Vandaag wordt beslist over de toekomst van de filibuster, de uit de segregatietijd daterende eis dat je 60 van de 100 senatoren nodig hebt om debat te kunnen stoppen, en te stemmen. Omgekeerd: heb je die niet dan sneuvelt de voorgestelde wetgeving.
Vandaag gaat het over de vraag of er een tweepartijen commissie komt om de staatsgreep van 6 januari te onderzoeken. De commissie zoals die nu wordt voorgesteld is aanvaard door het Huis, uitonderhandeld tussen Democraten en Republikeinen, al konden maar 35 Republikeinen ervoor stemmen. Hij is gemodelleerd op de 9/11 commissie, die in 2004 een imponerend rapport uitbracht over wat er allemaal gebeurd was rondom die dag. Te laat om kleine Bush naar huis te sturen, maar we wisten tenminste wat er mis gegaan was.
Het voorstel voor een 6 januari commissie ligt nu bij de senaat. Er zijn 60 stemmen nodig om het in stemming te brengen en dat zou ook meteen betekenen dat het aanvaard zou worden. Je zou denken dat een voorstel om diep te gaan in het uitzoeken wat er gebeurde op 6 januari weinig omstreden zou zijn, maar dan hebt u het mis.
Hoewel opportunisme leider Mitch McConnell aanvankelijk neigde naar steun voor de commissie, heeft hij nu in opdracht van Trump zich ertegen gekeerd. Het is echter niet alleen Trump die maakt dat McConnell en de senatoren die hij in zijn greep heeft tegen onderzoek naar de waarheid zijn.
Ze zijn bang, terecht, dat zal blijken dat het rapport negatief zal uitpakken over de vraag in hoeverre de Republikeinen mede verantwoordelijk waren voor de onrust door de Big Lie van Trump te steunen (diezelfde dag nog stemden 141 Republikeinse Afgevaardigden tegen de uitslag van de presidentsverkiezingen). Aangezien McConnell en zijn nog ernstiger moreel gehandicapte collega in het Huis, minderheidsleider McCarthy, geen enkel ander doel hebben dan in 2022 de meerderheid te krijgen in Huis en Senaat, zijn ze daarom tegen waarheidsvinding.
Het is een treurig stemmend verhaal van Republikeinen die op staatsniveau proberen het stemmen zo moeilijk mogelijk te maken en op federaal niveau enkel obstructie kunnen plegen. Het zal, vrees ik steeds meer, de ondergang van de Amerikaanse democratie worden.
Maar die filibuster, hoe zit dat? Twee Democratische senatoren denken dat je met de Republikeinen kan en moet samenwerken, Sinnema van Arizona en Manchin van West Virginia, zijn felle tegenstanders van het stoppen van de filibuster regel. Ze claimen dat het mogelijk is common ground te vinden en dat je dat altijd moet proberen. De filibuster dwingt daartoe.
Zeggen ze. In de praktijk leidt de filibuster tot obstructie. De meerderheid krijgt niet wat de meerderheid wil. De mogelijke torpedering door de staatsgreepleider in Florida, uitgevoerd door zijn acoliet McConnell, haalt het vijgeblad weg dat Sinnema en Manchin blijven ophouden om de filibuster niet af te schaffen.
Nu de Democraten alles hebben gedaan om aan Republikeinse eisen te voldoen (gelijke aantallen leden van de commissie, rapportage voor 31 december 2021 zodat het niet in een verkiezingsjaar valt) kunnen deze twee niet volhouden dat de Republikeinen best bereid zijn om samen te werken. Zo mag je, in zekere zin, hopen dat de commissie wordt afgestemd door de Republikeinen, omdat het hoop biedt dat de filibuster nu eindelijk eens wordt afgeschaft.
Belangrijke dag vandaag. De waarheid over 6 januari of de afschaffing van de filibuster. Ik weet al wat er is gebeurd op 6 januari en ik denk niet dat de Trumpistaanse gelovigen ooit van de Big Lie af te brengen zijn, dus ik hoop dat we vandaag de filibuster kunnen begraven – naast de commissie.