Gary Cohn, Trumps economische adviseur, heeft al heel wat vernedering ondergaan. Cohn was geschokt door Trumps Charlottesville commentaren en het goedpraten van antisemitisme. Hij stond zelfs naast hem toen de psycho dat deed. Volgens goed gelekte verhalen zou hij een paar ontslagbrieven hebben geschreven maar offerde hij zich op – hoe zielig – om de belastingverlagingen voor de rijken erdoor te halen.

In de tussentijd had hij het verpest bij de psycho die niet dol is op adviseurs die niet zijn voeten kussen (Mattis is de enige die niet verpest lijkt door het Trump-virus dat andere ministers en de kwezel die vicepresident is verleidt tot beschamende lofprijzingen). Cohn mocht daarom niet meedoen in de opties voor het presidentschap van de Federal Reserve, wat de man maar wat graag zou willen. Maar ja, hij bleef, zich opofferend voor de publieke zaak – nou ja, voor Wall Street.

Nu heeft Cohn de slag verloren om protectionisme van de staal- en aluminiumindustrie te voorkomen. Nog steeds offerde de brave man zich op voor de belangen van de Amerikaanse industrie in het algemeen die niets moet hebben van protectionisme. Het schijnt dat Cohn nu wel ontslag gaat nemen.

Ook Herbert McMaster, de veiligheidsadviseur, heeft, naar verluidt genoeg van de idioterie in het Witte Huis. Trump zou hem al een paar hebben willen ontslaan, misschien dat ook deze publieke dienaar zelf de stekker eruit trekt.

Dat deed gisteren in elk geval de ambassadeur in Mexico, een van de weinige vrouwen in zo’n rol en een beroepsdiplomate. Vorige week kwam het weer tot een vervelend gesprek tussen de psycho en de president van Mexico die daarop zijn bezoek afzegde. Ik kan me helemaal voorstellen dat zo’n ambassadeur daar genoeg van heeft.

Het zou me niet verbazen als Cohn, McMasters, Tillerman en Kelly verdwijnen. Dan wordt het niet alleen stil in het Oval Office waar de enige vertrouweling de Bannon onderknuppel Stephen Miller is, maar ontbreken ook verdere controle mechanismen op Trump als hij weer wild tekeer gaat. Pence is in deze context niet erg relevant. Hij is een psycho op een heel eigen manier en de gevangene van de GOP.  Zo blijven alleen ministers over als de belachelijke uitgaven veroorzakende heren Pruit op anti-milieu, Zinke op anti-binnenland en Ben Carson op anti-housing. Pruit en Zinke reizen voor belachelijke bedragen (net als Mnuchin) en Carson is te druk met kopen van een servies voor zijn kantoor (!?) om beleid te maken.

Er moet geen crisis langskomen. We gaan gevaarlijke tijden tegemoet.