Het is wat laat om nu te pleiten voor een nieuwe linkse partij die PvdA en Groen Links zou opnemen zonder de onderdelen ervan eigen gewicht toe te kennen. Ik zou er niet tegen zijn.

Laat, zeg ik met enig recht, omdat ik jaren geleden al een pleidooi hield om de PvdA zelf om te vormen tot een dergelijke partij. Het leek mij toen belangrijk om de PvdA van Asscher achter ons te laten en meteen schoon schip te maken. Weg met de Internationale, met rode rozen, met 1 mei, of in elk geval, alleen voor de liefhebbers. Al die historische ballast weegt net zo zwaar als indertijd bij de KVP de zware hand van de bisschoppen. Je raakt hem alleen kwijt door radicaal te breken.

Ik hoopte dat we konden komen tot de SDP, de Sociaal Democratische Partij. Volgens mij was en is sociaal democratie een sterker item dan PvdA (of Groen Links) en moet je daarop voortborduren. Alle Groen Linksers zijn in hun hart ook sociaal democraten.

Misschien is het te laat. De dinosaurissen van de PvdA verzetten zich tegen de fusie omdat ze die traditie niet los kunnen laten. Ze gaan hem niet tegenhouden. En zij, verantwoordelijk voor de neergang, zullen ook geen eigen nieuwe linkse partij opzetten. Maar de fusie zelf loopt ook moeizaam, voor zover ik dat van een afstandje kan zien.

Laten we daarom het voorstel van dat ambitieuze jonge kamerlid Habtamu de Hoop omarmen door PvdA/Groen Links volledig te fuseren en dan van een serieuze nieuwe naam te voorzien. En meteen van nieuwe leiders. Timmermans gaat het niet doen en hoewel ik nooit gedacht had Jesse Klaver zullen missen en dat nu wel doe, denk ik dat ook hij een gepasseerd stations is.

Niet wachten tot de volgende verkiezingen. Nu doen. Anders is het te laat.