Nikki Haley is goed uit het debat gekomen. Ze zou zelfs met vliegende vaandels de tweede plek hebben ingenomen bij Republikeinse kiezers als ze het lef had gehad om haar arm omlaag te houden toen gevraagd werd of ze ook op een veroordeelde crimineel zou stemmen. Ja, ook dan zou ze Trump steunen. Dom, dom, dom, Nikki.

Volgens The Guadian zou ze dit weekend haar kiezers hebben voorgehouden dat zij de beste kandidaat is omdat de Amerikanen niet voor een veroordeelde crimineel zouden stemmen. Huh? Waarom heeft ze dan in vredesnaam haar hand opgestoken? Stem op mij omdat de andere kandidaat een crimineel is, maar als ik verlies, dan stem ik zelf wel op hem. Leg het maar eens uit.

In dezelfde performance heeft Haley ronduit gezegd dat de bejaarden die de Amerikaanse politiek domineren, weg moeten wezen. Ze noemde senator Feinstein van Californië die zichzelf voor gek zet door zich door een hulpje te laten vertellen hoe ze moet stemmen, senator McConnell die nu al twee keer in het openbaar (wie weet hoe vaak elders) een halve minuut stilviel en door assistenten naar zijn kamer gebracht moest worden, en, natuurlijk, president Joe Biden, de oudste man ooit in het Witte Huis, die senior momenten aaneen rijgt. Niet genoemd door deze kritische dame: Donald Trump, die crimineel op wie niemand zou gaan stemmen, ook al 77 jaar oud. Toegegeven, Trump heeft geen nieuwe tekenen van problemen laten zien wegens zijn leeftijd maar zijn psychologische ontwikkeling de afgelopen jaren maakt hem rijp voor de psychiater. En hij is natuurlijk gewoon ook bejaard. Haley zweeg.

Ik denk dat we hier de reden zien waarom Haley uiteindelijk niet de kandidaat zal worden. Ze is hypocriet, heeft niet het lef van haar overtuigingen. Daarmee past ze geweldig in de Republikeinse Partij maar is ze tegelijkertijd ook ongeschikt voor de nominatie, laat staan voor het presidentschap. Ze heeft haar doorbraakpunt gemist in het debat, waar ze Trump verantwoordelijk stelde voor de enorme tekorten en Ramaswary, Trumps poedel, voor idioot isolationisme. Als ze ook haar arm omlaag had gehouden, was ze een heldin geworden.

Ik blijf bij mijn overtuiging dat geen van de huidige kandidaten voldoende zal doorbreken om de nominatie te verwerven (DeSantis werd uitgejouwd door zijn toehoorders toen hij sprak na de moord op zwarte burgers van Florida door een racist met wapens die hij van DeSantis overal mag dragen, en de gouverneur durfde zich niet te vertonen toen Biden de schade van de orkaan kwam bekijken). Evenzo denk ik nog steeds dat Trump gaat schuiven in de loop van het najaar, leidend tot problemen in Iowa en New Hampshire. 

Ik raad u aan om goed te letten op de staat Georgia. Daar verloor Trump in 2020, fameus met de 11.711 stemmen die hij van de Republikeinse verkiezingsverantwoordelijke opeiste. Trumps leugens kostten de Republikeinen op 5 januari 2020 twee senaatszetels en in november 2022 kostte het de partij opnieuw een Republikeinse senaatszetel omdat de Trump-kandidaat oerdom was. 

Wie wel werd herkozen, met solide cijfers, was Brian Kemp, de zittende gouverneur, een uitgesproken criticus van Trump. Alle aandacht ging in november 2020 naar DeSantis die ook flink won in Florida (tegen een waardeloze kandidaat), maar het is verstandiger om Georgia te bekijken.

Als de Republikeinen in 2024 het Witte Huis willen, dan moeten ze Georgia winnen. Dat gaat de crimineel, veroordeeld of niet, niet lukken. 

Georgia was ooit een Republikeinse staat waar alleen de Democraat Jimmy Carter, als oud gouverneur, potten kon breken. Geleidelijk aan is het een Democratische staat geworden maar de overwinning van Kemp in 2020 laat zien dat een goede Republikein de staat naar zich toe kan halen.

Vandaar dat ik rekening blijf houden met een dark horse met de naam Brian Kemp. Voor die rol lenen zich ook Greg Youngkin in Virginia en Chris Sununu in New Hampshire. Youngkin zou Virginia meebrengen, een niet gering voordeel met 13 kiesmannen. Maar Georgia heeft er 15. Zet ze allebei op het ticket en je hebt een winnaar (Youngkin kan in 2025 niet worden herkozen als gouverneur).

Maar vooral: let op Brian Kemp. Hij zal binnenkort onder druk komen om beschikbaar te zijn op een brokered convention. Zie mijn eerdere post daarover.

Ach , die Joost. Kamerlid Eerdmans, nu eenmansfractie JA21, maakte altijd net even de verkeerde move. In 2006 haakte hij zijn karretje aan EenNL, de partij van toenmalig Rotterdams wethouder Marco Pastors. Hij wilde weer kamerlid worden na zijn kortstondige ervaring bij de ruzieclub van Fortuyn. Eerdmans kwam uit de LPF chaos met een redelijke reputatie. Maar hij wilde meer, hij wilde niet enkel de aanbidder zijn van Pim maar liever nog diens erfgenaam en opvolger.

