Volgens de laatste berichten wordt senator J.D. Vance van Ohio (39) de running mate van Donald Trump. Mocht Trump winnen dan kun je er zeker van zijn dat Vance de volgende president wordt, gegeven de leeftijd van de psycho, waarschijnlijk al binnen vier jaar.

De auteur van de bestseller Hillbilly Elegy, een boek over migranten uit de Appalachen naar de Rustbelt en de manier waarop Vance daar opgroeide, had in 2016 als conservatief commentator nog stevige kritiek op Trump. Die heeft hij geleidelijk aan – eerst langzaam en toen heel snel – ingeslikt. 

Vance studeerde aan Yale, was een venture kapitalist in opleiding in Silicon Valley, tot hij terugkeerde naar het Midden Westen, officieel met de missie om ook daar ondernemingen met venturekapitaal op te zetten. Hij kreeg steun van Peter Thiel, een puissant rijke libertariër, die conservatieven financieel ondersteunt. 

Toen er een opening kwam voor de Senaatszetel van Ohio, in 2022, stelde Vance zich kandidaat. Mede dankzij de steun van Trump werd hij gekozen in een jaar waarin overal elders de Democraten succes boekten. Eenmaal in de Senaat heeft Vance zich een conservatieve activist getoond die echter niet te beroerd is om als het uitkomt samen te werken met Democratische collega’s.

De ideeënwereld van Vance is niet puur Trumpisme, al zegt en doet hij wat nodig is om die indruk te geven. Laten we zeggen dat qua intellect Trump niet kan tippen aan Vance. Lees het interview met Vance dat ik een paar weken geleden on line zette. Vance is een soort Herbert Hoover. Protectionisme met hoge importheffingen, isolationisme, America First, aanvallen op de liberale elite, afkeer van immigranten, cultuurconservatisme en, niet onbelangrijk, scepsis over democratie.

Als het aan Vance ligt, dan keert Amerika terug naar de jaren dertig. Volgens het tijdschrift Politico is Vance de voorman van ‘New Right’, een beweging van ‘jonge, hitsige en elitaire conservatieven’ die de Trump-revolte willen overnemen. Ze vinden het niet erg om reactionair genoemd te worden, waarschijnlijk omdat ze reactionair zijn. Het is economisch populisme van de koude grond, bewezen niet werkend en in de jaren dertig de wereldcrisis veroorzakend doordat iedereen importheffingen oplegde, begging theigh neigbour beleid noemden we dat.

Ik moet toegeven dat ik enigszins verbaasd ben over deze keuze. Het is niet zozeer een risico voor Trump maar hij zet wel iemand naast zich die niet de onderdanigheid van een Mike Pence heeft. Vance heeft een eigen geluid, maar is ook gedisciplineerd genoeg om dat tijdens de campagne voor zich te houden en loyaal de Republikeinse kandidaat te dienen. Ik had eerder verwacht dat Trump een non-entity als de gouverneur van North Dakota, Doug Burgum, zou kiezen, iemand van wie hij weinig last en weinig voordeel zou hebben.

Het voordeel van Vance is jeugd. Ieder van ons die al jaren loopt te klagen over het bejaardenfestival dat de Amerikaanse politiek is, moet opgetogen zijn bij het aantreden van een nieuw en jong geluid (hij is maar vijf jaar boven de minimum leeftijd voor het presidentschap). Voor het electorale plaatje maakte Vance weinig uit. Ohio stemt keurig Republikeins, maar dat deden de staten van de andere mogelijke kandidaten ook.

Vance kreeg de afgelopen maanden veel negatieve publiciteit over zijn desinteresse in Oekraïne. Wat hem betreft hoeft daar geen geld naar toe. Hij schreef er zelfs een op ed in de NYT over. Hoewel veel Republikeinen die opinie met hem delen, zal het wel debatpunten opleveren. Overigens gaan veel van zijn argumenten ook op voor Amerikaanse betrokkenheid bij Israël, dus dat kan nog interessant worden. In elk geval zal Vance inhoudelijk bijdragen aan Trumps opinievorming, iets wat je van Mike Pence niet kunt zeggen.

Als trouw verkiezingsontkenner (hoewel hij wel beter weet) maakt Vance in het interview wat je de best case voor Trumps leugens zou kunnen noemen. Hij doet dat bekwaam. Als Trump iemand nodig had om zijn fantatsiebouwwerk te verdedigen, dan heeft hij aan Vance een goede. Als teken aan de wand voor problemen straks, heeft Vance herhaaldelijk gezegd dat hij niet zonder meer de uitslag van de verkiezingen accepteert. Hij zegt dat wel te zullen doen ‘als we eerlijke en vrije verkiezingen hebben’, het standaardverhaal van verkiezingsleugenaars, dwz. Republikeinen om hun handen vrij te houden als ze straks zouden verliezen.

Als Kamala Harris nog de running mate is van Joe Biden en niet de feitelijke kandidaat van de Democraten (ik blijf slecht in voorspellen maar ik denk dat Harris nog voor de conventie wordt gekroond) dan heeft ze een lastige debatpartner aan Vance. Hoewel… Harris was goed als senator en als prosecutor en kan de zaak Trump en de problemen met de man goed over het voetlicht brengen. En of Vance in debatten of op campagne niet te ver zal gaan in wat hij leuk vindt, namelijk uitdagen, staat nog te bezien.

Trump is on a roll, mag je wel zeggen. Zijn rechters helpen hem (ondanks al zijn geklaag over de rechtsstaat), de aanslag helpt hem, de conventietoon helpt hem.

Straks worden het nog interessante verkiezingen!