Ik zag gisteren de documentaire over Alex Honnold in zijn free solo klim op El Capitan, de imponerende duizend meter hoge wand in Yosemite Park.

Het zweet stond me in de handen. Je weet dat het goed afloopt, dat hij heelhuids boven komt, maar het was soms moeilijk om te kijken naar zijn klim. Waarom iets kippenvel oplevert terwijl je weet dat het ergste niet gebeurt, weet ik niet. Over het waarom van zo’n levensgevaarlijke onderneming wist ook Honnold zelf niets zinnigs te zeggen. Je doet het omdat iets je vertelt dat het moet.

Al kijkend vergat ik de Provinciale Staten verkiezingen. Daar liep het niet goed af. Fortuyn is wederopgestaan in Baudet, Nederland blijkt net zo gevoelig voor nationalistische retoriek en klimaat onzin als Amerika. Onze arrogantie, inderdaad, dat we een beschaafder land zijn dan de VS en, pak weg, Hongarije of Italië, werd gelogenstraft. Minder verrassend dan je zou denken: sinds de jaren zestig was er altijd ruimte op rechts, maximaal ter grootte van de 26 zetels die de dode Fortuyn wist te halen.

Sindsdien heeft een aaneenschakeling van provocateurs en malloten, van Wilders tot Verdonk en vergeet niet die idiote Peter de Vries die ooit hoog in peilingen stond, geprobeerd die zetels te veroveren. Baudet doet het, althans in PS verkiezingen.

De teneur van de artikelen is dat dit de VVD dwingt om met links samen te werken. Ik geloof er niets van. Baudet en zijn corpsballenclub zijn niet zo melaats als Wilders en met hem wilden de VVD (en Rutte) en het CDA best samenwerken, zelfs op het hoogtepunt van zijn haatzaaierij. Dat is dan ook ons voorland: Forum, VVD, CDA  en PVV die een regering gaan vormen. Rutte en Buma waren al opgeschoven naar nationalistisch, anti-alles rechts. Het heeft niet geholpen om echt rechts af te stoppen. Kiezers zijn niet gek. Ze kiezen voor het echte gevaar. Een levensgevaarlijke onderneming, zonder touw. Als dat maar goed afloopt.