Maar ja, EenNL was de verkeerde club. Pastors haalde met zijn partij geen enkele zetel in het jaar dat Geert Wilders met zijn concurrerende one man show doorbrak. Verkeerd gegokt. Joost had bij Wilders moeten zitten.

Eerdmans werd wethouder in Capelle en later in Rotterdam, maar wilde toch altijd terugkomen op landelijk niveau.

Aanhaken bij Baudet was zijn move. Hij kwam op de lijst, maar, ach, wat ongelukkig: hij ontdekte dat FvD een narcistische tent was waarin de grote baas soms wild tekeer ging. Antisemitische onzin uitkramend – de uil van Minerva was allang vertrokken. Baudet ging voorspelbaar op in vlammen, Eerdmans ontsnapte.

Eerdmans liet Forum achter zich en vertrok van de lijst, samen met de Nederlandse Republikein en multipartijlid Derk Jan Eppink, die rare columnist van de Volkskrant nadat hij was weggestuurd door de NRC (of omgekeerd – hij was van het niveau Leon de Winter), en wat ander opportunistisch Forum volk, inclusief de zwaargewicht van Amsterdam. Ze wonnen drie zetels in 2021. Had hij eindelijk zijn eigen partijtje, JA 21. Met maar liefst drie kamerleden.

Ach, dat noodlot. De andere twee liepen weg. Nu zit Joost weer helemaal op zijn eentje in de kamer. Thema: migratie. Jammer dat dit ook het thema is van de afkalvende VVD, van de eindelijk weer regeringsmacht naderende Wilderspartij, Forum, klein en groeispurtend rechts en de SP. Ik vermoed dat Joost niet zal opvallen.

Ondertussen laat boerin Carolien wel haar kaarten zien. Eppink en dat andere kamerlid van JA21 wier naam ik niet kan onthouden, hebben zich aangesloten bij de Boerinnenbond. Of moet ik zeggen: proberen hun kamerlidmaatschap te verlengen via de BBB. Die ook al weer wordt bedreigd door de programloze en lijstloze Omtzigt. 

Daarmee laat Caroline (moet dat echt, op zijn Engels) wel haar kaarten zien. Wat is BBB anders dan JA21 met een vleugje CDA maar dan de katholieke vleugel, niet uit Limburg maar uit Volendam? Ze moet het partijprogramma nog bestuderen.

Het leek wel een ouderwets kinderfeest. Met stoelendans. En Joost was de verliezer. 

Trump werd geboekt in de Fulton County Jail. Twintig minuten, tops. Hij hoefde niet eens recht in de camera te kijken en het nummer stond niet bij het plaatje dat de politie publiceerde – vluchtgevaar, weet u. Ik vond het eerder een mislukte pasfoto. En ik miste de oranje kleding die een gevaarlijke crimineel meestal draagt – het zou zo mooi kleuren bij zijn bleekwortel haar.

Trump gebruikt het plaatje om in de Elon Musk mallemolen mee te draaien. Hij verkoopt er T shirts en koffiekoppen mee. Hij haalt suckers weer over om geld te storten voor zijn advocaten. Maar wie is daar nu verbaasd over? Even zijspoor: waarom noemen alle media X, de zielloze naam van Musks speeltje, steeds ‘X, voorheen twitter’? Moeten we hem echt helpen om X in de markt te zetten? Noem het gewoon X, zodat mensen zich afvragen, waar hebben ze het over.

Terug naar de zaak. Het idee dat het mugshot per se Trump nog meer volgers zou opleveren lijkt me complete onzin. De bovengenoemde suckers en de hielenlikkers hoeven niet meer overgehaald te halen en het lijkt me sterk dat iemand die Trump tot eergisteren niet steunde dat nu wel doet. Eerder lijkt me dat geleidelijk aan gaat doordringen wat hier op het spel staat: de rechtsstaat en jury rechtspraak. 

Ruth Marcus zette het in de Washington Post goed op een rijtje. Ze citeerde John Adams, uit 1774 (te ver weg voor Vivek): “Representative government and trial by jury are the heart and lungs of liberty”. En Alexander Hamilton in 1788 toen de grondwet werd bediscussieerd: “The friends and adversaries of the plan of the convention, if they agree in nothing else, concur at least in the value they set upon trial by jury.” De Republikeinse Partij is nu het hele Amerikaanse politieke systeem vijandig gezind, en ontkent de Amerikaanse geschiedenis. Lincoln, de eerste Republikeinse president, zou zich met schaamte afwenden. Come to think of it, misschien moeten de Republikeinen het Lincoln Memorial op de Mall sluiten. Hardstikke woke, die Lincoln.

Het grootste probleem blijft dat Trump alle aandacht opzuigt en dat de media, inclusief onze Europese media, daarin meegaan. Net als in 2016 krijgt hij elke keer dat hij weer wat absurds doet en zijn land te schande maakt enorme aandacht. Kunnen we daar niet mee ophouden? NRC? Volkskrant?

