DeSantis’ drag queen verbod in strijd met vrijheid van expressie geacht.

Een rechter in Florida, het voorbeeld voor de natie in de visie van de reactionaire, autoritaire Ron DeSantis, heeft een streep gehaald door een van de wetten die DeSantis er dit voorjaar doorheen joeg.

De wet die drag queen shows verbood – breed geformuleerd zoals veel van DeSantis’ regels, zodat niemand precies weet wat wel en niet mag en daarom uit voorzorg voorzichtig is – is volgens deze rechter in strijd met de vrijheid van expressie van drag queens. De wet had als bij effect dat ondernemingen die iets deden met drag queens voor een publiek dat jonger was dan 18 jaar door de overheid van DeSantis werden aangepakt. Zo zou een show als de Rocky Horror Picture Show niet meer voor een jonger publiek kunnen plaatsvinden (een rite of passage voor Amerikaanse jongeren).

De wet werd ook gebruikt om vergunningen tegen te houden voor Pride manifestaties en had al een afschrikwekkend effect – in Pride maand werden veel optochten al afgelast.

DeSantis en zijn cultuursoldaten (en ook gouverneurs elders, zoals in Texas en Virginia) gebruiken drag queens (en gay, trans en gesprekken over seksualiteit) als middel om ouders bang te maken en op te juinen. Het is een klassiek Republikeinse spelletje, het gebruik van angst om de aandacht af te leiden van serieuze onderwerpen. Drag queens zouden ‘gebruikt worden’ voor de seksualisering van kinderen. 

Het gebeurde al eerder met seksuele voorlichting. Evangelische en andere wereldvreemde ouders wilden niet dat hun kinderen voorlichting kregen. Dat zouden ze zelf wel doen. Geen wonder dat de ongewenste zwangerschappen hier vaak voorkomen (de zoon van afgevaardigde Boeber, 17 jaar oud, had blijkbaar nooit van voorbehoedsmiddelen gehoord). Geen wonder dat je idioterie had als ‘chastity marriages’ van vader en dochter, waarbij de vader het op zich nam de 12-jarige dochter te behoeden voor grijpgrage jongenshanden. Geen wonder dat de meisjes die beloofden hun maagdelijkheid tot het huwelijk te bewaren, die onder ongunstige omstandigheden (voor niet zwanger raken), kwijt raakten.

De rechter stelt vast dat als er sprake is van overdreven vertoon de obsceniteitswetgeving meer dan voldoende middelen biedt om daartegen op te treden. Maar daar gaat het de Republikeinen natuurlijk niet om. Ze willen via schoolboards, via angstige ouders stemmen winnen – of beter gezegd, de andere partij demoniseren.

Het blijft een lastig onderwerp, die cultuuroorlogen waarin argumenten of de werkelijkheid geen rol speelt, maar emotionele of breed maatschappelijke onderwerpen onnodig gepolariseerd worden. Er is ook weinig tegen te doen, de Democraten staan er ietwat verloren bij. 

Wel kun je vaststellen, op gerelateerd terrein, dat een jaar na de infame Dobbs beslissing met de kul-argumenten van rechter Alito, meer Amerikanen dan ooit zich realiseren dat ze nu een serieus probleem hebben. Aan de Republikeinse kandidaten is dat niet besteed. DeSantis heeft zich vastgepind op zes weken, Pence wil een landelijke regeling die beperkt. In dit geval werkt de cultuuroorlog over abortus in het voordeel van de Democraten. Het zal in 2024 een van de belangrijkste punten zijn – voorlopig, ik sluit niet uit dat extreme bejaardheid de hoofdrol gaat spelen.