Ik kan me moeilijk voorstellen dat die evangelische kwezel van een Mike Pence, slijmbal extraordinaire, verantwoordelijk zou zijn voor het opiniestuk in de NYT. Dat woord ‘lodestar’ lijkt me misleidend – de rest van het stuk is coherenter dan Pence in zijn pen heeft.

Ja, de man wil president worden en weet dat zijn beste kans is als Trump verdwijnt. Op eigen kracht zal hij er nooit komen. Maar waarom zou hij? Hij kan gewoon wachten totdat Trump door zijn hoeven zakt. Pence lijkt me niet iemand om risico te nemen.

Pompeo dan, zoals wordt gesuggereerd? Ik geloof er niets van. De schrijver zit niet zo hoog in de pikorde, denk ik. Van alle suggesties klinkt Dan Coates, de directeur veiligheid, me het meest realistisch in de oren. Hij was degene die sceptisch reageerde toen hij te horen kreeg dat Trupms buddy Poetin in Washington was uitgenodigd.

Ondertussen is Trump natuurlijk ziedend. Toch al eenzaam en alleen wordt hij nu ook van binnenuit bedreigd, zo lijkt het in elk geval.