In oktober 2003 mislukte het eerste grote proces tegen de lieden die buitenmatig, exorbitant zou ex-premier Kok zeggen, profiteerden van de high tech boom. Frank Quattrone, de bankier die onder meer Amazon.com en Netscape mee financierde, werd niet veroordeeld om er sprake was van een ‘hung jury'. De jury kon het niet eens worden. De redenen daarvoor waren divers, variërend van onbegrip voor de juridische taal tot juryleden die tijdens het proces een kind kregen, een huis kochten en met een zieke ouder kregen te maken.
Het Amerikaanse juridische stelsel berust op het volk. Jury rechtspraak wordt geacht te zijn een beoordeling door je medeburgers, door je ‘peers'. Misschien dat dit in de oorspronkelijke opzet, in de vroege negentiende eeuw, werkte, maar nu is het duidelijk een systeem dat problemen oplevert. Volgens een recente studie van het National Legal Center for the Public Interest, een denktank, bestaat de Amerikaanse jury in toenemende mate uit mensen die werkeloos of gepensioneerd zijn, simpelweg omdat de anderen juryplicht weten te ontlopen. De vraag of de rechter kan communiceren met een jury wordt bepaald door de laagste gemeenschappelijk deler in die jury: degene die het minst begrijpt. Niet alleen is dat een probleem omdat juridische taal sowieso moeilijk te penetreren is maar ook omdat veel juryleden gebrekkig engels spreken, althans ze zijn niet geboren Engels sprekenden en vinden het daarom moeilijker gecompliceerde structuren van taal te doorgronden. In Californië is in september 2003 een vereenvoudigde set jury instructies doorgevoerd. Rechters kunnen nu kiezen hoe ze jury's willen instrueren. Ze mogen hen vertellen, als vroeger, dat ‘failure of recollections is common. Innocent misrecollection is not uncommon'. Of ze kunnen de Engelse versie doen: ‘mensen vergeten vaak dingen of maken fouten bij wat ze zich herinneren'. Begrijpen juryleden nu dat getuigen soms, vaak, onbetrouwbaar zijn?
Zo gebruiken rechters de term ‘preponderance of evidence'. De helft van de juryleden bleek te menen dat ze het bewijs nauwkeurig moesten overdenken (‘to ponder'). De nieuwe instructie in Californië vertelt nu de gebruikelijke definitie van preponderance: ‘meer waarschijnlijk dat het waar is dan onwaar'.

Minder dan een kwart van de opgeroepen juryleden komen opdagen om hun democratische plicht te doen. Jurystoelen worden ingenomen door mensen die tijd te veel hebben of niet de wegen kennen om jury duty te ontlopen. Daarmee vervullen ze niet het grondwettelijke vereiste dat Amerikanen een jury of their peers tegenover zich moeten vinden. Het is dus veeleer de samenstelling van de jury die een probleem is, minder dan de taal waarin ze worden aangesproken. Alexander Hamilton, een van de Founding Fathers, noemde de jury ‘de very palladium of free government'. Palladium is nu een ouderwets woord dan weinig mensen begrijpen, maar duidelijk is wel zijn boodschap: de jury is de basisstructuur van de Amerikaanse rechtsspraak. Alshet systeem wil overleven moeten de juryregels worden herschreven. De regels om je burgerplicht te doen, wel te verstaan, niet de taal waarin ze die opdracht krijgen.