Onafhankelijk bureau dat in 1974 werd opgezet door het Congres om de wetten rondom de verkiezingen in de gaten te houden, in het bijzonder de financiering van de campagnes. Bestaat uit zes leden die worden benoemd door de president. Ze hebben elk een termijn van zes jaar, maar die overlappen elkaar zodanig dat iedere twee jaar twee zetels vrijkomen. De wet bepaalt dat niet meer dan drie leden van de fec tot dezelfde politieke partij mogen behoren en dat voor alle besluiten die enige actie vereisen minstens vier stemmen nodig zijn. Het voorzitterschap wisselt per jaar en roteert onder de leden. Iedereen wordt tijdens zijn termijn maximaal één maal voorzitter.

In feite functioneert de FEC als administrateur van de verkiezingen. Zo nodig voert ze audits uit van campagnes, al is het vervelend dat hun rapporten over (voornamelijk) overtredingen altijd ver na de verkiezingen verschijnen. De fec houdt ook in de gaten dat privégiften aan campagnes niet boven de wettelijke grenzen uitgaan. Critici achten het een nutteloos bureau omdat het niet echt onafhankelijk is en door de tweepartijenstructuur eigenlijk geen tanden heeft. Bovendien rapporteert het altijd after the fact.