De moord op de Saudische journalist Kashoggi brengt drie afzichtelijke leiders bij elkaar: Erdogan, Trump en de MSB, de Saudische dictator. Geen van de drie geeft iets om mensenrechten, geen van de drie respecteert de vrije pers. Erdogan heeft nog meer journalisten in de gevangenis zitten dan MSB.

Trump hecht meer belang aan 110 miljard aan Saudische defensieuitgaven bij Amerikaanse bedrijven dan aan de misdrijven van de Saudische prinsenfamilies. Mensenrechten staan niet op zijn agenda.

Gaat de tragische dood van Kashoggi iets veranderen? Een aantal zakelijke leiders en media die naar het zogenoemde Davos in the Desert zouden gaan, heeft zich inmiddels teruggetrokken. Niet de Amerikaanse minister Mnuchin, noch Jamie Dimon, de baas van JP Morgan. Ook de Blackstone luitjes gaan gewoon.

Ik vrees, eerlijk gezegd, dat de moord op Kashoggi weinig positiefs zal opleveren. Het hele Midden Oosten zit vol afzichtelijke types (om de hoek van Erdogan en MSB lieden als al-Sissi, de dictator van Egypte, die nog meer mensen zonder vorm van proces heeft opgesloten dan Erdogan, wat een prestatie is. Naast Erdogan zit Assad, naast Assad zit Nethanyahu. Aan de andere kant zitten de zakkenvullende mullah’s in Iran, die dankzij Trump en zijn domme Iran boycot meer macht krijgen.

Optimisme of pessimisme zijn woorden die in het Midden Oosten nauwelijks betekenis hebben. Hopeloos, die regio. Obama had genoeg besloten dat Amerika er weinig kon betekenen. Uiteindelijk zal Trump niet veel meer doen, behalve op aandringen van Bolton en Pompeo Iran onder druk zetten. Maar juist dat zal  de grootste problemen gaan veroorzaken. Fatalisme, hopeloosheid, zijn woorden die passen bij deze regio.