Ik ben niet onder de indruk van de infrastructuur deal die Joe Biden zegt te hebben gesloten. Het gaat om ongeveer 1 triljard van de 4 triljard die hij nog maar een paar maanden geleden voorstelde. Als deel van een compromis dat de Republikeinen nu al hebben gedreigd te zullen torpederen, liet Biden belastingverhogingen voor de rijken en voor ondernemingen schieten. De financiering vindt plaats via verschuiving van fondsen en de ingeboekte opbrengst van een investering in de belastingdienst.

Daar zijn we dan, twaalf jaar nadat Obama gedwongen werd de belastingverlagingen die kleine Bush erdoor jaste in 2001 en die hadden geleid tot stevige tekorten, te accepteren als permanente verlagingen. Nu gaan de Trump verlagingen – letterlijk het enige dat het Republikeinse congres in vier jaar presteerde – ook voor de eeuwigheid gelden. Geen wonder dat de progressieve Democraten en ook een hoop niet progressieve maar good government Democraten teleurgesteld zijn.

Biden heeft via een achtermmetje gezegd dat hij deze wetgeving niet gaat tekenen als hij de rest van zijn sociale programma’s (vermomd als infrastructuur) niet krijgt. Moscow Mitch heeft natuurlijk onmiddellijk verkondigd dat dit hem een vrijbrief geeft om alles te blokkeren. En daar is hij goed in.

Het is belangrijk om een Democratische president te hebben. De overheid functioneert weer, er zijn mensen benoemd die het werk uitvoeren dat hun departement of bureau moet uitvoeren. Mevrouw Kahn bijvoorbeeld gaat anti-monopolie wetgeving weer eens handhaven en daarbij kijken naar de grootverdienende tech bedrijven.

Waar dit allemaal heengaat, is, vrees ik, wat ik steeds gevreesd heb. Amerika als uiteenvallende natie, een Republikeinse Partij die democratie niet serieus neemt en daarmee wegkomt, een congres dat niets tot stand kan brengen. De volgende stap op deze neerwaartse helling is dat de Republikeinen, dezelfden die nog maar zes maanden geleden een staatsgreep pleegden en de dader daarvan blijven steunen, de tussentijdse verkiezingen van 2022 zullen winnen. Democratische kiezers zullen weinig reden hebben om speciaal voor Biden naar de stembus te komen en alle obstakels die de Republikeinen hebben opgeworpen te trotseren.

Dan is alles klaar om in 2024 een Republikein tot president te kiezen.

De strategie die Biden zou moeten volgen lijkt me evident. Stel wetgeving voor, laat de Republikeinen alles blokkeren en val ze constant en keihard aan op elk terrein. Zorg dat kiezers weten wat er in 2022 op het spel staat. Zorg dat kiezers gemobiliseerd zijn.

In plaats daarvan viert Biden zijn vooral in eigen voorstelling bestaande capaciteiten om tweepartijen wetgeving tot stand te krijgen. Het is teleurstellend en deprimerend.

Nee, ik heb weinig vertrouwen in de toekomst van de Verenigde Staten. En helaas ook steeds minder in de kracht van democratie.