De psycho heeft de opiatencrisis een ‘health emergency’ genoemd, wat tamelijk nutteloos is als je te maken hebt met 65.000 doden per jaar (meer dan in de hele Vietnam oorlog). Hij had ook een ‘national emergency’ kunnen verklaren waardoor geld beschikbaar zou komen om de problemen aan te pakken.

Dat hij beloofd in augustus en die belofte kwam hij natuurlijk weer niet na. De Republikeinen zijn te druk met het verlagen van de belastingen voor de rijken.

De toespraak die Trump hield over opiaten was wel weer onthullende. Hij vertelde in, voor zijn doen, empathische bewoordingen de alcoholverslaving van zijn broer. Behalve dat het grootste deel ging over de gevolgen die dat voor de psychopaat zelf had gehad. Hij drink niet en hij rookt niet. Heel goed. Zoals altijd draaide Trump een verhaal over een groot nationaal iets, of eigenlijk, welk verhaal dan ook, in een me-story.

Pathetisch en die staten met de opiaten problemen (nu bijna overal) hebben er helemaal niets aan. Struisvogelbeleid.