Oorspronkelijk een informele peiling van de meningen over een kandidaat of een onderwerp op een partijbijeenkomst zonder officiële verkiezingsstatus. Vaak gaat het om een zogenoemde beauty contest, een niet-bindende peiling op de een of andere staatsconventie die eigenlijk helemaal nergens voor meetelt. Toch kan zo’n stemming, als de uitslag verrassend is of een front runner klop krijgt, wel degelijk consequenties hebben. Slimme uitdagers gebruiken zo’n obscure bijeenkomst om de front runner pootje te lichten.

De straw poll dankt zijn naam aan de prachtige plattelandsgewoonte om een strootje in de lucht te werpen om te zien uit welke richting de wind waait. Zomin als er veel boeren zijn die nog strootjes in de lucht gooien, zijn er nog veel straw polls. Het campagnecircuit is veel te georganiseerd geworden.

Niettemin moeten kandidaten oppassen, want verliezen is bijna altijd slecht voor het imago. Zo eindigde Robert Dole in augustus 1995 bij een straw poll in Iowa bijna gelijk met een van zijn minder bekende collega’s. Dat leverde een deuk op in Dole’s prestige, al was het maar omdat zijn campagne blijkbaar niet goed genoeg was georganiseerd om het te voorkomen. De sterkste kandidaten kunnen straw polls negeren maar niet altijd. De pers is dol op een horse race, dus alles wat het spannend maakt zullen ze uitbuiten. Ook zo’n onbelangrijke peiling.

In 2012 won Michele Bachmann de straw poll in Iowa. Ze leek daaraan momentum te ontlenen maar het lijkt er meer op dat ze verder niets zal kunnen winnen. (Zie ook: front runner, horse race.)