De laatste tijd hoor ik steeds vaker, meestal in verdediging van Trump, het verhaal dat de polarisatie in Amerika te wijten is aan Barack Obama.

Mijn goede vriend in Austin kwam ermee, baseerde zich, naar hij zei, op de Wall Street Journal. Voorbeelden had hij niet, afgezien van de vermeende anti-business houding van Obama. Racisme bestond volgens hem niet in de VS, en vervolgens kreeg ik te horen dat de zwarte gemeenschap toch wel heel veel problemen had. Van armoede in de Appalachen had hij nauwelijks gehoord.

Een Nederlandse zakenman die lang in Amerika heeft gewoond en gewerkt kwam met de opmerking dat Obama weinig tot stand had gebracht. Obamacare vond hij niet tellen, zo bleek. Ook het redden van Amerika van de grote Recessie telde niet mee. De maatregelen die daarna waren ingevoerd om de veroorzakers van die recessie aan banden te leggen, telden wel mee, maar niet als succes van Obama. Ook het leiden van een regering zonder schandalen geldt niet.

Niets doen in Syrië was een andere klacht. Had hij dan moeten interveniëren en hadden we nu tienduizenden soldaten in gehad? Nou nee, maar hij had niets gedaan en Trump had tenminste zijn tanden laten zien – nou ja, een bommetje gegooid. Zo lust ik er nog wel een paar.

De birther onzin die de psycho in het Witte Huis bracht was geen racisme, en nee, afkeer van Obama had niets te maken met zijn zwart zijn. Zeiden ze. Wat hen vooral irriteerde, zo bleek me, was zijn ‘predikanten toon’. Wat doorgevraagd komt het erop neer dat wat hen dwarszat simpelweg het feit was dat een zwarte upstart, niet een van de boys, hen moralistisch toesprak. Dat was onacceptabel.

Het is een raar verhaal maar past in het herschrijven van de geschiedenis zoals dat met name door de Republikeinen wordt beoefend. Ze poetsen weg dat de stimulering van de economie in 2009 de recessie beperkte, zij het veel minder dan nuttig en nodig omdat de Republikeinen weigerden het geld beschikbaar te stellen. Begrotingstekorten tellen alleen als een Democraat president is. Ze negeren de obstructie van de Republikeinen, met name door kwade genius Mitch McConnell die officieel liet weten dat het laten mislukken van Obama zijn doelstelling was. Dat lukte niet, maar hij kon wat gepolariseerde successen boeken, waaronder het stelen van een Supreme Court zetel.

De Republikeinen deden ook niets tegen de pogingen van hun eigen achterban, de Tea Party, om de politiek te vervuilen. Ze deden niets om het inherente racisme van de birthers aan de kaak te stellen.

De geschiedenisboeken zullen Obama zijn gerechte plaats geven, daarover maak ik me niet al te veel zorgen. Het afkammen van Obama is vooral een poging om Trump te rechtvaardigen, die deze zakenlui als persoon afgrijselijk vinden maar wiens beleid ze graag omarmen – en de winst binnenhalen.

De Nederlander zei dat het allemaal wel weer goed kwam. Amerika herstelde zich altijd. Ik ben niet zo optimistisch en als ik hem hoor, vraag ik me ook af wat hij onder herstel verstaat.