Donald Trump lijkt niet in staat ook maar iets te leren, maar onderschat niet hoeveel hij de afgelopen maanden heeft opgestoken van geschiedenis.

Hij was verrast – het wordt te weinig verteld, meende hij – dat Abraham Lincoln, Amerika’s grootste president, een Republikein was. Nou moet ik toegeven dat geen Republikein van vandaag zich beroept op hun grote voorganger – historisch besef stopt bij een vaak opgepoetste versie van Reagan. Maar goed, kan geen kwaad dat de Amerikaanse president zijn voorganger over het voetlicht brengt en diens grootmoedigheid, geduld, beschaving en uiteindelijk succes naar voren brengt. Ware het niet dat die kwaliteiten bij de psycho ver te zoeken zijn. Lincoln had principes. Nou, dat is een idee!

Dit voorjaar ontdekte Trump zijn voorganger Andrew Jackson (de grondlegger van de Democratische Partij) en ook een populist, zij het een met een serieuze agenda. Trump ging naar Jackson graf en reutelde wat over diens betekenis. Als Jackson een beetje later president was geweest, dan was er geen Burgeroorlog geweest en Jackson zag met afschuw aan hoe dat gebeurde. Jackson stierf in 1845, zoals de psycho op de grafsteen had kunnen lezen, en de Burgeroorlog begon in 1861, but never mind. Waarom vond de Burgeroorlog plaats, vroeg deze intens domme, ongeschoolde man zich af. Zoals een historicus opmerkte: ieder kind in fifth grade kon die vraag beantwoorden.

Op bezoek in Parijs deed Trump het nog eens over, nadat hij de Franse first lady had gecomplimenteerd – niet met haar intelligentie, gezond verstand of wat dan ook maar met haar ‘amazing good looks’ (lees: wie had gedacht dat zo’n oude taart er zo goed uit kon zien! De leider van de westerse wereld heeft er oog voor). Tijdens de persconferentie merkte de president van de Verenigde Staten tot twee keer toe op dat Frankrijk de bondgenoot was van Amerika in de Onafhankelijkheidsstrijd – ‘weinig mensen weten dat’, zo projecteerde hij zijn onbenul op de rest van Amerika. 

Geen wonder dat een persoon die zo weinig weet, zo weinig begrijpt, dagelijks de rechtsstaat probeert te ondermijnen. Niet omdat hij dat als filosofie hanteert (zoals zijn kwade genius Steve Bannon) maar gewoon, omdat die in de weg zit en hij niet begrijpt waarom hij niet kan doen wat hij wil. Het eind is nog niet in zicht voor een Republikein die er goed aan zou doen de avonturen van Richard Nixon te bestuderen.

Ik zal verder geen historische blunders opsommen, de NYT heeft er een leuk artikel over gepubliceerd.