Ik geef er niet veel om dat uncle Joe Biden, een back slapping, hugging, kissing, whatever politicus als er ooit een was, nu onder vuur komt van dames die niet houden van back slapping, hugging, kissing whatever politici. Bidens hele uncle imago, de man die het land weer bij elkaar kan brengen, bla bla bla, is gebaseerd op zijn gedrag waar tot op heden niemand veel over had te zeggen. 

Ja, me too heeft wat veranderd. Maar er moet wel een onderscheid blijven tussen afgedwongen seks, handelingen etc, inclusief ongepast gedrag en het onschuldige gefrutsel van Joe dat in de meeste gevallen blijkbaar gewaardeerd werd als ondersteuning. Joe is geen Bill, geen predator, geen roofdier als er big hair in de buurt komt. 

Gaat het een rol spelen in de campagne? You bet. Zelfs met een pussy grabber in het Witte Huis zullen de Republikeinen en zal het misogyne Tucker-Fox News blijven reutelen over dit soort dingen. Dat gevecht aangaan is het verkeerde gevecht. Begin geen moddergevecht met een varken, dat verlies je altijd.

Gelukkig denk ik dat het, in elk geval waar het Uncle Joe betreft, niet nodig zal zijn. Ik verwacht dat hij nog net voor hij zijn rollator in de afgrond duwt bij zinnen komt en zal aankondigen dat hij geen kandidaat is.

Ik hoop het voor hem. Hij heeft een goede reputatie, geldt als een succesvol vicepresident, ik gun hem niet de afgang die hem staat te wachten. Laten we hem blijven omarmen, die Joe, als een soort monument van betere tijden, nou ja, tijden dat de politiek minder gepolariseerd was maar Anita Hill door Joe werd getorpedeerd.

Bye, bye, Joe. Hugs and kisses.