In een regering vol met ethisch gehandicapte lieden – de baas voorop – springt na het vertrek van de insider dealer Price één man er met kop en schouders bovenuit: minister Mnuchin van Financiën.

Mnuchin is multimiljonair en heeft een beeldschone oliedomme echtgenote. Voor zijn huwelijksreis wilde hij graag wat overheidsvliegtuigen hebben. Om de zonsverduistering te zien nam hij een privé vliegtuig, op kosten van de belastingbetaler.

Mnuchin stond naast de pyscho toen die in de lichttoorts neonazi demonstratie, met antijoodse leuzes, heel aardige mensen herkende. Munchin, joods, liep niet weg – dat deed niemand van de lafaards die erbij stonden. Sterker, hij verdedigde zijn baas.

Nu liegt hij alles bij elkaar om een totaal geschift belastingplan erdoor te jassen.

Het is moeilijk om in deze regering je favoriete zwart schaap te kiezen maar Mnuchin hoeft er nauwelijks zijn best voor te doen. Het gaat bij hem vanzelf.  Een Republikein zoals Republikeinen bedoeld zijn. Op weg om de boeken in te gaan als de slechtste minister van Financiën sinds de republiek werd gesticht. Partner in crime met de president die op plek 45 van de waardering voor presidenten gaat belanden.

Al die loyaliteit aan de baas is hartverwarmend. Ik denk dat hij het einde van het jaar niet haalt.