Interessant om te zien hoe de stemming rondom Serena Williams keerde.

Aanvankelijk sympathie, respect zelfs voor wat ze presenteerde als een gevecht voor gelijkheid van de sekses. Het stadion dacht er zo over en maakte de overwinning voor Osaka een bitter sweet geheel.

Geleidelijk aan veranderde het. De uitbarstingen van Williams, op een cruciaal punt in de wedstrijd, waar ze dreigde te gaan verliezen, zagen er steeds minder sportief, vrouwenvechterig maar gewoon slechte verliezer uit.

Een paar artikelen, onder andere een van Martina Navratilova merkten op dat het feit dat mannen anders behandeld werden, wangedrag nog niet acceptabel maakt. Ook werd gememoreerd dat Williams in het verleden al een paar keer ontplofte, meestal als ze dreigde te verliezen.

Persoonlijk neig ik naar de kritische kant. Williams verpeste een wedstrijd door zich niet te gedragen en door, oh horror, een slecht voorbeeld te zijn voor de dochter die ze geheel ongepast opvoerde.