De conclusie die steeds getrokken wordt, ook in de NRC, dat Trump de nominatie al op zak heeft, lijkt me voorbarig, zoals ik al een paar keer beargumenteerd heb – ik hoop dat het nog niet gaat vervelen. Frontrunners kunnen alleen maar struikelen. Het is nog ver tot Iowa, nog verder tot de conventie. De man is nog niet gekroond.

Toegegeven, de Republikeinen doen weer precies wat Trump van hen verlangt. Springen, zegt hij, en zes van de acht uitdagers (!) vragen: ‘hoe hoog?’. Wat is dat toch met die partij dat er niemand opstaat die met gezag stelt dat de keizer geen kleren heeft? Ik denk dat Nikki Haley, ondanks een redelijke debat prestatie, hier een boot gemist heeft. Wie Trump onderuit wil halen in de voorverkiezingen zal hem wel moeten aanvallen.

Ander klein vuil: die voorzitter van de Spaanse voetbalbond is in de aanval gegaan. Zijn maatjes steunen hem. U weet hoe dit gaat aflopen, toch? Voetbal was ooit een leuk spelletje, nu is het een macho geldgedreven machine. Die wint altijd.

We kunnen nu, een paar dagen later, de balans opmaken van het eerste debat tussen de Republikeinen. Laten we even terzijde schuiven dat zes van de acht de crimineel in Georgia zouden steunen als hij de kandidaat was – en dat ze tegen hem in het strijdperk staan, ook al putten ze zich uit in omtrekkende bewegingen. De publiekswinnaar was de meest onbekende, Vivek Ramaswamy. Makkie, hij was een soort enthousiaste puppy, opspringend tegen de broek van het baasje. Hij kreeg alleen niet de vraag die hij verdiende: waarom in vredesnaam tegen Trump in het strijdperk als de psycho de beste president is van de 21ste eeuw (verder terug gaat Ramaswamy’s geheugen niet)?

Terzake. Ik denk dat we nu kunnen zeggen dat Nikki Haley het best te voorschijn is gekomen uit de strijd, such as it was. Ze ontmantelde Ramaswamy’s buitenlandse politiek nonsens en, samen met Christie, gaf hem een standje voor zijn amateurisme. U kunt de stijgingen in de peilingen voor Ramaswamy negeren. Hij gaat nergens heen.

Daarnaast zette Haley twee belangrijke agendapunten neer. Het eerste was abortus. De Republikeinen zijn uitzonderlijk kwetsbaar daar, met hun wrede en onhoudbare (en niet door de meerderheid in het land gesteunde) korte termijnen). DeSantis heeft zich hier lelijk in de hoek geschilderd met zijn zes weken grens in Florida. Zelfs de evangelische kwezel Mike Pence is bereid tot een federale regelgeving tot vijftien weken (een punt waarop een consensus mogelijk is). Haley riep haar partij van lafaards op om een moedig standpunt in te nemen dat door het Congres kon komen. Good luck with that.

Ook belangrijk was dat Haley zonder omwegen Donald Trump verantwoordelijk stelde voor de enorm gestegen begrotingstekorten. Ze kon nog wel verder teruggaan, naar het desastreuze presidentschap van kleine Bush. De belastingverlagingen voor de rijken en de ondermijning van de belastingdienst door de GOP heeft de inkomenskant van de overheid aangetast. Maar pleiten voor hogere belastingen is nog een brug te ver, ook voor Haley. Wat dan wel? Dat zei ze niet.

Ook Mike Pence lijkt beter uit het debat te komen dan we in eerste instantie dachten. Maar niemand raakt opgewonden van deze man, zelfs niet gematigd enthousiast, en de ballast van vier jaar tassendrager van Trump (en daarna volgens de psycho zelf ‘verrader’) zal het hem moeilijk maken door te breken.

Kan Haley de rest opzij schuiven en het Trump alternatief worden? Ik vind het vooralsnog moeilijk voor te stellen, maar de partij wil af van Trump en dat biedt haar een uitgelezen kans. Kan een vrouw winnen bij de Republikeinen? Natuurlijk, het gaat om macht en het maakt niet uit wie er in het Witte Huis zit, als zij of hij maar Republikeins is. Kan zij van Biden winnen? Zeker wel.

Interessant is overigens dat, voor zover ik het kan volgen, het interview van Trump met Carlson nauwelijks aandacht krijgt. Alleen Trumps aankondiging van meer geweld (want dat was het) zorgde voor enige reactie. Voor de rest was het nogal stil.

Klein vuil: Paul Jansen heeft zichzelf gepromoveerd tot correspondent voor de Trump krant van Nederland, de Telegraaf van Leon de Winter en co. Zijn verlichte oordeel nadat Trump zich bij jusitie gemeld heeft: de tweespalt in de VS groeit. Nee? Echt? Ik kan nooit aanbevelen om deze vreselijke krant te lezen maar het is interessant te zien wat Jansen schrijft. Kort samengevat: wat Fox News belangrijk vindt in Amerika. Zwarte burgemeesters die overal de steden naar de mallemoer helpen, Antifa die rellen organiseert. Als een goede De Winter imitator haalt Jansen er ook nog Hilary bij die in 2016 toch ook de uitslag betwijfelde (nee, ze vroeg om twee legitieme hertellingen en hield daarna haar mond). Het is ronduit beangstigend om te zien hoe de grootste Nederlandse krant dit soort onzin reproduceert.

