Onze leugenachtige, geheugenloze premier verstopt zijn sms’jes. Wie de excuses van Rutte gelooft, ik heb nog een goede derdehandsauto te koop. Zo goed als nieuw. 

Rutte liegt en bedriegt en hier ligt het op opnieuw tafel. Ze zullen hem er niet voor wegsturen, je bent inmiddels wel wat gewend, maar hij zou het verdienen. Misschien verdienen wij, als oliedom land, wel deze man als langst zittende premier.

We zijn niet alleen dom maar ook smakeloos. De infantiele jongens van Talpa mogen weer terugkomen – wat zeg ik, ze komen gewoon weer terug zoals iedereen die hun werkwijze kent wist. De heer de Mol, al eerder onthuld als iemand zonder moreel kompas, vindt het wel best. Het levert kijkcijfers op.

Want dat is het echte probleem. De Mol kan zichzelf niet helpen, hij is net als Trump, hij doet wat hij doet. Nee, het zijn die kijkers, die mensen die dit trio kletsmajoors (ik druk me heel voorzichtig uit) belonen door voor het kastje te zitten. En dan kunnen alle andere ouwehoerprogramma’s er ook weer eindeloos over doorkwekken.

Wat heet dom. Schaamteloos dom, dat zijn we. En maar babbelen over onze voortrekkersrol in de wereld.

Toevoeging op donderdag:

Ik lees dat veertig Nederlandse grootbedrijven plechtig beloven de door hen verschuldigde belasting te betalen en niet te zullen proberen die te ontlopen via allerlei belastingtrucs. Hear, hear. Wat een maatschappelijke verantwoordelijkheid. Je aan de regels houden!

Nou moeten we nog proberen om die honderden brievenbusbedrijven waarmee we andere ondernemingen in andere landen via Nederland belasting laten ontduiken onmogelijk te maken.