Op dit moment hebben de Republikeinen van Mitch McConnell 51 zetels in de Senaat. Drie zetels zijn nog onbeslist: Mississippi, Arizona en Florida.
Het lijkt alsof die 51 duidelijk genoeg zijn, maar als de Democraten die 3 zetels of zelfs maar 2 van de 3 alsnog winnen, is het een stuk moeilijker voor Mitch McConnell, de kwade genius in de Amerikaanse politiek, om zijn zin door te drijven. Er is vaak toch nog één senator te vinden met een geweten, zoals Lisa Murkowski bij de Kavanaugh stemming en John McCain toen hij tegen het afschaffen van Obamacare stemde.
Toegegeven, je moet niet al te veel verwachten van Republikeinen en mensen als Susan Collin (Maine) en Jeff Flake (toen nog Arizona), bleken onbetrouwbare leiders bij Kavanaugh. En de voormalig gewaardeerde senator Lyndsey Graham van South Carolina toont zich meer en meer een brownnoser, een man zonder geweten die Trump naar de mond praat.
Maar het verschil tussen 54 zetels in de Senaat en 51 is groter dan het puur in cijfers lijkt. Het betekent bijvoorbeeld dat als er een echte minister van Justitie moet worden beoordeeld, Trump niet met een halfgare politieke hack kan komen. Als Jim Mattis vervangen moet worden, als er totaal ongekwalificeerde of openlijk politieke rechters worden voorgedragen – het verschil zou immens zijn.
In Arizona lijkt de Democraat Sinnema definitief de leiding genomen te hebben. Niets is nog zeker want er moeten nog 300.000 stemmen geteld worden, maar dat ziet er goed uit.
In Florida verloor Democraat Nelson met 13.000 stemmen van gouverneur Scott – op een totaal van 8 miljoen. Er wordt nu met de hand geteld en dat gaat allerlei problemen opleveren, vergelijkbaar met 2000. Alleen zal nu het Supreme zich er wel buiten houden. Reken er maar op dat de Republikeinen moord en brand en diefstal schreeuwen. Het zou een mooi koekje van eigen deeg zijn als ze alsnog verloren, maar anders dan de Democraten in 2000 denk ik niet dat deze polariseerders zich erbij neer zullen leggen.
In Mississippi staat Mike Espy, voormalig minister onder Obama, tegenover zittende (benoemde) senator Hyde-Smith. Geen van beide haalde 50 % en dat betekent een nieuwe verkiezing, een run off, op 27 november. Kan leuk worden. Mississippi heeft sinds de reconstructie geen zwarte senator meer gehad (Espy is zwart). Gegeven de geschiedenis van de staat is het onzeker of Espy kan winnen. Hyde-Smith is echter een brekebeen. Ze maakte net een grapje over een public lynching – niet slim in een staat waar de lynchings van zwarten nog in het collectieve geheugen zitten, bij zwarten althans.
Ik moet hier nog aan toevoegen dat het een enorm verschil maakt in 2020 of je met 54 zetels tegen je de strijd aangaat, of met 52 of 53. En het veroveren van een meerderheid in de senaat in 2020 moet een van de belangrijkste doelstellingen zijn – zonder senaat zal een eventuele Democratische president net zo vast worden gezet als Obama in 2012.
Het verschil tussen 54 en 51 is niet 3 maar een wereld van verschil.