Kennedy’s terugtrekken maakt geen enkel verschil

Robert Kennedy Jr. gaat zich vandaag nog terugtrekken als presidentskandidaat en zal buigen voor Donald Trump. Ik zou zeggen: hoogste tijd. Als ik hem een trap na kon geven, zou ik het doen. Wie denkt dat er sprake is van iemand met karakter en intelligentie, waardig voor een Kennedy, kan ik het artikel in de New Yorker aanbevelen waarin zijn avonturen met dode zwarte beren en zijn seksverslaving (een Kennedy-ziekte) worden belicht.

De Republikeinen denken dat ze veel baat zullen hebben bij het binnenhalen van deze 70-jarige samenzweerderenthousiast en antivax activist. Trump heeft hem een positie in zijn regering beloofd, iets waar Kennedy naar hengelde. Wie denkt dat Trump zich aan die belofte zal houden is waarschijnlijk ook iemand die denkt dat de Kennedy campagne ooit enige kans op succes had.

Ik geloof niet dat het iets gaat opleveren, noch voor de Republikeinen, noch voor de Democraten. Kennedy handelde in de naam Kennedy en dat was de enige reden dat hij ooit, lang, lang geleden toen Biden nog kandidaat was, in sommige peilingen op 9 procent kwam. De meer recente peilingen zetten hem op 5 procent, op een glijbaan omlaag.

Mijn opinie is dat  Kennedy enkel steun kreeg op basis van zijn naam. Haal hem uit het verhaal en je houdt een stel kiezers over die dachten dat ze een echte Kennedy zouden krijgen in plaats van deze fake. Voor hen heb ik een goede derdehandsauto te koop. 

Alle gekheid op een stokje: Kennedy was nooit echt relevant. Sterker, omdat hij zo’n idiote boodschap had beïnvloedde hij niet eens het inhoudelijke debat. Hij past in de reeks derde partijkandidaten die nooit erg ver kwamen, met uitzondering van Ross Perot, die zo breed steun binnenhaalde en zo verspreid over het land dat het hem in 1992 geen enkele kiesman opleverde. 

Zie mijn uitgebreidere verhaal over derde partijkandidaten.