Okay, Vivek Ramaswamy (sorrry, ik moet steeds een naamcheck doen), is in elk geval als luidruchtigste en meest enthousiaste Trump hielenlikker uit het debat gekomen. Dat is niet helemaal verrassend, wat wel opmerkelijk was hoe weinig de anderen produceerden.

Ik moet bekennen dat ik niet alle twee uur heb zitten kijken. Maar ik heb niets gezien/gelezen over Hutchinson en Tim Scott. En oh ja, Doug Burgum die de kwaliteiten van een kleine staatsgouverneur opspeelde, maar niet kon verhullen dat hij er alleen stond omdat hij zijn plek had gekocht (hij bood je 20 dollar als je 1 dollar steun aanhem overmaakte – precies het soort screw you plan dat boze Trump stemmers hebben ondergaan: gekochte steun en dan de belasting voor de rijken verlagen). Scotts stilte verrast wel een beetje, maar ja, hij staat er alleen maar voor het vicepresidentschap.

Niki Haley’s prestaties amendeer ik in de latere analyses. Ze was de enige die serieus Ramaswamy’s idiote isolationisme aanviel en, bless her heart, Trump, en blij implicatie haar eigen partij, verweet dat hij voor gigantische begrotingstekorten had gezorgd. Niet dat zij er iets aan ging doen, zeker niet met belastingverhogingen voor de absurde onderbelaste rijken.

Chris Christie deed wat hij moest doen, minder krachtig dan ik zou hebben gehoopt, maar hij moest weer over een pro-Trump Fox publiek heenpraten. Dat was ook al een probleem bij het Trump interview. Helpt niet.

DeSantis was zichzelf en leverde dus opnieuw helemaal niets. Zijn manier van werken werd duidelijk bij de vraag over klimaatverandering (door iedereen grotendeels ontdoken), waar hij een boze, autoritaire en weinig overtuigende boutade afstak. In de NYT vandaag een mooi artikel van  Thomas Edsall over DeSantis. Analisten maken brandhout van zijn ongeloofwaardigheid. Een quote omdat hij zo mooi is: 

“Everything about DeSantis,

by contrast, seems calculated. He’s the Yale and Harvard guy now complaining about intellectuals and elites. He’s talking about wokism and critical race theory, when no one knows what those are (even Trump noted no one can define woke, though he yells against it himself). When he tries to be as visceral as Trump, he just comes off as weird. DeSantis saying he’s going to start “slitting throats” reminded me of Romney’s “severely conservative.” While DeSantis’s is a dangerous escalation of violent imagery, they both sound bizarre and unnatural.”

En deze, op de vraag of hij vrij mocht associëren op beide heren – een mooie beschrijving van wat Trump populair maakt (en tegelijk zo ineffectief als president, maar dat terzijde):

“David O. Sears, a professor of psychology at U.C.L.A., wrote by email that he “was inspired by your inquiry to do a free association test” on himself to see what he linked with both Trump and DeSantis.

The result for Trump was:

Archie Bunker, trash-talking, insulting people, entertaining, male, white, older, angry, impolite on purpose, Roller Derby, raucous, uninhibited, tell it like it is, high school locker room, dirty socks thrown in a corner, telling his locker room buddies that he threw his mom the finger when she told him to clean up his room for the millionth time (but of course didn’t dare).

For DeSantis:

Serious, boring, no sense of humor, Wimbledon, ladies’ tea party, PBS/NPR, civics class, lecture, Ivy League, expensive suit neatly pressed hanging in the closet. “Yes, Mom.” “

Op Hutchinson na zouden ze allemaal Trump opnieuw steunen en daarmee maakten ze alle zes duidelijk dat voor dit kiezerssegment het inderdaad niet nodig was voor de psycho om op te draven. Vijf kandidaten die Trump omhoogsteken (Pence wat minder) en die allemaal de Trump-kiezers willen overhalen. Leg me maar eens uit hoe dat moet werken. Ik moest dit veranderen omdat ik het laag geheven handje van Christie niet had gezien. Hij ondermijnde zijn eigen verhaal door de veroordeelde crimineel wel als kandidaat te accepteren. DeSantis keek eerst naar links en naar rechts wat de anderen deden.

Ik moet dan ook zeggen dat Christie misschien wel de grootste teleurstelling was, gisteravond. Wat had hem verhinderd te zeggen: okay, Trump mag nooit meer in de buurt van het Witte Huis komen. Ik zal hem nooit steunen. Maar ik zal u vertellen wat ik als goede Republikein zou doen als ik er wel zat…. Hij kwam niet eens in de buurt.

Ramaswamy stal een uitspraak van Obama en werd door Christie terecht gewezen. Hij mag de ‘winnaar’ zijn van dit debat dat niet ging over inhoud maar waar hij toch serieuze inhoudelijke problemen creëerde met zijn standpunten over Oekraïne en gratieverlening aan de supercrimineel. Winnaar, maar waarvan precies?

