Het is natuurlijk flutnieuws als er ooit flutnieuws was. Maar die vakantie van de koning. Hij overwoekerde alles in de media, blijkbaar, inclusief reacties op de gruwelijke moord op de docent in Parijs.

Ik heb van de reacties verder weinig gezien want de televisie stond niet aan, maar ik heb wel het bankje met de twee zondaars gezien. Het was een bizarre vertoning, twee ongemakkelijk zittende mensen, een pratend vanaf een autocue, de ander ondersteunende blikken werpend.

Ik had liever gehad dat die stoere man had gezegd: ”shit, het spijt me, ik was zo met onszelf bezig dat ik niet doorhad dat er ook nog andere mensen op de wereld zijn. Niets menselijks is ons vreemd, zoals u van mij al eerder hebt meegemaakt. We doen ons best om het niet nog een keer te laten gebeuren maar ik kan niets garanderen. We blijven mensen.’

Ik hoef niets over onfeilbaarheid te horen, daar ben ik mee opgegroeid, die wrede man in Rome claimt dat. Niemand denkt dat deze lui onfeilbaar zijn maar we hebben ze in dienst om zich te gedragen als koning en entourage. Het was wanprestatie.

De politiek rende hard weg van deze hete aardappel. Snel allemaal uitspreken dat het wel goed was zo en overgaan tot de orde van de dag. Erger nog dan die bankscène vond ik deze parlementaire abdicatie. Ik weet het, waarom zouden we tijd besteden aan deze flauwekul, maar zeg dat dan gewoon in plaats van tevredenheid uit te spreken. Ik heb al eerder over Rutte’s gewoonte van verkeerd inschatten geschreven (niets menselijks is hem vreemd, hij is niet onfeilbaar) maar maak daar dan gewoon een politiek punt van. Er zijn verkiezingen in maart, geloof ik? Je zou het niet zeggen.