Ik gun de Engelsen een premier als Boris Johnson. Ze wilden Brexit, ze krijgen Brexit.

Jammer dat deze kletsmajoor en leugenaar niet het staatsbezoek van koning Trump kan ontvangen (de psycho gaat blijkbaar naar Londen met de hele familie, inclusief de good-for-nothing zoontjes die de tent runnen). Johnson is een soort Baudet zonder de kijk-mij-eens-mijzelf-pimpen houding van de laatste. Beide zien zichzelf als intellectuelen met diepe inzichten, beide zijn in de praktijk vooral bull shitters.

Het voordeel van Johnson is dat hij gewoon een no deal wil. Die kan hij krijgen. Ongetwijfeld zal hij de ellende die is ontstaan en die enkel groter wordt wijten aan Terese May, maar ik vermoed dat hij daar uiteindelijk niet mee zal wegkomen. De Conservatieven verdienen alles wat over hun heen komt, ze zijn bijna net zo disfunctioneel maar een stuk minder succesvol als de Republikeinen in de VS.

Helaas voor Labour zit het opgescheept met een onmogelijke kandidaat voor het premierschap. Labour zou beter af zijn met een volledige keuze voor een tweede referendum, ook al zou dat in sommige regio’s kiezers kosten. Nu heeft de kiezer in de algemene verkiezingen die ongetwijfeld snel zullen volgen alleen de keuze tussen Johnson en Corbyn. Ik vrees dat juist Corbyn een overwinning van de Conservatieven alsnog mogelijk maakt.