De Republikeinen die Ramaswamy lijmde zitten bij Trump. Hij heeft een groepje die Trump kwijt wil maar eigenlijk niet misschien overgehaald om naar hem te kijken. Maar ik denk niet dat hij degene is die kiezers van Trump zelf gaat weghalen.

Wat me opviel in de analyses van de pundits, mensen die poltiiek bekijken voor hun dagelijks brood, was hoe irritant zij Ramaswamy vonden. Een performer, maar niet zo goed als Trump (zie hierboven) met extreme standpunten. En inderdaad, de vraag werd niet gesteld, maar waarom is zo’n hielenlikker eigenlijk kandidaat in een campagne waarin zijn idool de front runner is?

Nieuwe peilingen, denk ik: Trump onveranderd, Ramaswamy up, Scott en Haley down. Out for the game: Hutchinson, Burgum en, vermoed ik, ook DeSantis al zal die nog napruttelen.

Het blijft een raadsel waarom mensen zo verknocht zijn aan de psychopaat uit Mar a Lago. Vaak is gesuggereerd dat het gaat om een cult. Gail Collins en Breth Stephens doen dat in hun wekelijkse opinie uitwisseling in the New York Times (en ze zijn niet de enigen). Ze vergelijken overigens ook DeSantis met ‘a cornered lizard’, te mooi om hier niet te reproduceren.

Natuurlijk, Trump verkondigde in 2015 dat hij iemand kon neerschieten op Fifth Avenue en ermee weg kon komen, dat wil zeggen dat zijn basisaanhang hem zou blijven volgen. Je moet toegeven dat hij een behoorlijk eind gekomen is die stelling te bewijzen. Bijna kwam hij weg zelfs zonder vervolging, met dank aan de lafaards. Gelukkig zijn er moedige mensen die de rechtsstaat respecteren.

Maar die aanhang. Die blijft eeuwig trouw. Je moet een cult bestuderen, zegt Stephens, en in een cult is de leider altijd tegelijk en tegelijkertijd de redder van zijn volk en een slachtoffer van een enorme en duistere samenzwering. De vervolgingen in de rechtsstaat die Trump omver wil werpen versterken zijn aanhangers enkel in die overtuiging. Alleen een enorme nederlaag kan die ban breken, zegt Stephens. Overigens geloof ik niet dat dit zo is, enkel een nederlaag die ertoe leidt dat de GOP, de Republikeinen dat doen, kan hem verslaan.

Ik heb zelf al langer geleden geschreven over de vraag wat Trump aanhangers zo volgzaam en trouw maakt en hoe hij daarin lijkt op eerdere populistische rechtsstaat ondermijners.

In de New York Times stond vandaag een interessant item waarin elf Trump volgelingen werd gevraagd hoe ze tegen hem aankeken. What comes to mind when you hear the name ‘Donald Trump’, is de basisvraag. Het is goed de woorden die ze gebruiken te bekijken, dat geeft enig inzicht en verklaart iets van hun blindheid.

Train wreck; ga eens zitten; getroebleerd; arrogant; onschuldig tot schuld is bewezen; covid, dat is alles wat ik me van hem herinner; gedreven; leider van de groep; gekwalificeerd; luid.

Niet direct de juichende termen die je zou verwachten, maar het weerhoudt niemand van uitgesproken steun. 

Wat missen ze uit Trumps tijd? De economie, alles, de bouw van de muur, de groei van zijn pensioenfondsen. Nee, de tweets worden niet gemist. Het enige dat zijn volgelingen hem kwalijk lijken te nemen is dat hij zijn mond niet kan houden.

Waarom hem volgen? Unfinished business. Make America Great door vier jaar terug te gaan. Hij is de enige serieuze kandidaat.

Waarom is hij ‘de enige die het kan doen’?
Omdat hij zo gekwalificeerd is, zoveel beter dan alle anderen. Hij is zo zelfverzekerd….

Er is een cult-persoon die alles opgevreten heeft dat de psycho aanbiedt: ‘Hij is bereid om het offerlam te zijn. Niemand gaat zover. De andere kandidaten, denkt deze man, zullen jouw leven, jouw geld, jouw vrijheid en jouw welzijn niet verdedigen. Ze zullen buigen. Maar ‘Trump is bereid zich op te offeren, zijn reputatie (!), zijn leven om de veranderingen tot stand te brengen die nodig zijn’. Niet verrassend dat deze man denkt dat de processen enkel pogingen zijn hem te stoppen.

Een ander vindt dat we Trump nu nodig hebben. ‘It is do or die. We’re right on that edge. It’s no good.’ En Kamala Harris als Biden omvalt: ‘Oh my God’.

Maar ze zullen op hem stemmen, maar niet iedereen als hij veroordeeld wordt. Een aantal van hen is overigens weinig enthousiast van het gezelschap dat hij om zich heen verzameld en de groepen die hem steunen. Ze verbinden daar geen consequenties aan.

Zoals alle Republikeinen gaan ze ervan uit dat de economie het slechter doet dan onder psycho en zijn ze de inflatie van afgelopen twee jaar nog lang niet vergeten. Over overheidsinvesteringen en infrastructuur heeft niemand het. 

