Ik vond het onverstandig van Elizabeth Warren om te gaan voor de Democratische nominatie. Ze is een heel goede senator en soms kun je meer doen in de Senaat dan in een problematische poging de nominatie te verkrijgen. Een ander probleem is dat ze diep achter in de zestig is en ik liever een andere generatie aan bod zie komen. 

Ondertussen moet ik bekennen dat van alle kandidaten die ik tot nu toe bezig heb gezien, Warren de meeste indruk maakte. Ik weet niet of haar ‘professor’ stijl, haar manier van spreken, haar uitstraling goed gaat werken maar ik weet wel dat ze inhoudelijk de beste argumenten aanvoert voor progressief beleid.

Warren was bereid om impeachment voor te stellen, wetend dat het politiek problematisch is, maar het alleszins verstandige argument gevend dat je niet net kunt doen of schendingen van de grondwet door een losgeslagen president, gesteund door zijn hielenlikkers in het Congres, niet bestaan. Ze heeft interessante verhalen over hoge belastingen, studentenleningen, ziektekosten en andere onderwerpen.

Vandaag in Politico een verslag van haar optreden in West Virginia, niet onmiddellijk het Democratische heart land. Ze voert een frontale aanval uit op de farmaceutische criminelen die zeven miljoen mensen verslaafd hebben gemaakt aan pijnstillers. Indrukwekkend, dat vonden zelfs de Trump aanhangers in deze rode staat.