk van de vulgaire zwijggeld betalende schuinsmarcheerder in het Witte Huis daarop wordt aangevallen maar let op, het zal gebeuren. Waar Trump mee wegkomt is niet waar een Democraat mee wegkomt.
De aankondiging van Barack Obama dat hij Joe Biden steunt was een tweesnijdend zwaard. Goed voor oude Joe dat hij Obama aan boord heeft, hij zal hem nodig hebben. Minder goed was dat Obama er zoveel presidentiëler uitziet dan Joe, laat staan dan de clown. Goed voor ons en een waarschuwing voor Biden was dat Obama zei dat hij nu een andere campagne zou voeren dan in 2008, suggererend dat de progressieve agenda die dit jaar naar voren kwam niet zomaar terzijde geschoven moet worden.
Inmiddels is voor mij wel duidelijk dat alleen een grote, een gigantische overwinning van de Democraten in november Amerika kan veranderen. Dat betekent veel senaatszetels, in elk geval genoeg voor een meerderheid maar beter nog dicht bij de zestig zodat de filibuster voorkomen kan worden. En een president met een gigamandaat. Het is te vroeg en het land is te ziek (letterlijk en figuurlijk)om daar optimistisch over te zijn.