Het land van Rutte

Een kabinet vol dubieuze lieden, sommige dubieus op zich, andere dubieus omdat ze met deze lui in een regering willen. Dat heeft veertien jaar visieloosheid achtergelaten. 

Het ergert. Rutte ergert, maar dat doet hij al jaren.

Yesilgöz ergert, de vleesgeworden nietsheid.

Omtzigt, ergert mateloos, twintig zetels omdat hij zo oprecht, zo eerlijk en zo bewogen zou zijn. Niets is ervan over. Wat een fluim.

De boerin, zij oogste en is de enige die echt tevreden is. Niet de moeite om je erover te ergeren. Boer Koekkoek had ook al acht zetels. 

Ik herinner me dat Rutte hoogstpersoonlijk een coalitie met Cohen sabotteerde om met de PVV verder te gaan. Het CDA bleef gebroken achter. Pechtolds D66 redde de visieloze sjacheraar met de lenteakkoorden. D66 bleef gehandicapped achter. Rutte bleef.

Ik herinner me hoe de PvdA zich al te bereid toonde zch op te knopen aan deze uitvreter. Toen het op afrekenen aankwam over onder meer de toeslagenaffaire, nam Asscher (heel onverstandig) de koninklijke weg. Rutte werd nergens op afgerekend. De PvdA bleef gebroken achter. Rutte bleef.

Hij brak zijn laatste kabinet op een leugen waardoor de haatzaaier kon oogsten. De VVD bleef gebroken achter. Rutte heeft alles zo georganiseerd dat hij precies op tijd beschikbaar is voor de NAVO. Hij bleef, al is het niet meer in dat land als een breekbaar vaasje.

Land zonder principes, geleid door een man zonder principes, die nu een gehele regering achterlaat zonder principes. 

Niet alleen het Nederlands elftal is een blamage.