Vanavond begint de officiële verkiezingsstrijd bij de Republikeinen. Deze mensen geven er weinig om. De enige in wie ze behalve Trump geïnteresseerd zijn is Vivek Ramaswamy, een mini-Trump a la DeSantis maar met een plezieriger persoonlijkheid, zij het even autoritaire tendensen als Trump en DeSantis. Iemand anders noemt Elon Musk als held. Dat soort mensen.

The man to watch, mocht u een junkie zijn die hiervoor opblijft: Chris Christie.

Richard Nixon heeft er altijd spijt van gehad dat hij in 1960 zich bereid verklaarde om in debat te gaan met John F. Kennedy. Het eerste debat toonde een jonge gebruinde (want onder de medicijnen) Kennedy en een grijze, grauwe Nixon die pijn had aan zijn knie en ook in bredere zin zich ongemakkelijk voelde. Het is het bekende debat waarvan men zegt dat de luisteraars op de radio dachten dat Nixon had gewonnen, de kijkers op het relatief nieuwe medium televisie zagen Kennedy als winnaar. Goede mythes moet je niet kapot checken en de peilingen waren in 1960 nog onvolmaakt, dus laten we het er maar op houden dat dat de reden was dat Kennedy ineens in de peilingen omhoog schoot.

Nixon zou zich nooit meer laten verleiden tot debatten. Wat hij zich realiseerde was niet zozeer dat radio of televisie iets uitmaakte, maar dat hij Kennedy een platform had gegeven om zichzelf te introduceren bij Amerikanen die hem nog niet kenden, en dat waren er nogal wat. In 1976 kon Gerald Ford er niet meer aan ontkomen en hij blunderde in het tweede debat met Jimmy Carter op een tamelijk onschuldige manier, maar het kostte hem mogelijk de verkiezingen.

Debatten zijn nu vast onderdeel van het politieke spel, ook in de voorverkiezingen. Dat de psychopaat uit Mar a Largo niet meedoet, is minder relevant dan dat er überhaupt debatten zijn. Want wat zullen de kiezers van Iowa en New Hampshire zien? Politici die ze nog niet kenden, of die ze nu op een andere manier leren kennen. Misschien zelf ‘moedige’ Republikeinen die na drie jaar drentelen eindelijk afstand durven te nemen van Trump. DeSantis is zo’n lafaard. Maar misschien steken er ook mensen positief bovenuit.

Ik zou dus zeggen, besteedt niet te veel aandacht aan het feit dat Trump niet meedoet aan de debatten. Zijn interview met jaknikker Tucker Carlson zal in vergelijking met het debat nogal voorspelbaar ogen. Nee, kijk naar wie er goed presteert aanstaande woensdag. Chris Christie is de beste debater en de scherpste aanvaller van Trump en zijn acolieten op het podium. Zijn optreden garandeert goed fun. 

Er komen mensen langs die niemand kent en die nadere bestudering waard kunnen zijn. Het gebeurt vaak dat uit Iowa en New Hampshire iemand opduikt die tijdelijk front runner wordt (vaak ook verschillende mensen, en South Carolina, vlak daarna, is weer een heel andere verhaal). Er zullen klunkers zijn, wanpresteerders. Denk aan Jeb Bush die in 2016 iedereen koud liet, en Marco Rubio die door Chris Christie werd afgedroogd. En denk aan Trump. Ineens zagen mensen iets in die roeptoeter en de media konden er maar niet genoeg van krijgen.

Allemaal leuk en aardig maar het grotere verhaal zal zijn dat er mensen zijn die inbreken op de cijfers van Trump.

De psycho roept zelfverzekerd dat hij met deze cijfers in de peilingen geen moeite hoeft te doen om zich op debat voor te bereiden of zich de kuitenbijters van het lijft te houden die graag naam zullen maken door hem aan te vallen. Dat staat nog maar te bezien. Mijn stelling is en blijft het dat als Trump gaat schuiven, en dat zal gebeuren, de ban gebroken zal zijn.

Het is maar dat u het weet: ik ben niet helemaal kierewiet als ik Trump afschrijf als Republikeinse kandidaat. Zie mijn eerdere blog, ook in De Standaard als opinieartikel.

Sununu schreef zelf in de NYT het artikel dat dezelfde redenering volgt, zonder zichzelf overigens al naar voren te schuiven.

En de psycho is druk bezig met zichzelf te ondermijnen door debat te weigeren en samen te werken met de verpersoonlijking van evilness, Tucker Carlson. 

Nee, Donald Trump wordt in 2024 niet de Republikeinse kandidaat voor het presidentschap. Luister goed en je hoort Trump kraken, althans zijn voorsprong in de peilingen. Republikeins gouverneur Brian Kemp van Georgia verklaarde dinsdag dat de verkiezing van 2020 in zijn staat niet was gestolen. Trumps naaste belager op grote afstand, Ron DeSantis, praatte er nog omheen afgelopen weekend in Iowa, maar uiteindelijk kwam het hoge woord eruit: ‘Natuurlijk heeft hij verloren’.

