Washington is verbazend voorspelbaar. Trump is een nitwit, een psychopaat, totaal ongeschikt voor een serieuze baan, laat staan het presidentschap. Het blijft vreemd hoe verrast mensen zijn. Dit was allemaal bekend in de campagne.

Het blijft vreemd hoe Amerikanen de oogt van hun lange campagne – behoorlijke kennis van de kwaliteiten van een kandidaat – altijd weer negeren en dan hopen dat de persoon anders zal zijn in het presidentschap. We wisten dat Nixon een paranoïde, onzekere, duistere man was. Dat Jimmy Carter een rechtlijnige kommaneuker was, een zondagsschoolonderwijzer. Dat Reagan van toeten nog blazen wist, lui en energie arm was. Dat Clinton een schuinsmarcheerder was, kleine Bush een dommerik, Obama een professor. En steeds zijn Amerikanen verrast dat het presidentschap precies laat zien wat belangrijk was in die personen.

Ook geheel voorspelbaar: de Republikeinen. U kunt denken dat ik partijdig ben, vooringenomen tegen deze partij, en dat klopt. Maar dat is gebaseerd op vijftig jaar misdragingen van deze ‘natuurlijke regeringspartij’. Al vijftig jaar maken ze de Amerikaanse politiek kapot door hun polarisatie, egoïsme en gebrek aan ethiek. Partijdig? Stel u even voor wat er gebeurd zou zijn als een Democraat de strapatsen van de psycho had uitgehaald.

Republikeinen hebben een smalle agenda, zijn de gevangenen van dogmatische ideologen en asociale belangen, soms gezamenlijk optredend.

Hoe kan iemand dan verrast zijn dat deze Republikeinen alles accepteren van hun eigen president, de domste, meest ongeschikte persoon die ooit in het Witte Huis heeft gezeten, inclusief Warren Harding. Dit presidentschap komt in ramp territoir. Ik heb al vaker gezegd dat dat nog een tijdje door moet gaan. Het risico is anders dat de Republikeinse kiezers niet doorhebben wat hen wordt aangesmeerd. Deze partij moet gestraft worden voor de destructieve erfenis waarmee ze het land heeft opgezadeld.

PS. verwacht niet te veel van de Democratische Partij. Die zijn niet corrupt, onethisch en destructief. Maar ik krijg rillingen als ze nu al weer beginnen over een nieuwe poging van de oude man Sanders in 2020. Misschien is het een Amerikaans probleem: gebrek aan leervermogen.