Onder Barack Obama begon Amerika zich geleidelijk terug te trekken uit het Midden Oosten. Dat was geen plezierig gezicht, soms, zoals in Syrië, maar een noodzakelijke stap na de rampzalige oorlogen in Irak en Afghanistan. De deal met Iran was een manier om Iran bij de wereld te betrekken.

Trump heeft daar geen boodschap aan. Het klimaatakkoord, het Trans Pacific Pact en nu de deal met Iran. Je kunt Amerika, een land op zijn retour, simpelweg niet meer vertrouwen. Afspraken stellen niets voor. Een strategie is er niet. Israël en Saudi Arabië bepalen hoe Amerika weer wordt teruggezogen in het Midden Oosten.

Trumps stap is een oorlogsverklaring aan Iran. Of die oorlog warm wordt, staat te bezien maar de economische wurggreep waarin Amerika Iran neemt – door andere landen te dwingen geen zaken te doen – is het equivalent van oorlog. Voor gematigden in Iran is het slecht nieuws, de hardliners zullen er hun voordeel mee doen.

De klimaat akkoord van Parijs komt wel weer terug, het Trans Pacific Pact dat Trump de eerste week van zijn circusvoorstelling schrapte, wordt weer heroverwogen, simpelweg omdat het anders dan Trump (en ook een laffe Clinton) zei een goede afspraak is. Over de kansen dat dit oorlogszuchtige beleid goed afloopt ben ik een stuk minder optimistisch.