Dit is niet een waarheid die Republikeinen nu opeens ontdekken. Ze wisten altijd al dat Trump loog en dat zijn pogingen de verkiezingen te stelen ongrondwettelijk waren maar ze durfden zich niet uit te spreken, bang om door Trump te worden aangevallen. Met de vierde grote rechtszaak op rij lijkt de ban gebroken. Het lijkt erop dat Republikeinen zich realiseren dat ze met Trump de verkiezingen van 2024 niet kunnen winnen. Nu hij aangeschoten wild is, willen ze van hem af.

Een van de conservatieve columnisten van The Washington Post, Henry Olsen, een trouwe partijdiscipel, waarschuwde woensdag dat de Republikeinen een prijs gaan betalen voor de onvoorwaardelijke steun aan Trump. Ja, het zijn allemaal politieke processen, vond Olsen, maar toch, de Republikeinen zouden er goed aan doen het schandelijke gedrag van de oud-president te veroordelen. Hij verwees naar de Watergate hearings die de afkeer van het grote publiek tegen Nixon consolideerden en is bang dat de processen tegen Trump hetzelfde zullen doen.

Wie de Trumpies in Iowa hoort, denkt dat Trump niets kan doen dat hen kan wegjagen. En dat is zo. Maar het geeft een misleidend beeld. Als je enorme afstanden aflegt om naar een Trump-vertoning van een paar uur te komen, ben je een ware gelovige. Opiniepeilers krijgen voorspelbare antwoorden. Interessanter waren andere potentiële kiezers die de serieuze media spraken. Zij hadden misschien nog wel sympathie voor Trump, maar realiseerden zich dat ze met hem niet konden winnen. En geen misverstand, het wegjagen van de ‘criminele Biden familie’, zoals Republikeinen nu de president kwalificeren, is het belangrijkste doel.

Mijn inschatting is dat Trump de komende weken, maanden, gaat schuiven. Niet onmiddellijk catastrofaal, maar zijn aanhang zal teruglopen. Eerst van 49 naar 45 procent, dan naar 40 en lager. De Republikeinse kiezers zullen zich over de vele andere kandidaten verdelen. Kan Trump dan nog winnen in Iowa? Of New Hampshire? En kan hij bij verlies nog door? De doem van een front runner is dat hij moet winnen.

Het scenario dat ik voorzie is dat Trump doorhobbelt met zijn hondstrouwe dertig procent. Ik denk niet dat Ron DeSantis na zijn presentatie als een bijzonder onaangename persoonlijkheid met gevaarlijke autoritaire trekjes daarvan geweldig gaat profiteren. Van de andere kandidaten zie ik nog niemand echt uitbreken. Let wel, we zijn in augustus, er is nog een lange weg te gaan en, zoals de baseball coach Yogi Berra altijd zei: voorspellen is moeilijk, vooral in de toekomst.

Wat ik wel weet is dat de Republikeinen als partij geen andere doelstelling hebben dan de macht te verwerven. Ze willen tegen elke prijs het Witte Huis winnen, wetend dat een positieve uitslag hen waarschijnlijk ook de senaat en het huis van afgevaardigden brengt. Bidens bejaardheid, zijn onpopulaire vicepresident en de Hunter-problemen bieden een uitgelezen kans te winnen. Maar niet met Trump.

Welnu, stel u voor dat Trump gaat hobbelen en dat niemand van de andere kandidaten voldoende gedelegeerden naar de Republikeinse conventie haalt. Dit vereist enig verbeeldingsvermogen want bij de Republikeinen geldt in veel staten ‘winner takes all’, waardoor de winnaar ook met 33 procent van de stemmen alle gedelegeerden krijgt. Maar stel dat dit verschillende kandidaten zijn en er niemand naar de conventie komt met een duidelijke meerderheid aan gedelegeerden. Tegen die Trump zal van de Trump-magie niets over zijn. Hij zal geen rol spelen, hoogstens als leverancier van gedelegeerden aan iemand die belooft hem uit het gevang te houden.

We komen dan in de sfeer van een brokered convention. Dat wil zeggen, een conventie waar niemand voldoende gedelegeerden heeft voor de nominatie, ook niet na diverse rondes onderhandelingen. Dan gaan de hotemetoten van de partij kijken of ze iemand kunnen vinden die de partij kan verenigen. Het zal veel armpje drukken vergen, maar het is niet onmogelijk dat dan iemand genomineerd wordt die helemaal niet heeft meegedaan aan de voorverkiezingen maar die wel in staat is te verbinden en, belangrijker, te winnen.

Mijn favoriete kandidaat voor een dergelijke rol is een Republikeinse gouverneur als Chris Sununu van New Hampshire. Sununu is Dark horsepopulair in zijn staat, heeft zich opzichtig buiten de huidige strijd gehouden maar wel duidelijk gemaakt dat hij Trump een gevaar vindt voor de Amerikaanse democratie. Hij kan worden overgehaald. Dat geldt ook voor eerdergenoemde Brian Kemp van Georgia, die ook nog eens een staat meebrengt die de Republikeinen moeten winnen om voldoende kiesmannen te vergaren. De grote uitdaging voor het Republikeinse establishment is om Trump over te halen zo’n kandidaat te steunen, zodat ook zijn kiezers aan boord zijn. De belofte van gratie is waardevol wisselgeld.

In vroeger tijden waren eindeloze conventies met veel spektakel en dan uiteindelijk zo’n dark horse-kandidaat niet ongewoon, maar sinds de opwaardering van de rol van voorverkiezingen worden kandidaten in beide partijen meestal al bij de eerste stemming gekozen. Franklin Roosevelt deed er in 1932 nog drie stemrondes over, met veel onderhandelingen en beloftes, maar sindsdien gaat het sneller. Een echte brokered convention, die, ik moet het toegeven, voor politieke junkies een waar feest is, hebben we sinds de jaren twintig niet meer gezien (en toen moest de Democratische kandidaat nog tweederde van de gedelegeerden meekrijgen).

Maar met de onzekere Trump factor en de zwakke positie van zijn vele Republikeinse tegenstanders die zich op een enkeling na in meerdere of mindere mate door de oud-president hebben laten koeioneren zou een dergelijke conventie niet onmogelijk zijn. Het vooruitzicht dat president Biden kan verliezen van iedereen die niet Trump heet, zal een grote eenmaker blijken voor de Republikeinen. In elk geval is het een nachtmerrie voor de Democraten.

We moeten het even hebben over het Veertiende Amendement, derde sectie. Voor de context moet u weten dat dit een van de cruciale amendementen was die na de burgeroorlog werden toegevoegd aan de Amerikaanse grondwet.

Sectie 1 maakt iedereen die in de VS is geboren of is genaturaliseerd tot burger, gerechtigd tot alles waar burgers recht op hebben. Als terzijde: dit is een artikel dat veel Trumpies, en, eerlijk is eerlijk, ook veel gewone conservatieven graag zouden weghalen. Het betekent namelijk dat de kinderen van illegaal in Amerika verblijvende immigranten (zo’n elf miljoen) automatisch Amerikaan worden. Het is een regel die we ook in Nederland zouden moeten hebben, maar dat is weer een terzijde van het terzijde.

Sectie twee ging over de afschaffing van de 3/5 clausule, een monsterlijk compromis dat de opstellers van de grondwet in 1789 hadden bedacht om de slavenstaten aan boord te krijgen. Dat compromis gaf de slavenstaten overtegenwoordiging in het Huis van Afgevaardigden (en in het kiescollege) door elke slaaf voor 3/5 als burger mee te tellen bij het aantal afgevaardigden voor een staat, ook al mochten die slaven niet stemmen. De slavenstaten konden zo niet alleen het Huis maar ook het presidentschap domineren (van de eerste zes presidenten waren er vijf zuidelijke slavenhouders).

Onderwerp vandaag is niet hoe belangrijk dit Amendement was en is in het na burgeroorlogse Amerika (er wordt vaak een beroep op gedaan, bijvoorbeeld in Brown vs Board of Education dat in 1954 segregatie ongrondwettelijk verklaarde). Vandaag hebben we het over sectie 3. 

Dit is de tekst: 

No person shall be a Senator or Representative in Congress, or elector of President and Vice President, or hold any office, civil or military, under the United States, or under any state, who, having previously taken an oath, as a member of Congress, or as an officer of the United States, or as a member of any state legislature, or as an executive or judicial officer of any state, to support the Constitution of the United States, shall have engaged in insurrection or rebellion against the same, or given aid or comfort to the enemies thereof. But Congress may by a vote of two-thirds of each House, remove such disability.

Het artikel was bedoeld om te voorkomen dat voormalige zuidelijke politici, verantwoordelijk voor de afscheiding en voor de burgeroorlog, zomaar weer in de politiek konden opduiken alsof er niets gebeurd was. Was Trump poging de verkiezingen van 2020 te frustreren, zijn staatsgreep op 6 januari, niet zo’n insurrection?

Twee hoogeleerde juristen, leden van de conservatieve Federalist Society die de afgelopen decennia actief zijn geweest om conservatieve rechters benoemd te krijgen (inclusief de twee gestolen zetels door Mitch McConnell in 2016 en 2020). Deze twee hebben een artikel geschreven voor een belangrijk juridisch tijdschrift met als conclusie: “Donald Trump cannot be president — cannot run for president, cannot become president, cannot hold office — unless two-thirds of Congress decides to grant him amnesty for his conduct on Jan. 6.”

Andere kandidaten en gewone kiezers zouden een rechtszaak kunnen beginnen om Trump daadwerkelijk te diskwalificeren. Sterker, de professoren en sommige collega’s zeggen dat de uitsluiting automatisch is als de insurrectie is vastgesteld. Dan zouden de opstellers van de kieslijsten in de vijftig staten verplicht zijn Trump van het stembiljet te verwijderen.

Hoewel ik dat allemaal nog niet zie gebeuren, is het wel een interessante ontwikkeling dat zelfs de conservatieve houwdegens het gevaar van Trump zien voor de democratie, en een sterke argumentatie opzetten om hem te verwijderen. Wat de senaat natuurlijk al in februari 2021 had moeten doen, dan waren we en ze van hem af geweest, maar ik herhaal mezelf.

Lees het artikel in de New York Times over deze professoren en hun stellingname.